Агар ба халқи намояди рухи ҷаҳони ороаш

Ҳазор ҷон гиромӣ кунанд андари пош

Ба рағми душмани беҳудаи гӯй рух бинмоӣ

Ки офтоб нахоҳад ду дида ӣ хафоаш

Бабради ҳуши зи ман он ду наргиси ҷодӯ

Бирехт хӯни дили ман ба ғамзаи ҷмош

Ки кард сунбултарро ба рӯй гули парчин

Ки дид ғунча ӣ серобу лаъли гўҳрпош

Чу гул бидид Рахш дар арақ нишаст зи шарм

Чу сарв дид қадаши дарди чид аз он болоаш

Чу қад дӯст наравед ба бӯстони сарвӣ

Чу рӯй ӯ накушуд сӯратӣ дигар наққош

Ба буии дӯсти харобам чаҳ чашм ӯ мастам

Аз он сабаб шудаам лоуболӣу қлош

Бигӯӣ мутриби хуш гӯ биор соқӣ май

Ки тарк зуҳд бигуфтам чу мардуми авбош

Ба ғусса хӯрдан мо ҳеҷ брнёиди кор

Ғам ҷаҳон махӯр эй дили змонкӣ хуш бош