Ҷоно ба ҷони ту ки ба фарёд мо барис

Вази оҳи сўзноки ҷигар хастагон битарс

Афтодагон ишқ макун поймоли ҷавр

Мағрур он машав ки маро ҳаст дасти рас

Як лаҳзаи ёд он накунӣ ков ба умри хеш

Беёд рӯй ту накашидаст як нафас

Ҷони ҷаҳон хароб шуд аз ҷаври ҳаркасӣ

Охири з рӯй лутф ба ғӯр ҷаҳон барис

Ғмхўории ҷаҳон ба ту эй шоҳ воҷибаст

Чун дар ҷаҳони биҷуз ту надорем ҳеҷ кас

Умрӣаст мо ҳавои ту дар сар гирифта ем

Шбҳост то ки хоб накардем азин ҳавас

Дастони зи шох сарв сарояд ба достон

Кохр ки кард булбули шӯрида дар қафас

Фикрии зи таъни аҳл ҷаҳон нест дар дилам

Зон рӯ ки мӯҳтасиб накунад фикр аз асас