Он дидаи байн ки чун ба ҷафо мекунад нигоҳ

Бо онкии барад дар сари зулфаши дилами паноҳ

Ҷоно чаро ба хӯни дилами ташна Эй макун

Охир бигӯ ки чист марои ҷузи вафои гуноҳ

Ҷузи онкии дил ба зулфи ту додем дар вафо

Кардем хона ӣ дили худро ба ғами сиёҳ

Бинавоз хотири ман мискини з рӯй лутф

Зин беш ҳамчу зулф макун ҳол ӯ табоҳ

Чашмам бадухт сӯзани тақдир дар азал

Дастам гирифт шавқу ббрдми шабии зи роҳ

Нашунидае ки дасти қазоу қадар чаҳ кард

Афканди Юсуфи дили мисрӣ ба қаъри чоҳ

Доне ки ҳоли ин дили мискини з ишқ чист

Ишқи ту ҳамчуи кӯҳу тан хастаам чу коҳ

Хӯни дилам чу мардум чашмат бирехт зор

эй нур ҳар ду дида чаҳ муҳтоҷ бар сипоҳ

Шоҳои ғами ҷаҳон ба азин хур ки рӯзи ҳашар

Доман бигирадат ба худои дасти додхоҳ

Аз ҳодисоти чархи дили сахти одамӣ

Бишикаст гӯиё ки намегирад антбоаҳ

Фикрӣ намекунанд ки айём бе вафо

Бирабоед аз сарири фалаки оқибати кулоҳ