Сандбод гуфт : дар ъҳўди мозӣу снўни ғобр , бар билоди Кашмӣр ки феҳристи саводи рубъи маскӯну дипочаҳи марказ маъмураст , подшоҳӣ муставле бӯда , ба адл ва дод маърӯфу мазкӯр ва ба инсофу антсоФ , муайяну машҳур ва ба ҳукми истеълои ҳиммат ва истилоӣ наҳиммату истифои ъдту асткмоли аҳбт аз барои рӯзгори корзор , пелон бешумор дошт ва ба вақти ҳаракат , маҳд бар пел наҳодӣ ва ҳар рӯзи меҳтари пилбонон , ҷумлаи пелон бар вай арза додӣ рӯзии сайёдон , пелӣ ваҳшӣ гирифтанд , аз ин сабки гомӣ , гарони лаҷомӣ , бодпоиӣ , раъд овозӣ гуфтӣ кӯҳ бесутунаст муъаллақ бар чаҳор сутун ё саҳобй ки ба муҷовирати шаҳобӣ аз авҷи ҳаво ба ншмин хок ояд чунонкӣ ҳар ки ӯро дидӣ , гуфтӣ :

Боди ҳаракат , оташи суръат , кӯҳи пайкар , саҳоби манзар , шаҳоби мухбир , оҳани нохун , блорки дандон , ббрхўӣ , шери дил , абри ниҳод , кӯҳи бунёд , соъиқаи ҳайбат , оташи ҳайат ки чун об аз боло ба нишеб омадӣ ва аз нишеб чун оташ бар боло рафтӣ .

Подшоҳ чун ҳайкалу тлл ӯ бидид , ба чашм ӯ хуш омад ва дар дил ӯ мавқеӣ бузург ёфт меҳтари пилбононро мисол дод то ӯро риёзат диҳаду одоби кару фару ҳаракату сукӯну новирду ҷавлони вътФаҳу ҳамла дар вай омӯзад чунонкии шоистаи ҷангу майдону лоиқи ркўби подшоҳон буд пилбон хизмат кард ва ба ҳукми мисоли подшоҳ , се соли пайваста дар риёзату таълим ӯ шароити хизмату лавозими фармонбардорӣ биҷой оварад чун муддати таълим ба анқзо расед , подшоҳ фармуд то меҳтари пилбонон , он пелро бар шоҳ арза диҳад то ғояти асари таълим ӯ бинад пелро ҳозир карданд чндонкаҳ подшоҳ биравӣ нишаст , пел чун шер аз ҷой биҷуст ва чун бод рӯй ба саҳрои ниҳод ва монанди нахҷӣру гуроз дар нишебу фароз давидан гирифт ва чун сарсару нкбо дар сбсбу бидо рафтан сохт аз матлаъи рӯз то мақтаи шаби барин сифат май давиду шоҳ бар фароз ӯ чун бачаи анқо бар қлоли ҷибол ва чун ғсо дар аФўоҷи амвоҷи дарёи мутаҳайиру мутафаккир ҳар чанд хост то пелро вқФтӣ фармоед , дар ҳиз тисир наомад ва дар марказ имкон нагунҷед ва бо тавотури сайру тъоқби ҳаракот , фурӯд омадани номумкин мутааззир шуд то намози шом ки пел аз гуруснагии Фтўри пазируфт ва ба алафи муҳтоҷи гашт , рӯй ба ътни маъҳуду ватани молўФи ниҳод ва чун ба оромгоҳ худ расед бёромиди шоҳ бо тағайюрии азиму ғазабии шадид аз болои пел ба паст омад ва мисол дод то пилбонро ба зери пои пели аўгннди пилбон чун асари сиёсату ҳадати ғазаб шоҳ бидид , донист ки оташи схт ӯ илтиҳобӣу табъи малул ӯ изтиробӣ дорад бо худ гуфт :

