Вазири солис ки аз ҳаводиси айёми хабарҳо ва аз аҷоиби рӯзгор смрҳо шунида буд , гуфт : чунин овардаанд худовандони таърих ки дар ъҳўди мозӣау қуруни солФаҳ , мардӣ буд лашкарӣ ва ӯро аёлӣ бо ҷамол буд чунонкӣ дар ҳасани сӯрат бе мисли буд ва дар лутфи ҳайат беназир . Халқу халқ ӯ дебочаи латофату шамоилу мхоил ӯ фотиҳаи мусҳафи зарофат .

Гул , ранг аз изори рухсор ӯ барадӣу моҳ , тулӯъ аз машриқи ҷамол ӯ кардӣ .

Иттифоқро ҳомила шуду ҳангоми вазъи ҳамл аз тҷръи ?илами талқ , ҳаётро талоқ доду писарии моҳи манзар , хуршеди пайкар , чун дар ятем аз вай ятем монад . Мард дар ҳуҷра аҳзон рафт , даму нафаси гарм ва сард мезад ва бо худ ин байтҳо мехонд :

Аммо ба мушоҳидаи фарзанд , ҷароҳати фироқи дилбандро марҳамӣ ме сохт ва мегуфт : агар на онстӣ ки ин ятем бемушфиқ ва мнФқӣ бимонад ва дар дстоси ҳаводис , чун дона ос гардаду алои фано бар бақоу адам бар вуҷӯд ихтиёр кардамӣ ва ин шдоид ва ?мукуаед фироқ ки аз заҳри талхтар ва аз марги нохуш тараст бар худ басари оўрдмӣ ва бар турбати маъшӯқи ммшўқ ки чун сарви сеӣ дар хоки лаҳад хуфтааст ва чун моҳ дар зулмати наҳуфта , шахси гиромиро бсмл кардамӣ ки мқосоти марг аз зиндагонӣ ки дар фироқ азизон гузарад , саҳлтар намояд ва аз ӣнҷо гуфтаанд ки ошиқон , кӯтоҳ умр бошанд чаҳ билети ҳиҷру азияти фироқ , рӯҳи латифи эшонро таҳлил кунад . Баъзеро оби сифат аз роҳи манофизи мдомъ харҷ кунад ва баъзеро бухори шакл ба тариқи оҳ аз роҳи нафаси беруни орад ва ба тадриҷ музмаҳил гирданд ва ҳар ки аз аъроб , ошиқ шуд ҳам дар ҳдости сину ғарраи умри ҷон ба эҳдоси шаҳна ишқ дод . Чунонкии маҷнӯн дар фироқи Лайлӣу касӣр дар ишқи ъзаҳу Вомиқ дар меҳри узро . Ва якеро аз қабӣлаи бнўтмим суол карданд , чарост ки дар қабӣлаи шумо ҳар ки ошиқ шавад , бимирад ? гуфт :

Мисли : лони фии қлўбнои хафау фии нсоӣнои ъФаҳ

Он мард дар мФорқти аёл , рӯз ба шаб май бараду шаб ба рӯз меовараду мрзъаҳ эй мушфиқу қобилае ҳозиқ оварда буд то Тифли рзиъро ки рашки гули рабиъ буд чун сабо тарбият медод ва чун насими шимол доягӣ мекарду висоли писар аз фироқи модари ивазу бадал май шимурд ки « ман манъи ман алосри қнъи болхбр » ва дар фироқамонеу талхӣ зиндагонӣ мегуфт :

