Гоҳ буд ки ошиқ аз касрати дарду қӯт аз оҷ дар биёбон ҳаво шавад ва саргардон гардад то ба ҳаддӣ ки ишқро мункир шавад ва онро мункирӣ донад аз мункироту тарки онро мӯҷиби қурбати шиносад . Ишқ гуяд ки ин ҳавасаст агарчӣ нафаси қоли ании таббати алон . . Он тавба чун имони боси куффор беасл ҳамоно ин ҳавас аз вилоят дил зояд ба мадади ҳўоءи ҳиси нафаси аммора ки бо ӯ гуяд :

Ва гоҳ буд ки дар айни велъ аз он тавба тавба кунад мари он тавбаро хубаи пиндораду маъсияти ингорад ва гуяд тавбаи ақбҳи ман хуба :

Чун бад-ӣн мақом расад дар ишқ пухта гардад агарчӣ хом буд валикин ба ҳақиқат бидон ки то ошиқ аз худ напардозад бо ишқ насозад чун ӯ худро набошад маъшӯқ ба лутф ӯро бошад анои лаками ани шӣтм ӯ атитм гуфтан гирад то ошиқи мункир буду ишқ ба назд ӯ мункир , маъшӯқ дар ҳўдҷи кибриё буд чун нақди вуҷӯди худро дар мқмраҳ ӣ ишқи дрбохт ва бо маломатёни роҳи ишқи бсохти сар дар гиребон дард кашаду пой дар доман меҳнат оварад маъшӯқ барои изҳори киришма ӣ ҳасану зибобии пардаи барандозад ва сад ҳазор касро дар якдигар андозаду ишқ Нидо мекунад :

Бошад ки дарин мақоми маъшӯқи бадв иқбол кунаду вуҷӯдаш қобил дид ҷамол кунад ба ҷозиба ӣ лутф ӯро бар дар сродқи ҳасан ҳозир кунад ва ба худаш дар худ нозир кунад то бадв бино шавад ва ин дид ӯ ӯро злки сар .