Мисли : албҳри лои ҷори ?лау алслтони лои садиқи ?ла

Чун худро дасту пои бастау амл аз ҳаёт гусаста дид , гуфт : калимае оҷизона бигӯям , бошад ки оби ҳалами шоҳ , оташи ғазаб ӯро сукӯнӣ диҳаду ҳотифи макорими алохлоқи Нидоӣ « волкозмини алғизу алъоФини ани аннос » ба самъ ӯ расонад , пас ба забони тазаррӯъу баён тхшъ гуфт :

Рӯйу мӯӣ дар хок мазаллат молида ва гуфт : подшоҳ агар ҳуқуқи хизмату қадами убудийяти бандаро вазнӣ наме наад ва бар дили атфолу аврот ӯ ки ятем ва бева шаванд наме бахшойад , имрӯзи мулӯки олам ба адлу инсоф ӯ мисл мезананду дастури инсофу муъаддилат аз девони ҷалол ӯ мебаранду маншури иқтоъи мамолики адл аз котиби карам ӯ мехоҳанд лоиқи адл ӯ набӯд кӣ чунин сиёсатӣ бемӯҷибӣ бар бандаи ҷоизи шимурду мӯӣ ӯро ки дар имтидоди муддати хизмат , баёз ёфтааст ба хӯни ханҷар хизоб кунад шоҳ гуфт : ҷурмии азин азимтар кадомаст ? ки мисол додам то ин пелро муадабу муҳаззаби гирдоне , дар муддати се сол ҳамчунон тавсан ва ваҳшӣаст , пилбон гуфт : маълуми рои ашрафи аъло бодаккаи банда дар абвоби тодибу таълим , тақсир накардаасту ҷумлаи одоби ҳаракоту сукӯн дар вай омӯхтааст ва агар мисол диҳад то дасту пой банда бигушоӣанд , бурҳони ин даъвӣ ба мушоҳидаи назари подшоҳ равшан гирданду далоили амтсол ӯ амр ва навоҳӣ подшоҳӣ ба муъоина арз диҳад шоҳ чун ин муқаддамот истимоъ кард , Фўрти хашмаш таскин ёфт мисол дод то қуюду слосл аз дасту пой ӯ барграфтанд пилбон бар пушт пел рафт ва гуфт : дастае гиёҳу порае оҳани оташи гавани биоранд чун ҳар ду ҳозир овараданд пел аз ғояти гуруснагӣу эҳтиёҷ ба алаф , хартум ба алаф дароз кард пилбон гуфт : алафи брмгир , оташ баргир хост ки оташ баргирад , гуфт : брмгир , даст бар вай на , хост ки даст бар наад , гуфт : даст бар манеҳ , шоҳро хизмат кун пели шоҳро хизмат кард пилбон замин бабўсед ва гуфт : шоҳро дар камоли бастату давоми қудрат , ҷовиди бақои боди ман ин пелро он тавонистам омухт ки ба сару гардану дасту пой ва хартум тавонад кард аммо ончӣ ба дилу табъ ӯ таъаллуқ дошт натавонистам омухт чаҳ он аз ман пӯшидаасту маро бар он вуқуф несту магари тақдири осмонӣ буд ки дар таҳти Аннани тасарруфи шоҳ тамарруд намӯд ва бар хФёти асрори қазоу хбёти таъсии қадар , уқули башари итилоъи наёбад ва ҳар ҳодиса ки аз олами алавӣ ба олами суфло нозил гардад , дафъи он дар имкон халқ нагунҷад . «у азои ?ераади аллоҳи бқўми сӯъи аФлои марди ?ла » шоҳ чун ҳуҷҷат пилбон бишунид , гуноҳ ӯ бубахшед .

