Пас дастури аввали пеш шоҳ рафту шарти хизмату лавозими саноу тҳит иқомат кард ва гуфт : муддати умри шоҳи комкору хусрави номдор дар мтобъти адлу мушояати ақли бод . Давлат ӯ маъмур ба сдоду ҳазрат ӯ машҳур ба ршод . Чун осори анояту фазли илоҳӣ , сифоти зоти шарифи шоҳро феҳристу шамоили оламёну дебочаи маноқибу мосри одамиён гардонидааст , хотири мунир ӯ мғиботи қазо аз лавҳ тақдир мехонду ақли шариф ӯ мкўноти қадар ки аз ктми адам , дар ҳиз зуҳӯр меояд , мебинад ва медонад ва аз онҷо ки рои кофӣу ақли вофеу камоли ҳсоФту вуфӯри шаҳомат подшоҳаст , лоиқу мувофиқ наме намояд ба тараоти ноқизи аҳдӣ , бар чунин сиёсатии ҳоил ки тадоруки он дар ҳизи имкони башарӣ мутааззираст , иқдоми намӯдан ки чун офтоби яқин аз ҳиҷоби шабаҳату ниқоби рибт мнкшФ шавад ва чунин рой ба имзо расида бошад ва чунин мисолӣ тақдим ёфта , ҳасрату надомат , дастгири фалоҳу поимрд нҷоҳ набӯду ҳайрати зҷрт , нофеъ ва ноҷъ набошаду ақли ин маъонӣ бар хонд :

Ва қади қоли аллоҳи таъолӣ : « ё аиҳо аллазӣнаи амнўои ани ҷоءкми фосиқи бнбои Фтбинўои ани тсибўои қўмои бҷҳолаҳи Фтсбҳўои алии мо Фълтми нодмин » ва агар шоҳ дар ин маънӣ тоне нафармоеду шароити эҳтиёту тсбт биҷой наёварду ҳақ аз ботилу зӯр аз сидқ ҷудо накунад , ҳамчунон мағбун шавад ки он мард аз тӯтии хеш ба тазвиру тхиили зан . Ва чун аз ҳақиқати ҳол ӯ асткшоФӣ рафту хФоёии он моҷароу хбоёии он ҳодиса муҳаққиқ шуд , надомат суд надошту пушаймонӣ мрбҳ набӯд . Шоҳ пурсед ки чигуна буд ? бигӯӣ .