зи лафзи ман ки расонад ба самъи хусрави шарқ

Ки эй каминаи хитобати шҳншаҳи ғозӣ

Туе ки пои ту чун дар рикоб азм ояд

Чу офтоби зи қудрат бар осмони тозӣ

Ниҳон чарх бибинӣ чу неки дрнгрӣ

Аннан ваҳм бигирӣ чу нек дар ёзӣ

Чу зери бор ғам оварад аҳли дониш ро

Замона аз сар бераҳматӣ ва носозӣ

Мисоли шоҳи ҷаҳони хости банда то пас аз он

Кунад ба қӯти он бар ҷаҳони сари афрозӣ

Аз он саодат маҳрӯм шуд ҳам охири кор

Зиҳии замона ки менагзарад зи як бозӣ

Магар ба маҷлис аъло намӯдаанд ки ман

Чу дигаронам азин шоирӣ як андозӣ

Чу шеъри ман ба забон фасеҳ ме гуяд

Ки ту ба фазли зи абнои даҳри мумтозӣ

Камоли дониши ман кӯр дид ва кар бишунид

Ба назму наср чаҳ дар порсӣ чаҳ дар тозӣ

Буруни зи ҳикмату анвоъи он дар ҳар боб

Маро расад ки кунам бо фалаки ҳам овозӣ

Маро чаҳ нисбат бо дигарон ва ин мисл аст

Ки мрғзиро ҳаргиз чаҳ кор бо розӣ ?

Дароз май кашами ин қиссароу маъзӯрам

Сухан чу гуфта шуд он ба ки дил бипардозӣ

Маро ба гуфтан бисёр айб натавон кард

Касе чаҳ айб кунад машкро ба ғаммозӣ ?

Ту подшоҳи ҷаҳонӣ гароин набошад низ

Раво буд ки маро баркашӣ ва бинавозӣ

Замонаи сар ба лӣимӣ бараҳна карда ва ту

зи даҳри ҷуз ба радои карам наме нозӣ

Чунонк ӯст агар брнгирдм чаҳ аҷаб

з чун туе аҷаб ояд гарм биндозӣ