Ҷамол рӯй турои ришва май гузоради моҳ

Ба рӯ намой ту ҷон рафт низ ришва махоҳ

Манам манам ки зи ҷаври ту огаҳӣ дорам

Туе туе ки зи ҳоли дилами Неи огоҳ

Аҷаби мадор ки бар ман битохт лашкари ғам

Ҳар оина сипаҳ ояд чу бар нишинад шоҳ

Чу моҳи сӣ шабаҳ пинҳон шудам зи дидаи халқ

Ба дарди ишқи ту эй чордаҳи шабаҳ шудаи моҳ

Ман аз ту давру зи пайванди ман дилат давраст

Ҳадиси даврӣ дил меравад на даврии роҳ

Сиёҳ шуд дилам аз ғам чу дид бар рухи ту

Ғубор тира пароканд зери зулфи сиёҳ

Ба дӯди оҳи ман ойӣнаи ту тира шудаст

Балӣ ки оина торӣ шавад зи дӯдаи оҳ

Мабод рӯзӣ каз карда ту нола кунам

Ба пеши хусрави Эрони сайфи дайни ?ала

Зиҳии замири ту аз ҳоли рӯзгор , хабир

Зиҳии яқини ту аз сари ахтарони огоҳ

Туе ки аз нафаст хўшдлии пазиради базм

Туе ки аз қидмат мартабат сетанд гоҳ

Дар он замин ки сами мураккабат гузар созад

Ба ҷои хор бар ояд зи хораи меҳри гиёҳ

Ҳавои адли ту дар эътидол ҳаст чунон

Ки каҳрабои натавонади дарав рубудани коҳ

Хитоби субҳи зи девон офтоб инаст

Ба ҳазрати ту ки ё сидо ва ё мавлоа

Ба тўъи адли ту бо боз бар занад тиҳу

Ба доғи лутфи ту бар шер нар занад рӯбоҳ

Шҳо ривояти ин шеъри расм тҳниаҳ нест

Шикоятӣаст зи бахт ва шафоатӣаст ба шоҳ

Агар чаҳ нур ба хуршеди бурдан аз ҷаҳл аст

Раво буд ки ба дарёст бозгашт меаҳ

Ба хизмати ту шносоӣ рӯзгор шудам

Ба эътирофи хирад дар ҷароиди афвоҳ

Туро ба ҳар қадамии сад ҳазор чун ман ҳаст

Манам ки ҷуз ту надорам , ҳадис шуд кӯтоҳ

Агар тҳоўн хизмат шудаст чандини вақт

Набӯд аз онкӣ равонам набӯд тоъати хоҳ

Вале кроҳити подшом давр афганд

Ки давр бо дили нозанинаш аз икроҳ

Ҳамеша ъзу ҷалолу ълоу мартабаташ

Ба коми бахти фузуни бод бар фузӯнии ҷоҳ

Яке зи вақт ба вақт ва яке зи рӯз ба рӯз

Яке зи сол ба сол ва яке зи моҳ ба моҳ