зи ҷафои фалаки сифла мусулмонон дод

Ки басии доғи бад-ӣни хаста ӣ дили риши ниҳод

Кард бедоди басӣ бо ман мискин ба ғалат

зи сари лутфи марои як нафасӣ дод надод

Гоҳ шодӣ диҳаду гоҳи ғами оради борӣ

Ман бечора нагаштам ба ҷаҳони як дами шод

эй фалаки лутф таваҳҳум нест вазин беш марез

Бар сару домани худ хӯни дили мардуми род

Ки расонади зи ман хастаи паёмии сӯии дӯст

Муҳаррамӣ нест маро дар ду ҷаҳони ғайр аз бод

То ба гӯши ту расонад ки чаҳ бар мо гузарад

Дар ғамаш , то кунад аз банди фироқами озод

Ман ғами дидаи зи ҳиҷрони ту зорами ёро

Бӯ ки аз васли ту гирдами ман мискини дилшод