Он рӯй нгўинди магар сӯрат ҷонаст

Ва он чашми нгўинди магар қӯт равонаст

Ва он зулф набошад магари он анбар сор аст

Ва он лаб натавон гуфт ки аз дида ниҳонаст

Ташбеҳ ба ма рӯй туро чун битавон кард

Ва он қади длорои магар сарв равонаст

Онии ту саросар ки ҳамаи моя ӣ Лутфӣ

Дар ҷони ман ин оташи ишқи ту аз онаст

Умрӣаст ки дар ҳасрати як лаҳзаи висолат

Хӯни дилам аз дида ӣ ғмдидаҳ равонаст

Чун тарки ғами ишқи ту эй дӯст бигӯям

То ҷон будам дар тан ва то саъй ва тавонист

Мушкил ҳама инаст ки он дилбар бе меҳр

Бо мо ба забонасту дилаш бо дгронст

эй дӯст чу бӯсидан поят натавонам

Аз даври дуои миннати охир чаҳ зиёнаст

Буии сари зулфин тавъам моя рӯҳаст

Лаъли лаби ширини тавъам қӯт ҷонаст

эй дили ғам айём бигӯ чанд тавон хӯрд

Бисёр махӯр ғусса ки олам гузаронаст

Навмед нишоед ки кунӣ банда ӣ худ ро

Бар лутфи ту умеди маро ҳар ду ҷаҳонаст