Онро ки назар ба аҳвол ӯ аз олами иззати ?фони алъзаҳи ллаҳи ҷмиъо . . Буд аз дард ҳастӣ худ ҳамеша дар гудоз буд ва онро ки назари бадв аз оламу нҳни ақрби илайҳи ман ҳабли алўрид . . Буд ҳам аз хиҷлати вуҷӯди худ дар гудоз буд то онгоҳ ки хуршеди ҷамол аз уфуқи ҷалол толеъ шавад қӯти босира ӣ ӯро ба худ мзӣӣ кунаду қӯти сомъаҳ ӣ ӯро ба худ қавӣ кунад беисмъ ва беибср бе ӯе ӯ ба олами маҳбӯб нозир шавад ва бе худии худ бар дар сродқи ъз ӯ ҳозир шавад . Ҳосил ; чун ҳусӯлаш дар олам беайбӣ буд балки ӯ мустағриқи шавоҳиди ғайбӣ буд пас хиҷлату гудозроу сардарду нозро нисбат бадв натавон кард зеро ки агарчӣ зинда буд аммо беҷон буд қисса чаҳ кунам ин намояд аммо он буд :
Чун дид аёни ҷамоли маҳбӯб
Аз ҳади макон ба ломакон шуд
Қисса чаҳ кунам вуҷӯди покаш
Зини мартабаи бргзшт ва он шуд