Он кист ки бо ёди ту дил шод надорад

Он кас ки магари аҳди ғамат ёд надорад

Давр аз ту шабӣ нест ки ин хастаи маҳҷӯр

То субҳдам аз ёди ту фарёд надорад

Сарв арча ба озодии қади ту сроФрохт

Озодагии он қад озод надорад

Додам бидиҳ имрӯз ки султони ҷаҳонӣ

Кин хастаи ҷигари тоқат бедод надорад

Хусрав ба висоли рухи ширин шудаи хуррам

Ореи хабар аз сӯзиш Фарҳод надорад

эй шоҳи ҷаҳони кори ҷаҳон бе ту харобаст

Ҷузи адли ту каси малики ту обод надорад

Гӯйанд ки шодаст ҷаҳон бо ғами рӯят

Он кист ки дилро ба ғамат шод надорад