Ва ин марди гурба Эй дошт . Муддатҳо остон ӯ болин кардау муддати умр дар хизмат ӯ басари бардау ҳуқуқи онФу солФи собити гардонида ва аз муддати вафоти модари Тифли як лаҳза аз ҳаволии маҳд ӯ ҷудои набӯдау талиъаи ҷону посбонии мол ӯ кардау ҳаргоҳ ки дояи машғӯл будӣ , гоҳўораҳи бҷнбонидӣ . Рӯзии падари кӯдаку доя ҳар ду аз хона ғоиб буданду гурба бар одати гузаштаи пеши гоҳўораҳи хуфта буд . Марии сиёҳ аз сӯрохӣ берун омаду қасд кӯдак кард . Гурба аз онҷо ки шафқат ӯ буд бар аҳволи кӯдаку одати табиӣ рӯй ба мор оварад ва бо ӯ ба корзори истод . Гоҳ ба захми пнчаҳу гоҳ ба захми дандони гулӯӣ мор медариду сару қафоӣ ӯ мехойид то мор ҳалок шуду кӯдак аз хатар ӯ масӯн бимонаду гурба аз хӯни мори пӯстин оҳор дод . Чун мард барисед , гурбаи қудум ӯро истиқбол намӯд ва аз баҳри онкии чунин душманӣ аз пои дароварда буд ва чунин нозилае дафъ кардау ҷон дар маърази хатари ниҳода , тбсбсӣ мекард ва тамаллуқӣ менамӯд ва тамаъ медошт ки устихонӣ ё луқмаи ноне бадв диҳад . Мард чун дар гурба нигоҳ кард , даҳон ӯ хӯн олуд дид . Аз ғояти меҳру ишқи фарзанди хавфӣу руъбӣ бар дилаш ғолиб шуд ки : « алўлди мбхлаҳи мҷнбаҳи мҳзнаҳ » . Дар хотираши гузашт ки гурбаи фарзанд ӯро бикуштааст . Аз сари аҷалаи табъу васвасаи занну заъфи бенят , ин хаёл дар дил ӯ чунон қавӣ шуд ки чӯбӣ бар сар гурба зад ва аз пои даровард ва чун аз даҳлез ба сафа ва аз сафа ба ғурфа омад , Марӣ сиёҳ дид куштау хӯн аз ваии полудау фарзанд дар гаҳвора ба саломати хуфта . Дасти бузаду ҷома пора кард ва аз сари таассуф ва тҳср гуфт : « ё ҳасратии алии мо Фртни фии ҷанби аллоҳ »у ашки надомат бар сафаҳоти вҷнот аз фаввораи дидагон равон кард ва бидон таъҷил ки аз тсўили шайтону тхиили бӯҳтони рафта буд , таассуф ҳо хӯрд ва худро маломат ҳо кард ва гуфт : ин чаҳ исроф буд ки аз табъи аҷулу нафаси малул бе инсофи ман дар вуҷӯд омад ва ин чаҳ ноҷавонмардӣ ва бераҳмӣ буд ки аз шараи нафаси ман барин ҳайвон рафт ва чунин зулмии муфрат аз ман пайдо шуд ?

Ин ҷӯрии вахиму зулмии азим буд ки барин ҳайвон рафт ва эмин набояд буд ки ба мукофоти ин кирдори ноМаҳмӯди балое бар ману фарзанди ман нозил гардад фарзанди маро аз қасди душман ҳимоят кард ва аз макри маъодӣ риоят намӯд подоши афъол ӯ ба ҷФўт муқобила кардам дар шариъати муруввату тариқати футуввати ин тхҷилро ки азин таъҷил рафт дофеъӣ нахоҳад буд .

Ин муқаддамот аз баҳри он тақрир афтод то подшоҳи таъҷилро ки аз натоиҷи тсўили шайтону тлоиъ ҳурмонаст ба сирати Марзияу одати ҳамидаи худ роҳи надиҳад ки авоқиби шитобзадагӣу хўотми тарки тоне , надомату ғаромат буду алъҷлаҳи ман алшитони хосса ки занонро мақар дар вкри макру ошиёна узр бошаду достони эшон аз алҳони ҳазор дастон аҷаб тарасту ҳиялату хдиъти эшон аз реги биёбони бештар ва агар шоҳи дарин маънӣ иҷозат фармоед , достонӣ ривоят кунам ва ҳикоятӣ бигӯям . Шоҳ фармуд : бигӯӣ .