Онро ки вуҷӯди заҳмати роҳи маҳбӯб буду хаёлаши гуноҳ ӯро сози висол аз куҷо буд :
Азои қиллати мо азнбти қолати мҷибаҳ
Вҷўдки занби лоиқос ба занб
Ошиқӣ буд гарми рӯ бар роҳи гузари Маҳмӯди сабуктакини анорллаҳи барраонаи пайвастаи боситодӣ ва чун Маҳмӯди бргзштӣ ӯ чашм даравӣ бикшодӣу бъзтии тамом дар вай назар кардӣу ҷон дар хатар кардӣ рӯзии мавкиби мураккаби дарози он подшоҳ бодод барисед дарвеши ошиқи даст дар Аннан оварад Маҳмӯд аз ръўнти салтанати тозӣона бар вай зад дарвеш дар тараб омад Маҳмӯдро аз он тараб аҷаб омад аз мӯҷиб он пурсед дарвеш гуфт дар зимни ин тараб сиррӣаст бар мулло натавон гуфт подшоҳ чун бхлўти хонаи инси мари хавосро бор дод дарвешро ҳозир карданд ва аз сар кораш пурсед гуфт маро бо Аёз ишқаст дилам аз дарди ҳиҷрон ӯ май сӯзад акнӯн корам бҷон расед сабрро дар кори ман асар намонаду маро аз худ хабар намонад аз шуълаи оташи ишқ ӯ чунон дргдозм ки бавуҷуди худ наме пардозам бар ӯ аз ту ғайрат май барам ё аз ӯ бархез ё чу ман дар зайли бимродии овез Маҳмӯд гуфт аҷаби марои ҳафтсад пеласту мамлакат то лаби дарёии нилу хзоину дФоини олам дар тасарруфи калак манасту ҳама рӯй замин малик манаст бо Аёзам ишқасту муродам аз вай барнаме ояд туро ки замони тарабӣ ва нозшӣ нест ин тҷоср аз куҷост гуфт эй подшоҳи ончии ту дорӣ соз висоласт он Аёзро бояд ва инҳо ки ман дорам аз ишқу шавқу дарду қалақ соз фироқаст туро бояд агар ошиқии вдри ишқ чун ман содиқии биё то ҳасани Аёзро ҳукм кунему бубинем ки майл ӯ бнёзмндӣ манаст ё бсроФрозии ту , подшоҳи азин сухани дами дркшид ва донист ки ростии перояи ҳасан маъшӯқаст ва чун дарин кор ҳукм шавад майл накунаду ниёз ӯро бар нози ман брнгзинд :
Маъшӯқи зи ошиқи шикаста
Валлоҳ ки ҳаме ниёз хоҳад
Кӯ ҳастӣ хешро ҳамеша
Дрмснди ъз ва ноз хоҳад
Ошиқ фарёд баровард ва гуфт эй подшоҳи Аннани ръўнт бмолк бигзор ва агар содқичўни ман вуҷӯдро дар оташи шавқи дрор эй шоҳ бо чунин маъшӯқии бмроди хурраму хуш дар биҳишти дилкаш бӯдани аўлитр ё дар мзблаҳ табиат гуфт ҳар оинаи он висоли мؤбд бояд ва ин иззати мухиллад . Ошиқи гарми рӯи шФраҳ худ бароварду вуҷӯди худро дар пои маъшӯқи даровард то иҷтимо ӯ бо ӯ дар мавъиди васл буд ва бе заҳмати фасл буд .