Дилбарам то дил аз барам брбўд

Хӯни дилро з дида ам полуд

Дили моро ба қайд зулф бибаст

То ки он турраро гиреҳ багушӯд

Ҳарки дар субҳ дида бигушоед

Бар рухи ту ба толеъи масъӯд

Дар ҷаҳонаш дигар чаҳ май бояд

Ғайр аз ин чист ғояти мақсӯд

Ҳаркии миҳроби абрувон ту дид

Воҷибаш шуд ки сари барад ба суҷуд

Пушти дил хам макун ки ме бирасад

Сарвро сарвро қиёму қууд

Дили мискини ман ба ҷон омад

эй азизони зи ҳиҷри ҷони Фрсўд

Аз такопуии рӯзи ҳиҷронат

Дар замонаи зи мо яке носуд

Хӯну ғам то ба кӣ қафо дар дил

Чанд сӯзад бар оташам чун авд

Сари ниҳодами зи шавқ бар кафи даст

Гар бихоҳӣ ҷаҳону ҷони мавҷӯд

Даст аз доманаш наме дорам

Гар знндм ба теғи заҳролӯд

Нознино магӯ ба тарки вафо

Ки пушаймонят надорад суд

Гарчи меҳрати зи мо чу ма коҳед

Меҳри мо бар рухи ту моҳи афзуд

То ҷаҳонаст дар вафодорӣ

Аз дилу ҷони мутӣъи амри ту буд

Бар хилофи мизоҷи рои ҷаҳон

Дар вафоӣ ту кард буду вуҷӯд