Ва ман банда ки парвардаи неъмату дуъогӯии давлати шоҳам ва то ин ғоят дар зилли авотифу лўотФ ӯ , таҳсили асбоби саодати динӣ ва днёўӣ кардаам ва дар кнФи роФту ҷавори раҳмат ба истинботи мубҳамоту истихроҷи муъзалоти пардохта ва чун рои анвари подшоҳ , бандаро шарафи таълими фарзанд арзонӣ фармуд , ҳар ҷаду ҷаҳд ки мумкини гашт тақдим намудем , аммо сиррӣ аз муставдиъоти қазоу макнуноти қадари дасти рад бар пешонӣ ӯ ниҳоду нақши къбтин ӯ боз молида ва ҳеҷ офарӣда бо қазои осмонӣ дар ҷавлон натавонад омаду гӯй муқовимат натавон барад ва акнӯн Сауди афлок ба толеъи шоҳзода нозир мешавад ва то ин ғоят , мутарассиди ин фурсату мунтазири ин соъат бӯдаам ва ба тхриҷу таълими тақвим , тулӯъи ин Сауду идроки ин мақсӯдро трқб ва трсд намӯда ва акнӯн ба иқтизои қазоу назари Сауди кавкабону асари лутфи офаридагор дар ӯҳдаам ки дар муддати шаш моҳи ҷумлаи одоби мулӯку шароиту русуми подшоҳӣ аз мъолии ахлоқу мҳомди авсофу дақоиқи улӯм ва нафоис шему асрор илм тинҷему маърифати дарҷу дақоиқи тақвиму тарафи илми тиб ва натуф хавоси адвияу ғайри он таълим кунам ва агар тафовуту тохир ба лавозими он дохил шавад , мустуҷиби сиёсату уқубат шоҳ бошам вузаро ва надамо азин сухан таъаҷҷуб намуданд ва гуфтанд : эй ҳаким , даъвӣ азим кардӣу уқало чунин гуфтаанд ки ҳар қавлӣ ки ба феъли нинҷомд , ғмомӣ буд ҷҳому ҳисомӣ буд кҳому шаҷарае буд бесамара чун дар муддати дувоздаҳ сол камол наёфт , дар шаш моҳ чигуна тамом шавад ?

Яке аз ҷамоат вузаро гуфт : чаҳор кораст ки то тамом нашавад , бар ваии мадҳу зм лозим наёяд аввали ғизо то мнҳзм нагардад дувуми зани ҳомила то ҳамл наниҳад сеюм марди шуҷоъ то аз масоф берун наёяд чаҳоруми брзигр то аз базру тухм , риъ ва назул брнагирад дайгарӣ гуфт : ҳеҷ илмӣ беолоту адавот муҳассил нагардад ва он сФўти табиат ва камол киёстасту қӯти ҳифзу рӯят ва ин ҳама бе анояти раббонӣу таъйиди осмонӣ дар имкон наёяду муътоду маъҳуди мардумон онаст ки чун дар аввал нашаву ибтидои сабоу ҳдости сину унфувони шабоб ки зеҳну хотир дар ғояти ҳадату сафоу қриҳту Фтнт дар камол нашав ва намо бошад , агар аз улӯми чизе ҳосил нашавад , дар интиҳои аъмолу кибри сини ҳам ҳосил наёяд дайгарӣ гуфт : сандбод дар улӯму фазойил мтҳбраст ва аз вуфӯри фунуни мтўФру ҳукамо , риёзи алфозу чамани нутқу гулшани маъониро аз хору хошоки хилоф , тўқӣу тсўни воҷиби бенанду ҷамоли сидқи нутқро ки хавос инсонаст аз қбоиҳи хилофу Фзоиҳи тазвир сиёнат кунанду аҳолии мамлакатро таҳаффуз ва тиқз фармойанд сандбод гуфт : маълум ва муқарараст ки аъмол ба авқоти манӯт ва мутаъаллиқасту ниҳолӣ ки дар аҳди эътидоли фарвардин , ба ғарсу танқеҳ тазйин нанамое , хокаш ба меҳри модарон тарбият накунаду обаш ба рзоъи астноъ , шери ҳаракати надиҳад ва дар Урдӣбиҳишт , ҳала биҳишт напӯшоанд .

