Ишқ онаст ки дар конӯни дил макнунаст зуҳӯраш бишуниду сафи маъшӯқ буд ё бидид ҷамолаш ва аз онаст ки дил аз дарду вҷъу эҳтироқ дар нолш бошад доимо зеро ки оташи зоҳири арқони сӯзад ва ин оташи ҷони сӯзад ҳамоно нори аллоҳи алмўқдаҳи алтии ттлъи алии алأФӣдаҳи иборати азин оташ буду мисол ӯ дар эътиқод азоб гӯраст мурда дар азоби гӯри мтأлму сӯхтау мтўҷъу дардманд ,у оташу зарби падед на ҳамчунин дарду вҷъу тأлму эҳтироқи ишқи мавҷӯду асбоби он нопидо , ошиқи бихўоб ва беқарор ва беором менолад ва май зоради халқи бихбри намаки маломат бар ҷароҳат ӯ мепошанд ва дар ҳангоми сӯзиш ӯ хомӯш мебошанд ва бидон роҳ набаранд аҷаб тар онаст ки маъшӯқ гуяд давр бош :

Ҳар оинаи бечораро сабри пеша бояд кард ва худро зери теша бояд кард то ончӣ аз аҳком ишқ бирав равад бе ӯ буд то ӯро млўм ва хоср набӯд мегуяд :