Чу ром аз фатҳи лнко дил бипардохт
Ба мардӣу ҷавонмардии қирони сохт
зи қатли роўни аҳл ҳар се олам
Шукуфта чун гул ва гуфтанд бо ҳам
Ки мо худ ромро чун бандагонем
зи баси эҳсон ӯ шрмндгоним
Барои шукри ин эҳсон шитобем
Ба хизмати таҳният гӯйон шитобем
Призодон чу ин мужда шуниданд
Мборкбоди гӯйон дар расиданд
Шаҳи рӯҳонӣон бо лашкари хеш
Ба хоки поши судаи афсари хеш
Таниш бо сад ҳазорон чашми равшан
Ба ранги офтобии ҷома бар тан
Чу товуси биҳиштии нағзи пайкар
Саропои дида ҳамчун боғи анбар
Чу сарвии рустаи зи оби зиндагонӣ
Дилии бориши ҳамаи ҷазаъи ямонии 2
Ба шавқ рӯй роми неки кирдор
Ҳамаи тан дида гашта осмони вор
Ҳамаи рӯҳонӣон ҳар се олам
Ба саҷда чун млоики пеши одам
Саросари дасту бозу иш ситуданд
Адаб кард ҳ , тавозуъ ҳо намуданд
Ба ҳар таъзим ҳар каси шоду хандон
Намӯда роми таъзимаши ду чандон
Ба ҳангомӣ ки роми неки ният
Бидон рӯҳонӣон шуд гарми суҳбат
Ҳнўмон буд муҳаррами ошкоро
Ба пешаши баради ҳури моҳи симо
Ба сад ҷон гарчи ошиқ буд муштоқ
Надида рӯй он хуршеди офоқ
Дилашро коргар шуд теғи ғайрат
Саропои гашти ғарқи баҳри ҳайрат
На рӯй онкӣ аз чашмаш баранд
На тоби онкӣ бар бистари нишонд
Кашокаш дар умед ва бим афтод
зи шарми халқ ғайрат ёфт имдод
Сипоҳи рашки чираи гашт бар шавқ
Ҳазимат ёфт қалби лашкараши завқ
Агарчӣ рӯзи ром аз ғусса шуд шаб
Нҷнбониди ҳеҷ аз неку бади лаб
Бурун рӯй ҳаёро доштӣ пос
Дарун ҳар мӯии вақфи теғи алмос
Ба зоҳири хешро хурсанд ме дошт
Ба мижгони оби ҳайрати банд май доши т
Чу хуноби ҷги р дар дил нагунҷед
зи лаби заҳру зи мижгон хӯн таровид
Ки аз чашми чунин каси даври беҳтар
зи рӯйиш дидаам бе нури беҳтар
Призодон ҳама гуфтанд бо ром
Ки бад кардӣ чаро дили зини длором
Худои шоҳиди замину осмони ҳам
Ки дар покӣаст ситои айни Марям
Гувоҳи исмати ин ҳур моием
На аз рӯй риёи баҳри худоӣам
Малоики ҳам қисмҳо ёд карданд
зи банди ғами дилаш озод карданд
Шаҳи рӯҳонӣон ҳам хӯрд савганд
Нашуд зон лек ҷон ром хурсанд
зи ҳарф ростӣ меёфт озор
Чу аз биғораҳ гардад заҳри афкор
зи ғайрат фарқ натавонист кардан
зи панди дӯстон , таънаи душман
Накарда шоҳидии халқи бовар
Ба ҳақ длстон шуд бадгумон тар
Ниҳоли дӯстӣ аз дил бурун кунад
Камии афзуд , аз меҳраши ду сад чанд
Бадал шуд дӯстӣ бо душманӣ ҳо
Ба сито , ром карда роўнӣ ҳо
Ба худ карда чу маҷнӯнони ҳикоят
Ба дил аз длстони худ шикоят
Ки тарк ошиқӣ кард м ба дилдор
Кунун пешам чаҳ ӯ , чаҳ нақши девор
Хумори ғайрат дил гуфт бо ман :
Минуаши ин бодаи ҷомаш низ башикан
Ки оби зиндагӣ чун гашти икдм
Нанӯшад гарчи мерад ташнаи одам
Нишони пои саг бар ҷои намояд
Дар он манзили фиришта дар наёяд
Никуиҳоаш бад шуд ҷумлаи пешам
зи доғи ғайрати дил , синаи ришам
Ҳамон холи сияҳ бар лаби шкрбор
Кунун дорам кароҳат зу магаси вор
Ҳамон зулфӣ ки гардани басти зуннор
Кунун бибрида хоҳам чун сари мор
Набинам он рух чун лолаи боғ
Ки аз ғайрати дилам чун лола шуд доғ
Магари коташи биФрўзми ду фарсанг
Равад дар ваии се бори он дилбари санг
Мижаи пари ашку ҷони пари оби ҳайрат
Санами ҳайрони зи роми ғарқи ғайрат
Саломатгар бар ояд пок ҷонаст
Вагар сӯзад , сазоӣ ҷурм онаст