Шоҳи азин муқаддамоти мувофиқу калимоти роиқ ба қарор боз омаду изтироб ӯ таскин ёфт ва фармуд ки : алмозии лои изкр бояд ки аз ӯҳдаи ин ваъдаи беруни оеу ақоўили инсоф аз аботили хилоф сиёнат кунӣ чаҳ бузургон гуфтаанд : хилофи алўъди кшҷраҳи алхлоФи ?лаи рўоء « ва » Хизрау троўаҳу нзръу молаи заҳру лои самар .

Сандбод хизмат кард ва гуфт : чун назари авотифу икрому лўотФу анъоми подшоҳии мутавотир буду мутаволӣ ва мутаъоқиб бошад , ҳеҷ мақсӯд , мафқуд намонад ва ҳеҷ момўл номаҳсӯл нагардаду уламо чунин гуфтаанд ки дар шаҳрӣ ки панҷ чиз мавҷӯд набӯд , мавзеи қарор оқил набошад аввали подшоҳи одилу волии қодири дувуми обҳои равону мазореъи барӯманди сеюм олами омил бетамаъ бо вараъи чаҳоруми табиби ҳозиқи мушфиқи панҷуми манъами Карими раҳим . Алмнаҳи ллаҳ ки ҳар панҷ саодат дар ин иқлӣм ба фари давлати подшоҳи одил , ҳосиласту мавҷӯду мисоли подшоҳ , монанди оташаст , ҳар ки бадви наздиктар , хатар сӯхтан ӯ бештар ва ҳар ки давртар , аз мувофиқу манофе ӯ маҳрӯмтар .

Пас берун омад ва бифармуд то хонае мукааби мусаттаҳ банно карданду сутӯҳи онро ба гачу муҳра мсқл гардониданд бар як сатҳ , сувари буруҷу кавокиби савобату сайёрот , ба тасвиру ташкил , нақш карду ъломоти дарҷу дақоиқу сўонӣу сўолсу рўобъу хўомсу ҳубуту ваболу авҷу шарафу иртифоъу ҳазизу иҷтимоу истиқболу муқоринау мторҳаҳу таслису трбиъ ва тсдис бинвишту сӯрату ҳайат ҳар яке бнгошт ва бар дигари сатҳи сувари илалу асомии адвияу хавосу манофеи эшону анвоъи амрозу сунуфи мизоҷоту мураккаботу ғайри он сабт гардонид ва бар дигари сатҳ , гӯнаҳои муомилоти днёўӣу муошироту одобу риёзоту тоъоту ибодоти бнгошт ва бар сатҳи дигари анвоъи нағамоту аснофи асвоту аиқоъи нқроту азминаи мутафовитау мутаносибау ҳаракоти мутақорибау мтбоъдаҳу маротиби аўтору мадориҷу трокиби авзону алҳон нишон кард ва бар дигари сатҳи ашколи ҳандасӣ чун мусалласоту мураббаъоту касӣри алозлоъу мудаввару мқўсу мунҳанӣ ва мустақӣм баркашид ва бар сатҳи дигар , тадбири раёсату тартиби сиёсату қавонини адлу қавоиди инсоф ва антсоФ бинвишт пас шоҳзодаро муддати шаш моҳ бар сиблати мувозибат , мтолът фармуду шоҳзода дар мқосоти он , ранҷ ҳо кашиду мудовимат ҳо намӯду машаққатҳо таҳаммул кард ба қӯти басар , ашкол ва сувар медид ва ба ҳосаҳи самъ , дақоиқи улӯму латоиф ҳукм мешунид то дар ин муддати ҷумлаи фавойиду ъавоиду аҷоибу ғароибу бадоеъу латоифу ғрру дрри маҳфӯзу мзбўт ӯ гашт ва чун муддат мнқзӣ шуду муҳлат ба итмом ва анҷом расед , сандбод гуфт : фардои туро пеши хизмати падар май барад то муҳассилоти хеши арзи диҳӣу маҳфӯзоти хеши намоеу истеҳқоқи худ бар маносиби давлату маротиби мамлакати равшани гирдоне ва муқарар кунӣ ки :

