Ки фарзандон ! шумо шҳзодгонид

Чу ман худро з даравишон ндонед

Ба ҷон бандед дил дар афсару тахт

Ки дарвешӣ буд кори аҷаби сахт

Наёрад кард сӯзани кори шамшер

Ба ки қонеъ чу оҳўкӣ шавад шер

На бозичааст тарки неъмату ноз

Ҳавос аз орзӯҳо доштани боз

Шикамро ҷои луқмаи санг додан

Ҳаворо дил ба навмидӣ ниҳодан

з рӯй нозанинони дида бастан

зи мӯии маи ҷабинони дил шикастан

Назар дар дидаи ҷон дар тан фишурдан

Ки чун дар зиндагӣ бе марги мурдан

Шикастан хорҳо дар чашми пурхоб

зи нағмаи рехтан дар гӯши симоб

Димоғ аз буии гули ошуфтаи мондан

Чамани зор ҳавас нашукуфта мондан

Шуморо ҳақи ҷавонмард офарӣда аст

Барои тахту афсари офарид ҳ аст

Чу бе меҳнати насиб кас шавад ганҷ

Чаро беҳуда бояд бурданаши ранҷ

Дили Тифлон ба гуфтан кард иршод

Ба даст ҳар яке , тир ва камон дод

Ки ин фани беҳтар аз тоъати шморост

Риёзати пешагии зебандаи морост

Силаҳи зоҳидии зуҳд ва салоҳ аст

Салоҳи подшоҳон аз силаҳ аст

Бигирӣд ин камонҳоро зи дастам

Ки пушти ди шмнонтон бар шикастам

Дуо кардам ки аз шасти шумо тир

Шавад ҳамчун дуоем осмони гир

Хаданги он кам аз тир қазо нест

Ки мар тир дуоемро хато нест

Қадами хам на хами тони бас камон аст

Ки кӯҳл аз дида , васмаи з абрувон аст

Камон бигрифта дар поиш фитоданд

Чу абрӯ бар сар дида ниҳоданд

Камони абрӯи ҷавонони камонҳо

Чу чори абрӯи намоён бе гумонҳо

Камонҳо дод ва додаш илми он ёд

Чу одамро шудаи ҷбрили устод

Ба тир андохтани мумтози гаштанд

Чу тарки ғамза ҳукм андоз гаштанд

Ба шодӣ ҳар ду фориғи дили зи андӯҳ

Ҳамеи гаштанди сайди афкан дарон кӯҳ