намегуяд муқарари ин калимоту муҳаррири ин муқаддамоти Муҳамади бен алии бен Муҳамади бен алҳсни азҳирии алкотби алмсрқндӣ ки чун ман бандаро ҳамеша ба хизмати ҷаноби рафеъи ин давлату всилт ба фанои мниъи ин ҳазрат , низоу тшўқ бар камол май буд ва дар трҷиаҳи ин амният рӯзгор мегузоштаму мтрқби саодатӣу мутарассид фурсатӣ мебудам ки магари рӯзгор дар ҳусӯли ин саодат , мусоидатии намояду авқот ба асъоФи ин ҳоҷат , мсомҳтӣ кунад . Худ замона саркашӣ мекарду ҷамоли арӯси ин муродро дар ҳиҷоб таазур медошту суру оёти ин каромот ба хомаи ътлт бар варақи эҳмолу ғифлат май нигошт ва ба тариқи итоби боман хитоб мекард ва ин байт мехонд .

На ту аввал касе ки қадами талаб дар бодияи ин каъба ниҳодаасту эҳроми хизмати ин ҳарами баста ва ба висоли ҷамол ӯ нарасида .

Нахусти қатъи ин мФоўзро мтиаҳ эй ҷӯйу иқомати ин маъодро зодӣ талаб кун . Онгоҳи бодаввори сар бар хоки ин даргоҳ нау хоки вор аз чеҳра , шодравони ин ҳазрати соз . Хидматӣ кун ки ба всилти он бад-ӣни ҳазрати рисӣ ва ба долат ӯ ин саодатро мстқблу муҳайёи шӯй ва ман бандаро дар аснои ин муҳоварат бо фикрати муҷовирати гирифтау дасти баҳс дар доман талаб зада , маҷоли ихтилол дар зоҳири аҳволи муайяну нишони парешоне бар пешонии мубин .

То охири рӯзӣ дар миёни ин гуфтугӯӣ ва дар аснои ин ҷустуҷӯӣ , саодат бар ман истиқбол кард ва гуфт : тҳрии ризои трокмри бастам ва ба толеъи фархунда бо ту пайвастам . Ҳамаи мдхри хазинаи хирад бар ту нисор кардаму ҷумлаи захоири нафоиси ақли пеш ту оварадам . Ман низ бад-ӣни бишорат , астбшор намудему мақдам ӯро ба трҳобу эҳтизоз ҷавоб додам .

Гуфт : шабистонӣаст пари длстон ва қусӯрӣаст пурҳур баҳорӣаст пари сувар ванигор ва боғӣаст пари шукуфау азҳор .

Ва забони хирад дар васф ӯ ин абёт иншо карда :

Гуфт : он ъроиси нафоисро ҳалае пӯш ки тқодми аъўому тавотури айёми онро халқ нигараданд ва он абкори афкорро ҳилае соз ки тъоқби адвору тродФи лайл ва наҳор аз интизоми ҳоли мунташиру мутафарриқ натавонад кард . Дебоча ӯро трсиъу таҷнису тшоклу тавозуну аздоду андоди мтрз ва мўшҳ куну тоҷ ӯро ба ҷавоҳири зўоҳри хитоби маймуну алқоби ҳумоюни худованди олам , хоқони муаззам , рукни алднёу аддӣн - адоами аллоҳи малака – мурассаъу мклли гардон ки ту боғбони срўпироиӣу машшотаи арӯси ороӣ . Ба дидаи гирди доман ӯ бирафтам ва ба забон маъзират гуфт :

Ва он китобӣаст мулаққаб ба сандбод . Фароҳам оварда ҳукамои аҷам . Сафаҳот ӯ пар аз бадоеъи фитрату саноеъи фикрату аҷоиби ақлу ғароиби фазлу наводири хавотиру нафоиси змоир . Оби ҳаёти дилҳои мурдау равзаи инси ҷонҳои пажмурда . Мосру мафохир ӯ беҳад .

Чун он ашорот бидидам ва он бишорат бишунидам , Рахши фикрат дар зер зин кашидам ва ба қатъи масофати ин бидои бсиҷидм ва бо саодат гуфтам :

Ва он ғароиби куламу аҷоиби ҳукм ки таъсиси қавоиди раёсату таъкиди мабоонӣ сиёсатаст , мутазаммини масолеҳи дайну давлату мутакаффили мноҷҳи малику миллат , ҷад ӯ ҳазл монандиу мавъизат ӯ ҳикмати пайванд , ба амсолу ашъору ахбор ороста кардам то мтсФҳони ин маҷмӯу мтомлони ин мстўр ҳар як бар ҳасби назару диққати хотир , насиб гиранду оламу ҷоҳил бар миқдори ройу рӯят , захира бурдоранду фавойид ӯ кафеи мардумонро шомилу ъавоид ӯ оммаи ҷаҳонёнро ҳосил бошад ва ҳеҷ кас бе қистии вофиру ҳаззӣ комил намонад . Валлоҳ вале алоҷобаҳ .