Онгоҳи ҳаким сандбод бархест ва аз ҷиҳати ин ҳол , астрлоби пеши офтоби бдошту дараҷоти толеъ вақте нигоҳ кард дар шакли толеъи шоҳзода то ҳафт рӯз пайваста наҳвасту хатарӣ иқтизоӣ мекард сандбод мутаҳайир шуд ва гуфт :

Пас шоҳзодаро гуфт : ҳолеи аҷибу ҳодисае ғариб рӯй май намояд агар дар ин ҳафт рӯз бо ҳеҷ офарӣдае сухани гӯйӣ , сабаби хатару мӯҷиби ҳалок ту шавад агар туро ба ҳазрат барам дар хатари уфтӣ ва агар набарам , ман дар маърази сиёсат подшоҳ бошам алоҷи ин мизоҷи бғоит мушкиласту тадбири ин тақдир , мутааззир ва ҳукамо гуфтаанд :

Мисли : аёкму алмулуки Фонҳми истъзмўни ради алҷўоби вистҳқрўни зарби алрқоб .

Хоссаи подшоҳӣ ки :

Пас гуфт : маслиҳати он буд ки дар ин ҳафт рӯз мутаворӣ шавам то замони меҳнат дар гузарад ва ба Авни Сауду толеъи масъӯд берун оему бурҳон хеш бинмоему аъзори худ тамҳид кунам фардо чун туро ба ҳазрат баранд , меҳри сукут бар лаб нау Аннани икрон иборат кашида дор ва дар ҷавоби ҳеҷ суол хавз макуну сандбоди он шаби мутаворӣу мунзавии гашти рӯзи дигар ки осори анвори хусрави ахтарон бар сҳоиФи атбоқи осмон , чун занби срҳон ва дастҳои райҳон падед омад , шоҳзода ба хизмат ҳазрат рафту хомӯши боистоди вузаро ва надамо ҳар чанд алҳоҳ карданд ва аз вай сухан пурседанд , ҳеҷ ҷавоб нашуниданд шоҳ ва ҳозирон гуфтанд : магар аз ин ҷамоати хиҷолат май пазирад ва дар ҳазрати мо забони мақол наме кушояд ӯро ба сарои ҳарам бояд фиристод , бошад ки бо аҳли парда сухан гуяд ва дар ҳарами шоҳ , канизакӣ буд ин ҷаҳонӣ ва муддатҳо ошиқи ҷамоли ин писар буд чун бар каъбаи висол ӯ зафар намеёфт , дар бодияи фироқ , мутаҳайири монда буд ва аз висол ӯ ба хаёлӣ хурсанд шуда ва дар шабҳои ялдои фироқ , дафтари масаррату иштиёқ бар тоқи ифтироқи ниҳода ва бо тоиФи хаёли ҷамол ӯ аз латоифи висол ӯ шикоят менамӯд ва мегуфт :

Ишқи домангир , гиребон тадбир гирифт ва бо шаҳна шаҳват гуфт : агар ҳеҷ вақти васлро тадбирӣу иҷтиморо тақдирӣ хоҳад буд , вақтаст ки ин хор аз пой берун карда шавад ва ин дардро доруе фармӯда ояд пас ба ҳазрат рафт ва гуфт : агар рои аъло шоҳ ки манбаи ҷалолу матлаъ камоласт , бинад , шоҳзодаро ба ҳуҷра банда фиристад ки ин дар ятем чун аз модар ятем монад , доягӣ ӯ ман кардам ва ба меҳри модараш , ман прўрдм бошад ки бо ман сухан гуяд ва аз макнуни синау замири ботин итилоъӣ диҳад шоҳ фармуд ки ба всоқи ин канизак бояд рафт то магари ин қуфлро калидӣ буд мухаддираи даст шоҳзода бигирифт ва бо ӯ дар ҳуҷра хилват рафт ва дар манзил мбостт бинишаст ва аз роҳи иттиҳоду инбисоти сухани пайваст ва гуфт :

