Моӣиму сари кӯии ту ҷоноу гадоӣ

Зон рӯй ки дарди дили моро ту давое

Ҷонӣу ҷаҳон эй бути манзури худо ро

Зин беш макун аз ман длхстаҳи ҷудоӣ

Бо ин ҳамаи хӯбӣу латофат ки ту дорӣ

Айбат ҳама инаст ки бемеҳру вафое

Ҳарчанд ки аз шиддати айёми забунам

Бошад ки ба фарёд расад лутфи худоӣ

Ҳарчанд туро ваъда каҷ ҳаст нигоро

Бошад ки чу сарв аз дар мо рости даройӣ

Охири ту бад-ӣни қомату болои санавбар

То чанд дил аз халқи ҷаҳонии брбоиӣ

Ҳаддӣаст ҷафороу з ҳад рафт худо ро

Бар ҷони ман хастаи ҷафо чанд намое