Шоҳзода гуфт : дар шҳўри добру синӣни ғобр , занӣ бӯдааст ки мтобъти шаҳавот шайтонӣ кардӣу мувофиқати лаззот ҷавонӣ намӯдӣ ва бар асбоби муошират , ҳирсии ғолибу шрҳии толиб ва наҳимматӣ роғиб дошту авқоту соъот бар таҳсили лаззоту идроки нуҳумот мқсўр карда буд ва ин маънии вирди худ сохта :

Рӯзии сабуии об ва расан барграфт ва ба талаби об бар срчоаҳ рафту кӯдакии Тифл дар бар дошт . Чун ба сар чоҳ расед , маъшӯқро дид бар лаби чоҳи истодау чашми интизори кушода ва бо худ мегуфт :

Ҳосили улҳоли баъди тӯли алмқоли он буд ки чун назари зан бар маҳбӯб ва матлӯб афтод , ҳолат бар ваии чунон мтбдл шуд ки рӯзи равшани пеши чашм ӯ чун шаб тира намӯд . Мураккаби шаҳват , Аннани сабру виқор аз даст ӯ бастад ва ӯ Аннани сабку рикоб гарон карда дар майдони бихўдии ҷавлон кардан сохту муборизат намӯдан гирифт .

Чун замонии баромаду хотираш ба хона илтифотӣ дошт , хост ки расан дар гардани сабуии бандад , бухори шаҳват , ҳиҷоби ғифлати пеши чашм ӯ чунон бдоштаҳ буд ки сабуиро аз кӯдак фарқ накард ва аз ғояти шарау ниҳояти шбқ , расан дар гардани кӯдаки баст ва ба чоҳ фурӯ гузошт . Ҳар чанд кӯдак фарёд мекард албата суд надошт ва фоида накард ки дар хоби ғифлат , хаёл маҳол медид ва аз паймонаи ътлт , хирмани шаҳват май паймӯд ва бо худ ин маънӣ мегуфт :

То мардӣ бариседу кӯдакро бар он сифат бидид , расан бигирифт ва аз чоҳ баровард . Ҳоли бандаи ҳамин буд ки дар соҳати сбўт ба майдони мсобқт бар мураккаб наҳиммат ба чавгони ғифлат , гӯии шаҳвати рабӯда буду Аннани ақлу хирад ба шайтони мўсўс ҳаво дода ва дар ҳоўиаҳи ҳаво , зимоми ком ба дасти ғӯли ғифлати супурдау мтобъти лаъибу лаҳв бар худ лозими шимурда ва чун мавсими сбўти гузашту ҳангоми ақл ва тҷрбт расед , аз ахлоқи ҷоҳилона эъроз намудем ва бар касби илму таҳсили донишу адхори ҳикмат , иқбол кардаму бдонстм ки олами ҷаҳли злмонисту олами илми нӯронӣу илм дар вай чун оби ҳаёту ҷумлаи мавҷӯдот чун сангу суфолу хзФ ва садафанду лаълу гавҳар дар ваии ҳикмат ва донишаст . То хирадмандон дар зломи залол , оби ҳаёти ҳикмат талаб кунанд ва аз хзФу садафу ҳаҷару мдр ӯ зару гавҳари ҳикмату илми беруни оранд ва бидон асткмол нафас ёбанд .

Ва чун ҳиммату ъқидт бо сиҳҳати азимат муқорин афтод , рӯй ба таҳзиб ахлоқ оварадам ва аз мтобъти шаҳавот муҷонибат намудему ҳиммат ва наҳиммат бар таҳсили илму ҳикмат мқсўр гардонидам ва бо худ гуфтам :

Шоҳ аз вай пурсед : эй қурраи босираи сиёдат вае самараи шаҷараи саодат , ҳеҷ каси аи худ донотар дидаеу муҳаззаби ақволу афъол тар шунидае ? гуфт : балӣ , се кас аз ман дар вуҷӯҳи таҷориб зиёдат бӯдаанд ва дар шаҳомат ва киёст бар ман роҷҳи омада : яке тифлии ду сола , дувуми кӯдакии панҷ сола , сеюм перии нобӣно . Шоҳ пурсед : чигунааст достони кӯдаки дусола ? бозгуӣ .