Рӯзи дувум ки мсоҳи олами боло ба масоҳати даврони гардун ба нуқтаи уфуқ машриқ раседу сродқи мзъФр дар чеҳраи ҳафт торам ахзар кашиду бисоти млўн бар басити ин кара ағбр густард , ба самъ канизак расед ки шоҳ , сиёсати писар дар тохири афканд ба сабаби онкии яке аз взроءи падар ба латоифи мавоъизу дақоиқи насоеҳ , ӯро аз имзои ин рой дар тараддуду иштибоҳ афкандаасту ҳолати схт ӯро ба ризоу артзои бадали гардонида ва аз тақдими сиёсат , заҷр ва манъ карда ва дар аснофи макри занону авсофи узри эшон , ҳикоёти нодир ва ғариб оварда ва тақрир карда ки ба зму мадҳу ҷаду ҳазли эшон , илтифот нишоед намӯду накӯҳишу ситоишу абоу иродати эшон лоиқи маҳву исботи пиндошт . Ва шоўрўҳну холФўҳн , дастури эътибору намӯдори ахтбор бояд сохт чаҳ ҳар кро ба тнсиси ин тахсӣс дода бошанд ки « алрҷоли қўомўни алии алнсо » ба калимоти ноқиси эшон ки аз мкмни анҳни ноқисоти алъқли волидайн , зуҳӯри пазируфта буд , назар накунад . Пас мтнкрўору мутаҳайири кирдори пеши тахт шоҳ рафту баъд аз тақрири тҳиту иқомати вазоиф хизмат гуфт : адли шоҳ , мстғоси мазлӯмону мустамсак маҳҷӯронаст ва ҳар мболғтӣ ки рои малики орои шоҳ дар тамҳиди қавоиди инсофу тшииди мабоонӣ антсоФ фармоед , талиъаи давоми давлату муқаддамаи бақои салтанат буд . Ва ин зулми муфрати шанеъ ки барин банда рафт , агар бар яке аз оҳоди хидматкорони сарой ҳарам рафтӣ , аз адли шоҳ лозим омадӣ ки бар қзити истикбору ҳамияту муқтазои истинкофу анФту лавозими қазоёии муъаддилату шароити шариъати мурувват , инсоф ӯ бидодӣу қубҳи ин шину Фзиҳти ин ор , аз ҷайби ифофу зайли салоҳ ӯ маҳв кардӣ . ФкиФ дар ҳақи бандае ки ба ақди шаръӣу аҳди динӣ , хайру шару нафъу зр ӯ ҳўолт ба назари ъотФту эсору раҳмати шоҳ буд .
Ва ази кони фии алонобиби халаф
Вақъи алтиши фии судӯри алсъод
Ки позҳр аз заҳр афзӯн шавад
Чу зи андозаи хеш берун шавад
Ва банда шунидааст ки яке аз оҳоди аъдоди вузаро дар боби бандаи тзриб ва тхлит намӯдаасту ақволи бандаро дар маърази кизбу Фзиҳт ҷилва кардау калимоту муқаддамот ӯро дар либоси симоҷату тақбеҳ арз дода ва ба тағйири ақвол ӯ саъй намӯда ва май тарсам ки ба сабаби мақолоти вузароу маҳолоти шоҳзода , ҳамон мақомот пеш ояд ки он гозрро аз писари нохалафу фарзанди оқ пеш омад . Шоҳ пурсед ки чигуна бӯдааст он достон ? бозгуӣ .