Мдтҳост то каманди мишкӣни ту , дили мискини маро ба силсилаи қаҳру занҷири заҷр бастаасту мурғи ҷони маро ба донаи ҷамоли худ сайд кардау имрӯз ки рӯзгор беинсоф , ин давлат муяссар кард ва ин саодат ҷамол намӯд , дасти мъоҳдт дар дасти ман на ки чун ин малику давлату тоҷу салтанат ба ту сипораму хадаму ҳашамро дар рбқаҳи мтоўъти ту орм , нзўру ъҳўду шурӯту ҳуқуқ бо ман ба вафои оре ва ба адои расонӣу чеҳраи мурувват ба чанголи бадаҳдии хаста ва маҷрӯҳ нигарадоне шоҳзода пурсед ки дар ин муҳим ба чаҳ тариқи шурӯу мадохилати намое ва ба иҳтимоми ин ақтҳоми азим чигуна қиём кунӣ ? ва ин мъзли туро чигуна даст диҳад ва ин мушкил ба кадоми шакл рӯй намояд ? ва ин мустаҳил чигуна дар ҳад имкон ояд ? гуфт : шоҳро ба ҳиялати заҳри даҳуму тоҷи мамлакат бар сари ту нуҳум .

Шоҳзода гуфт : таъаррузи ҳарами падару илтифоти намӯдан ба руботи ҳҷол , лоиқи караму футувват риҷол набӯд ва ҳеҷ оқил аз барои намой наҳиммату қазои шаҳват , худро мустуҷиби уқубату мустаҳаққ маломат нигараданд ва бар иртикоби ҳаром , иқдом ҷоиз набинаду пои хиёнат бар чеҳраи сўн ва диёнат наниҳаду обрӯии суннату муруввату шариъат ва футувват наризад ва аз барои маҷозии зоил , ҳақӣ ботил накунад ва агар ман дарин ҳафт рӯй клмтӣ гӯям , сабаби ҳалоку ибтол ман шавад бад-ӣни сабаб , мураккаби мақолатро дар майдони ҳолат , маҷол ҷавлон нест чун айёми нҳўсу соъоти бӯси мнқзӣ ва мунфасил шавад , ҷазои ин ъқўқу подоши ин ҳуқуқу бодоФроаҳи ин нифоқу шиқоқ ки дар майдон оварадӣу ҷамоли сиёнат , ба холи хиёнат мулаввас гардонидӣ , тақдим уфтад .

Ва бо ғазабӣ бар камол аз ҳуҷраи канизак берун омад канизак бо худ андешед ки ин сухани но андешӣда гуфтам ва ин тадбир носголидаҳ кардам ва ҳануз аз сари замир ӯ бехабар ва аз мазмуни ботин ӯ ғофил , чандини ҳазёноту тараот ки мардӯди ақлу номақбӯл хирадаст , эрод кардам ва ин муқаддамот ки сабаб наколу вабол ман шавад , дар саҳрои ниҳодам ва рост гуфтаанд :

