Ҳусайни дониши он срхили Аброр

Ки дар олам ба доноӣ илм шуд

Дарахтии сояи густар буд афсӯс

Ки пеши тундбоди марг хам шуд

зи бунёни адаби рукнии фурӯи рехт

зи бустони ҳунари нахлӣ қалам шуд

Дили равшандилон аз фурқати вай

Қарини ҳрқту ранҷ ва ?илам шуд

Напиндорӣ ки дониш аз миён рафт

Вуҷӯдаши сӯии иқлӣм адам шуд

Наме об аз ӣам эҷод бархест

Такопу карду охири сӯй ӣам шуд

Вуҷӯдаш бо вуҷӯди гули қарини кишт

Мизоҷаш бо мизоҷи даҳр зм шуд

Дилами сӯзад ба ҳоли аҳли таҳқиқ

Ки фардии комил аз он ҷамъ кам шуд

Ба марг ӯ « баҳор » ашг ғам ифшоанд

Ҳамон бар турбати покаш рақам шуд

Биё то ашги ғам бар вай фишонем

Ки таърихи вФотш « ашки ғам » шуд