Гумон мабар ки дилам аз сар вафо баравад

Вагар зи дӯст ба ин хастаи дил ҷафо баравад

Биҷузи сабои раҳ рафтан ба кӯии дӯст ки рост

Магар барои дил хастаам сабо баравад

Замин бабўсад ва аз ман бгўидши ҷоно

Равои мадор ки чандини ҷафо ба мо баравад

Марӣзи ишқи тавъам чун табиби дарди манӣ

Чаро зи пеши ту ранҷур бедаво баравад

зи ҳади гузашти ҷафо бар ман заъифи ҳазин

Ба даври ҳасани ту бар мо ҷафо чаро баравад

Ба ҷони дӯст ки ҷонам барои дӯст накӯаст

Дигар чаҳ рӯз буд кон ба марҳабо баравад

Ба ҳар мақом ки онҷои закот ҳасан диҳанд

Баҳри тариқ ки бошад давон гадо баравад

Чу банда ӣ қад сарват шудам з ҷон мапаснд

Ки аз ҷеффот ба озодагон хато баравад

Бигӯ ки тарки хатоеи чашмат эй дилбар

Ба чин зулф занаду зи раҳ хато баравад

Агар ту рӯй намое ба бе дилони ҷаҳон

Бибин ки бар сари бечорагон чаҳ ҳо баравад