Ва арзи хешро ки дар зии ифофу кисвати салоҳ нгоҳдоштаҳ будам , дар маърази Фзиҳт ҷилва кардаму ҳадафи тири уқобу новак азоб гардонидаму ботинро ба лавси хбсу олӯдагии хиёнати шаҳват , мулаввас ва млтх кардам ва агар ин маънӣ ба самъи аъло шоҳ расад , тўқири ман ба таҳқиру таъзим ба тавҳин бадал гардаду тъўилу эътимод ки бар ҳасани аҳду камоли муҳаббату фарти тақвоу рФўри диёнату ихлосу ихтисос ман доштаст , дар ҳавохоҳӣу маваддат ботил гардад хосса ки таъаррузи схт подшоҳ карда бошаму ҳукамо чунин гуфтаанд « салосаи лои амони лҳо , албҳру алнору алслтон » бо се чиз амон набӯд : бо дарё ки ба мавҷ дар ояду оташ ки иртифоъ гираду подшоҳ ки ғазаб биравӣ муставле шавад аз дарёу оташи тҳрзу тҷнб мумкинаст ва аз хашми подшоҳ , номумкину мутааззир Муъовия гуфт : « нҳн алзмон ман рФъноаҳи артФъ ва ман взъноаҳи атзъ » мо подшоҳон , асари рӯзгору таъси қудрат кирдигорем , ҳар киро бардорем , баланд шавад ва ҳар киро фурӯ дорем , паст гардаду ҳамаи оқилон аз амсоли ин иртикоб , сиёнати зоти лозим шимурдаанд ва чун ҳодисае нозил шудаасту доҳиаҳ эй ҳодис гашта ки дар имкони қудрату втоءи вусъу тоқат нгнҷидаҳаст , ба рои соибу тадбири соқиб , гирди он ғараз баромадаанд ва ба латоифи ҳиялу бадоеъи тмўиаҳ , худро дар паноҳи сўну ҷавор саломат оварда ва бо қосидони ҷону ҳосидони суду зиён худ гуфтаанд :

Пас гуфт : пеш аз онкии тзрибу тхлит ӯ дар дилу табъи шоҳ ҷой гирад ва низ талофӣ ва тадорук напазираду муҳлати ин ҳафт рӯз бугзарад , ба ғароиби тмўиаҳу бадоеъи тазвир , обрӯӣ ӯ бар хоки иҳонату мазаллати резам ва аз мартабат ва дрҷтш биндозаму пеш аз онкӣ ӯ хиёнати ман тақрир кунад , ман ӯро ба тарки амонату таъаррузи хиёнати муттаҳами гардонам ва аз хавфи ин мақолу даҳшати ин ҳоли худро фориғ албол кунам .

Ва брФўри ҷома чок зад ва мӯӣ барканд ва рӯй бихарошеду алмстғос эй мусалламин овоз дар доду мтнкрўору мутаҳайири кирдори пеши тахт шоҳ рафт ва дар мавқифи мтзлмону мавзеи мазлӯмони боистоду оби ҳасрат аз дида бикшод ва бо тазаррӯъии тамому тхшъӣ бар камол ба забон астғост гуфт :

эй хусрави ҷаҳондор вае подшоҳи Бахтиёр , товуси адл аз ту дар боғи фазл ҷилва мекунаду анқои зулм дар завоёи адам меосоед раво буд ки дар аҳди адлу айёми инсофи ту чунин исрофӣ равад ? шоҳ пурсед : мӯҷиби ин зулм чист ?у мутаарризи ин ҳайф кист ? канизак гуфт : чун шоҳзодаро ба всоқи хеши барадам ва ба ваҷҳи лутфу роҳ шафқат гуфтам : эй миваи шаҷараи подшоҳӣ вае дар садафи шоҳаншоҳӣ , мӯҷиби ин хомӯшӣ чист ? чаро тӯтии нутқат дар тараннум баён намеояд ва аз баҳр чаҳ булбули забонат бар гулбуни сухан , намесарояд ? худ чунон омад ки гуфтаанд : « скти алФоу нутқи хулафо » гуфт : мӯҷиби хомӯшии ман , дард бедармону ҳиҷр бе поёни тест ки дасти ишқ , қуфли сукуту меҳри смўт бар даҳони ман ниҳодааст .

Волҳби мо манъи алкломи алолсно

Ва ин иттифоқи ҳасан буд ки шоҳи имрӯзи маро ба всоқ ту фиристоду қдқил : « аддавлаи иттифоқоти ҳасана » бидон ки меҳри ту бо обу гули ман омехтаасту шуълаи ишқи ту дар дилу ҷони ман овехта .