Гӯйанд ҷаҳон вафо надорад

Майлии сӯии васл мо надорад

Бо ҳар ки дамӣ ба заҷр ме зад

Охир ба чаҳ аз ҷафо надорад

Дрдисти марои з бе вФоииш

Кони дарди ҷафо даво надорад

Султони ҷаҳони з рӯй раҳмат

Раҳмӣ ба дил гадо надорад

Аз ҳад бигузашт ҷавр бар мо

Бошад ки чунин раво надорад

Бе меҳри бтисти баси ситамгар

Аз рӯй ҷаҳон ҳаё надорад

эй бод бигӯ ки он нигорам

Дорад сари васл ё надорад

Бечораи дилам ба ғайри ишқаш

Дар ҳар ду ҷаҳон хато надорад

Озурдаи дили ман аз ҷафояш

Гӯйӣ ки ба дил вафо надорад