Дар авони сафои дилу виқори тан агар ошиқ хоҳад ки худро дар худ бинад сифатӣ аз сифоти маъшӯқ ё исмӣ аз асомӣ ӯ ё худ сӯрат ӯ миён диду дидаи ошиқ ҳиҷоб шавад то чун ошиқ дар ълўо ( кзо ) ҳувайдои дрнгрди шери ҷони шикори ишқро бинад дар камӣн қаҳр нишаста ва ишорат мекунад ки дрнгр то ӯро ба ҷои худ дар худ бинӣ агар дарин ҳоли толиби худ шӯй дар зери панҷаи ман афкори гардӣу мар шикастани сари овораи гардии ошиқи бечора дар орзӯӣ ӯ мемерад чун ӯро дар худ дид бе дид худ аз касрат ба ваҳдат омаду тасаввур иттиҳод кард забон ҷонаш гуяд : анои ман аҳўӣ ва ман аҳўии ано .

Гуфтани субҳонии воно алҳақ дарин мақом буд ошиқ дар ҳарчӣ нигаҳ кунад маъшӯқро бинад морأити шиӣои қти алооллаҳ зеро ки матлӯби саров ӯаст ва чун саров ӯ бошад дар назари саров ҳамӯ бошад :

Дар ҳарчӣ назар кунам туе пиндорам .