Сарв аз қаду қомат ту пастаст

Бар хоки раҳ аз ғамат нишастаст

Гӯйӣ ки гули марои зи бунёд

Аз обу ҳавоӣ ту сириштаст

Аз сар бигузашт оби чашмам

Инам ба фироқ саргузаштаст

Ин одату хуйу буии коўрост

з одам набӯд ки ӯ Фрштст

Тухми ғами меҳри хеши гӯйӣ

Дар ҷони раҳе ба ишқ киштаст

Киштӣ ба ҷафои ҷаҳонии охир

Як рӯз нагуфтае ки зиштаст

Ҳоли дили хеш чун бигӯям

Гӯйии ту ки инаши срнбштст