Сарвӣ ба хӯни дидаи бпрўрдмш ба ноз

Бардошт аз сари ман бечораи сояи боз

Гуфтам чаро ту сояи зи мо баргирифта Эй

Гуфтои ту беш азин ба қади сарв мо наноз

Моием сар кашида бар авҷ фалак бибин

Дар оташи фироқ чу қалъии ту дар гудоз

Гуфтам ки ҳоли мо ки расонад ба гӯши ту

Ҷузи боди субҳдам ки буд ӯ маҳали роз

Гуяд ниёзмандии моро ба ҳазраташ

Он длнўоз гарчи з мо ҳаст бе ниёз

Миҳроби абрӯии ту маро қибла диласт

Ҳайрони манам ба рӯй ту пайваста дар намоз

Ҷонам ба лаб раседу ҷаҳонами з даст рафт

Охири зи васли хештанами чора Эй бисоз

Шамшоди қомати ту ҳрони дидае ки дид

Дигари назар чаро кунад охир ба сарви ноз

Гунҷишки дил ба чаҳ пари марди ишқи тест

Афтодаи бас ба доми ҳавои ту шоҳбоз