Саҳар чун монад бар сари шоҳи чини тоҷ
зи банд осмон шуд моҳи ихроҷ
Маи бурҷи шарафи роми ҷавони бахт
Валиаҳди хдиўи осмони тахт
Ба шодӣ ҷулус омад ба даргоҳ
Наомад аз шабистон чун буруни шоҳ
зи баси дайри интизораш дар ҳарам рафт
Ба пои сар на , аз саъй қадам рафт
Замин бӯсед ва зону зад ; адаб кард
Ба хок афтоданаш дид ва аҷаб кард
Падар аз шарми рӯйиши пушт по дид
зи бими ваъдаи ҳолашро напурсед
Ва лекини модари ?бирти он замон гуфт
Ҳамон ҳарфӣ ки натавон гуфтан , он гуфт
Ки аз ҷсрти ду ваъдаи доштами пеш
Кунун баҳри вафои ваъдаи хеш
Ба фарқи ?бирт бояд доданаши тоҷ
Туро то чордаҳ соласт ихроҷ
зи бахти бад чу роми он нақш каҷ дид
Дарун бигирист , берун заҳр хандид
Дар он шодӣ якояк шуд ғам андӯд
Хусуфӣ буд гӯйии ғайри маъҳуд
Падарро дод дил гуфто миндиш
Туро донам маҷозии холиқи хеш
Накӯ кардӣ вафои аҳди худ ёд
Ба сад ҷонами фидои аҳди ту бод
Биҷӯем аз ризои ту саодат
Итоат донам аз тоъати зиёдат
Агар рухсати диҳии рухсати зи модар
Бигирам варна фармони ту бар сар
Басоем сари барин хоки кафати пой
Шитобами сӯии саҳро аз ҳамин ҷой
Ба фурмонаш ба пой модар афтод
Гуҳи рухсат шудани мардона дил дод
Ки аз ман нест шаҳро бар дили озор
Вафоӣ аҳд оварад ши бад-ӣни кор
Ту аз дарди фироқам бар макаши оҳ
Макун зини таъна , озори дили шоҳ
Агар умраст баъд аз чордаҳи сол
зи побӯс ту ёбам тоҷу иқбол
зи ҳиҷри ман дилат то чанд бошад ?
?бирт чун ман туро фарзанд бошад
Ниҳон пурсед зон бедили ҳамонҷо
Ки ҳайрон мондаам дар кори сито
Ки ҳамраҳ бурданаш набӯд зи номӯс
Ба мотам ҷон диҳад бе ман зи афсӯс
Чу медонист ишқи он ду дилбанд
Яқинтар гашти истеҳкоми пайванд
Ҷавобаш дод гуфт : эй нози пурвирд
Ҳаме хонанд занро сояи мард
Ҳамон беҳтар ки ҳамроҳи т буд ёр
Паии дафъ малол ояд турои кор
зи дилсӯзии бародар низ ҳамроҳ
Шарики рӯз бад шуд хоҳи нои хоҳ
Чу сози ноМуродӣ ҳо биёрост
з модар ёфт рухсат аз падари хост
зи пои бӯсаши мурод ҷон баровард
Гилӣми фақрро дебоӣ худ кард
Ризоро хок рӯ молида бар рӯ
Чу сносӣ ба сари жулидаи гесу
Ҷабин чун суд бар хоки кафи по
Шуд ойӣнаи зи хокистари мусаффо
зи хокистари гулаш май гашти шодоб
Чу соф аз беди гардани бодаи ноб
зи хокистари рухи сероби бнҳФт
Ба гули хуршеди ъолмтоб ба наҳуфт
Азони ғайрат ки хури шдчўни гул андӯд
Ба ҷои дасти сандали ҷумлаи тани суд
Ва зонҷо шуд равони сӯии биёбон
Бар он ғурбат дару девори гирён
зи тосирғмш май гашти хуноб
Дили мурғи ҳавоу моҳии об
Дар он дами кейкеро гуфт ҷсрт
Мубораки бод бар ?бирти ту давлат
Маро бигзор то ҳамроҳи фарзанд
Ба саҳрои хуши занам бо ваии дамӣ чанд
Яқин донам ки хоҳам мард бе ӯ
Ки натавон зист дар ҳиҷри чунон рӯ
Бибахшо варнае пари кори душман
Гирифтӣ хӯни ман нои ҳақ ба гардан
Фусунгари зан , ба Иблисӣ ба як дам
Бурун кард аз Ирами ҳаввоу одам
Чу роми он дард дил кард аз падари гӯш
зи дардаши меҳнат худ шуд фаромӯш
Тасаллӣ падар кард ва равон шуд
Бурун аз шаҳр , чун аз ҷисм ҷон шуд
Ҳар он ганҷӣ ки будаш дар хазона
Ба муҳтоҷон карам кард он ягона
Ҷавонмардона , дар раҳи роми озод
Ҳашамро ҳам ба ҳар кас хост ме дод
Аз он бахшед ганҷи худ тамомӣ
Ки созад тӯшаи раҳи никномӣ
Тамомии шаҳр аз сари сохтаи по
Ба ҳамроҳаши гирифтаи раҳ ба саҳро
Ҳаме гуфтанд бо худ рози дили хӯн
Ки мо тарк ватан кардем акнӯн
Ба вайронӣ қисм хӯрдем бар дайр
Ки натавон монад аз ҳар ҷо равад хайр
Длосо дода мегуфт он ягона
Ки бар гардид акнӯн сӯии хона
Ба миннат низ мегуфт он сарафроз
з ҳамроҳаш намеомад касе бо з
Чу оҷиз шуд сулаймон зон сифати мӯр
Ба шаб бигурехт зонҳо карда паии гӯр
Саҳар чун ромро мардум надиданд
Ба ҳасрати оҳи сард аз дил кашиданд
Зарурати бози сӯии шаҳри рафтанд
Ҷигари пари хӯну дили пари заҳри рафтанд
Ба саҳрои рому ситоу бародар
Равони ҳайрони тарози осӣ ба маҳшар
На дар тани тоқату Н ӣ дар дили ором
Ҳаме карданд улфат бо даду дом
Гуҳӣ аз ҳиҷри модар зор ме рафт
Гуҳ аз дарди падар хўнбор ме рафт
Ба вайронии дилаш ху кард чун ганҷ
Ҳумое устихонӣ гашта аз ранҷ
зи шаҳру кӯҳу дашт , озод бигузашт
зи оби гунг , ҳамчун бод бигузашт
Санами онҷои зи роми хайри ният
Иҷозати хости баҳри ғусли тоъат