Рӯзи сим чун рояти лашкари рӯз аз уфуқи машриқ тулӯъ карду эъломи қӣрии лашкари шаб дар қирвони мағриб пинҳон шуд , канизак ба ҳазрати шоҳ муроҷиа намӯд ва бо чеҳраи мъсФрӣу пушт аз бори ҳаводиси чанбарӣ , рухсораи пар аз ашки ҳасрату ботини пар аз қалақу зҷрти наздик шоҳ омаду мунофиқи вор ба забони изтирор , тазаррӯъу зорӣ пеш оварад .

Пас гуфт : адли шоҳ , имрӯзаи оламро баҳрӣ муҳӣтаст ки оламён аз машраб ъзб навол ӯ ағтроФ мекунанд .

Дайраст ки гуфтаанд : албҳри мғтрФ . Ва макорими ахлоқ ӯ гулзорӣаст ки оламён аз он насими шамем вау шимол алтоф меёбанд ва то раёҳини инсоф аз боғи адл ӯ шукуфта шудааст , хори ҷўз аз соҳати малику давлат ба оташ қаҳр бсухтаст ва то фанои ҳумоюн ӯ марҷаъи мазлӯмон шудааст , баннои зулм ба сарсари адли инҳидому анқзоз пазируфтаасту аҷабтар онкии ҳамаи ҷаҳон дар сояи муъаддилат ӯ қарор гирифтаанд ва ман банда дар ҳарорати офтоби тамӯзи зулм мондаам .

Ҳазрати шоҳро бад-ӣни исм мавсӯм натавон кардан аммо дастурон беоқибат , абрўори пеши офтоби адл ӯ ҳиҷоб гаштаанду зулмии шанеъу ҷӯрии азим ки аз фарзанди шоҳи барин банда рафт , мӯҷиби бади номии аслофу аъқоб ӯ хоҳад буд . Аммо подшоҳи одил ба тҳризу таҳрики соъии намоаму шарири каззоби фаттон , инсоф банда намефармоеду гумон барам ки мисли шоҳ бо вазирон ҳамчунонаст ки шоҳи Кирмонро буд бо вазирон . Шоҳ пурсед : чигуна буд ? бигӯӣ