Агар ниқоби бути ман з чеҳра бигушоед

Басои дилӣ ки ба шухӣ ба ғамза бирабоед

зи лавҳи хотири ман ёд дӯст натавон барад

Вале агар бикунади ёди мо дамӣ шояд

Дило ба гардишу даври замона бояд сохт

На ончунон ки бибояд чунонкӣ ме ояд

Сабо биор зи зулфнигор мо бӯе

Ки то димоғи дили ман аз он биёсоед

Бидоннигор ҷФоҷўӣ мо бигӯ то кӣ

Фироқи хӯни диламро зи дидаи полоид

Чаро ба хӯни ман хастаи дил камар бастаст

Наярзад онкии ду дасташ ба хӯни бёлоид

Ҳилоли тоқи ду абрӯӣ ӯ азим хушаст

Чаҳ ҳоҷатаст ки онро ба васма ороед