Ишқи ошиқ бо маъшӯқ дигараст дарин асл ҳар яке дар ду мартаба муқарар мешаванд ва ин агарчӣ дар зоҳири касрат май намояд аммо дар маънӣ ваҳдатаст зеро ки чун маъшӯқ ошиқ шавад ҳар оинаи ошиқ маъшӯқ шавад касрат бархезад ва чун маъшӯқи яке буд ва худ як ошиқро ду маъшӯқ раво набӯд моҷъли аллоҳи лрҷли ман қалбин фии ҷўФаҳ аммо як маъшӯқро раво буд ки ҳазор ошиқ буд ва ҳар як дар ишқи содиқ буд аммо ӣнҷо сиррӣаст дақиқ бидон ки ошиқро гузар бар дарёӣ шавқаст внҳнги ишқи дарав дар камӣни тозмраҳи ушшоқро ки бар даргоҳи сродқи ҷалоли шӯр ва шағаб медоранд ва май ноланд ва мезоранд бо онкӣ аз астғноءмъшўқхбр доранд бикбори дркшду дами дркшд зеро ки аз раҳмати халқяти бҳқиқт бар даргоҳи ҷузи заҳмат бефоида нест хлқнокми лнрбҳи ънкми лотрбҳўои ъно :
Чун нест басии фоидаи андар будат
Он ба ки босли худ ҳамеи бози шӯй