Бар ҳар ки неки дидаи кушодами фаноӣ ту аст

Бар ҳар дарӣ ки рӯй ниҳодами сарой ту аст

Ҳқо ки ҳалқа дар ганҷ саодат аст

Гӯшӣ ки муттасили шунавои садоӣ ту аст

Ҷбрил аз шарафи пари худ соябон кунад

Бар он сиррӣ ки афсараш аз хоки пой ту аст

Чун субҳи як нафас кунад эксири даҳр ро

Онро ки даст дар амали кимиёӣ ту аст

Сармояи ду кун ба як бенаво диҳад

Ҳар побараҳнае ки ба гетии гадоӣ ту аст

Аз ғайри хештани зи каҷии айб пӯш бош

Он ҷомаи рост чун ба қади кибриёӣ ту аст

Бо ранҷ бешумор ба ҳар гӯшаи сад Масеҳ

Нолони фитодаи чашм ба роҳи давоӣ ту аст

Басти ончии нақш бар дили мо , зи оби мағфират

Зоили намо ҳар ончӣ ки дидӣ сўоӣ ту аст

эй хоки кӯии дӯсти рисӣ чун ба дида ам

Биншин з рӯй лутф ки ин хонаи ҷой ту аст

Аз дасти чарх бо дили гарми оҳи сард ро

Қассоби ончӣ май кашӣ инак сазоӣ ту аст