Май даҳ ки тай шуд даврони ҷонкоҳ

Осӯда шуд малик , алмалики ллаҳ

Шуд шоҳи навро иқболи ҳамроҳ

Кӯси шаҳии кӯфт бар рағми бадхоҳ

Як чанд моро ғам раҳнамӯн шуд

Ҷони ёри ғами гашт , дили ғарқ хӯн шуд

Моам ватанро рух нилгун шуд

Ва имрӯзи душмани хор ва забун шуд

Чанде зи бедод фарсӯда гаштем

Бо хок ва бо хӯн олӯда гаштем

Зери паии хасм паймӯда гаштем

Ва имрӯзи дигар осӯда гаштем

Онон ки моро киштанду бастанд

Қалби ватанро аз кӣнаи хстнд

Аз каҷ наҳодӣ паймони шикастанд

Аз чанги миллат охир наҷустанд

Онон ки бо ҷаври мансӯби гаштанд

Дар пайкари малики микроби гаштанд

Охир ба миллати мағзуби гаштанд

Аз соҳати малики ҷоруби гаштанд

Чун кадхудо дид ҷаври шубон ро

Аз ҷои барангехти сатторхон ро

Сади ситами сохт он марзбон ро

То кард рангини теғу синон ро

Пас мустабидин лухтӣ ҷаҳиданд

Гуфтанд лухтӣ , лухтӣ шуниданд

Ногуҳи з ҳар сӯи шерони расиданд

Он рӯбаҳони бози дами дркшиднд

Як сӯ сипаҳдор шуд фитнаро сад

Як сӯи юриши баради сардори асъад

Зрғоми пари дил , омад зи як ҳад

Бар каф гирифтанд теғ маанд

Иқбол шуд ёр бо бахтиёрӣ

Гелонёнро ҳақ кард ёрӣ

Ҷяш аду шуд яксар фирорӣ

Дар кунҷи ғами гашти душмани ҳисорӣ

Бади хоҳи дайнро садии матин буд

Лекини мар ӯро ғам дар камӣн буд

Хокаш ба сар шуд подошаши ин буд

Душман ки бо айши доими қарин буд

Бахти сипаҳдори фархундаи бодо

Сардори асъади пояндаи бодо

Самсоми Эрони барандаи бодо

Зрғоми дайнро дили зиндаи бодо

Сатторхонро бодои зафари ёр

Табризёнро яздони нигаҳдор

Солорашонро некӯ буд кор

Аҳрорро низ дили боди бедор