Миннатӣ нест зи халқам ба ҷаҳони ҷузи карамаш

Гар ба дида битавон рафт дамии хок дараш

Гар ба ҷонӣ бифурӯшад з дараш муштии хок

Тўтёӣ басараш кун ту ва аз ҷони бихараш

Ғайр лутфаш набӯд ҳечкасам дар ду ҷаҳон

Ҳамчуи сарвӣ магар уфтад ба сари мо гузариш

Мо чу хоки раҳ ӯ хору муқӣм дар ёр

Бӯ ки аз айни аноят ба ман уфтад назараш

Хабараш нест зи ҳоли ман бечора ӣ зор

Лекин аз боди сабои пурсам ҳар дами хабараш

Оҳам аз чархи фалаки буришад ва инаст аҷаб

Ки дар он дил натавон ёфт ба мӯеи асараш

зи оби чашмӣ ки зи ҳиҷрони Рахш май боРом

Ҳар шабӣ то камарам бошаду мӯ то камараш

Гар аз он новак длдўз занад тири ҷафо

Дида ва дил биниҳодем ба ҷои сипараш

Вар мушарраф кунад ӯ кулбаи аҳзони маро

Ҷон фишонем ба поиш . . . . . Дар раҳи гузариш