Он чаҳ зулфаст он ки боз аз қаҳр тобиш дода Эй

Вон чаҳ наргис ҳои мастаст он ки хобаш дода Эй

Ин чаҳ пайконаст бар ҷонам бигӯ зон ғамза ҳо

Гўиё аз бе вафоеи заҳр нобаш дода Эй

Дида бикшодам ки то байнами ҷамоли офтоб

эй ду чашми ман чаро бар рух ниқобаш дода Эй

Зон лаб чу нўшдорў ҳар ду чашми пурхумор

Аз дили маҷрӯҳи ман гӯйӣ кабобаш дода Эй

Чашми хӯни хорат басӣ хӯрдаст хуноби ҷигар

Нек сармастаст дил зон лаб шаробаш дода Эй

Он ниҳоли қоматашро байн чу сарви бӯстон

эй дили мискини магар аз дида обаш дода Эй

Дил ба чашми ҷони савол аз рӯз васлат карда буд

Гуфтае лоло ва аз абрӯ ҷавобаш дода Эй

эй табиби ман зи лаълати бӯсае май хости дил

Дар ҷаҳони вази хӯни дили дардам ҷавобаш дода Эй

Шаҳди васлат чун шавад берун ба коми дил ки ту

Шарбатии ширини ту аз лаъл музобаш дода Эй