Қавлаи таъолӣ : إзи қолати амрأти умрон . . . Алоиаҳи аз дар аввали ин ояти таъаллуқи бохри оят гузашта дорад , яъне : самиъи алӣами إз қолат мегуяд : аллоҳи шунаво ва доноаст баҳолу гуфтори он зани умрон ки гуфт : раб إнӣ назуррат лак ва гуфтаанд ки таъаллуқ бостФоӣит дорад , яъне «у астФии амрأаҳи умрони ази қолат » . Ва гуфтаанд : тақдир онаст ки азкр ё Муҳамади бниўш то гӯям аз ончии зан умрон гуфт . Бӯ убайда гуяд : ин азро ҳукмӣ несту бҳичи чиз таъаллуқ надорад . Ва азин ҷинс фаровон ояд дар қуръон дар абтдоءи оёту қасас . إзи қолати амрأти умрон маънӣ онаст ки зани умрони бен мосон гуфт , номи ваии ҳнаҳ , ва ба Марями борвар буд : лон наҷонӣ аллоҳу вазъати мо фии батнии лоҷълнаҳи мҳрро агар худованди ъзу ҷли марои азин ақаба барраанд , ва ин фарзанд ки дар шикам дорам бсломт аз ман ҷудо шавад , бар худ воҷиб кардам ки вайро озод дорам аз корҳоءи ин ҷаҳонӣ , то худоиро пурситад ,у хизмати байт алмуқаддас кунад . Ва эшон бузург медоштанд хизмати масҷиди қудс ,у фарзандон бон медоданд тақаррубро бхдои ъзу ҷл .

Ва дар шаръи эшон бар фарзандони фариза буд тоъати доштан ,у гардан ниҳодан , ва худро бспрдн дар чунин назр ки боишон рафтӣ ва ин дар ҳоли кӯдакӣ будӣ то бблўғ ,у баъд аз булӯғи ихтиёри эшонро будӣ аз хизмати масҷид кардану тимори доштани ҳам чунон бар одат то охири умр . ё бгзоштни ону берун шудан . Аммо маънӣ « муҳаррир » холисаст , чунон ки бҳичи чиз таъаллуқ надорад ва ҳеҷ чиз дар вай нагираду иқол « раҷули ҳур » эй холиси ман алъиўб «у тини ҳур » эй холиси ман алрмлу алҳсоаҳ ,у алҳри ҳўи алзии сори ллаҳи таъолии фии алҳқиқаҳи ъбдо .

Он гуҳ дуо кард модари Марям то он назр аз вай пазируфта шавад . Гуфт : Фтқбли манӣ إнки أнти алсмиъи алълим аз онкии он фарзандро ҳадя эй сохта буд дар роҳи ҳақ ва дар кори хайр , ва на ҳар ҳадяи бмҳл қабул уфтаду лиҳозои қоли аллоҳи таъолӣ : إнмои итқбли аллоҳи ман аламтқин қавла : Флмои взътҳои алоиаҳ . . . эй вазъати ҳамлҳо ишорат бмънӣ кард аз он ҷиҳати блФз тأнис гуфт . Қолати раби إнии взътҳои أнсии одати анбёءу уламои эшон чунон буд ки ҳар касе азишон фарзандии бхдмти масҷид қудс додӣ тақаррубро бхдои ъзу ҷл ва писар додӣ на духтар , ки духтар урат бошаду ноқиси ақлу дайн . Ва низ занонро узр бошад гоҳи гоҳ , пас духтари шойистагӣ таҳрир надорад . Модари Марями гумони барад ки писар зояд , назр аз он ҷиҳат кард , пас ки духтар буд , ин сухан бар сиблати аътзор бурун дод ва гуфт : раби إнии взътҳои أнсӣ худовандо , ман духтари зодам ,у духтар чун писар набӯду шойистагӣ таҳрир надорад . Ва он гуҳ гуфт :у аллоҳи أълми бмои вазъат эй аълами бмолҳоу ҳқиқаҳи аҳволҳо . Гуфт : худо донотараст ки оқибати кори ваии бача боз ояду ҳақиқати ҳоли вай чаҳ буд .

Қроءаҳи шомӣу ъосми брўоиаҳи бӯи бикри айёшу ёқӯби бмои вазъати бзм тоаст . Ва ин аз қавли модар Марямаст . Ва раво буд барин қроءаҳ киу лӣси аззикри колأнсии ориз буд на аз қавли модари Марям ва бар қроءаҳи дигарон ки вазъати баскон то хонанд , лои баду аллоҳи أълми бмои вазъати ориз буд , на аз қавли модари Марям . Ва лӣси аззикри колأнсии барин қроءаҳ ҳар ду ваҷҳи пазирад . Ва إнии смитҳои Марями бзбони рӯмӣ « Марям » ИМА аллоҳаст . Ҳнаҳ гуфт : ман ин духтарро Марями номи ниҳодам ,у кзлк исмҳо ъанд аллоҳи ъзу ҷл . Мустафо ( с ) гуфт : « ҳсбки ман нсоءи Алъоламин арбъ : Марями бинти умрону осияи амрأаҳи фиръавну хадиҷаи бинти хўилд ,у Фотимаи бинти Муҳамад » .

Ва إнии أъизҳои бк эй амнъҳо ва аҷирҳо бку зритҳои ман алшитони алрҷими алмлъўни алмтрўд .

Ан алнабӣ ( с ) анаи қол : « мо ман мавлуди алоу алшитон инол манеҳ таънау лҳои истҳли алсбии алои мо кони ман Марям ва ибнҳо ?фонҳо лмои взътҳои қолат : ании аъизҳои бку зритҳои ман алшитони алрҷими Фзрби ман дунҳо , ҳиҷоб »

Зуррияи зоиндгоннд ки зрит аз эшон буд ва низ фарзандон бошанд ки зодагонанд , аз зрў гирифтаанд . Яъне аз халқи худо ки бар замин парокандаанд . Зрои изрўу тзрўаҳи алрёҳи азинст ва равост ки аз зрأ буд ,у қади тақаддуми зикра . Шайтон номӣаст аз ҷину инс ҳар нопокро . Ва дар хабараст ки аз хлФоءи рошидин яке мардиро дид дар паии кабӯтар , гуфт : шайтони итбъи шайтона , тأнис раво дошт дар шайтон . Ва аллоҳ дар қуръон аз ҷину инс шаётин гуфт . Ва араб касеро ки доҳӣ буд , шайтон гӯйанд . Ва бон зм нахоҳанд . Ва шайтонро ду ваҷҳаст аз рӯй маънӣ . Яке онкӣ аз « шот бидама »аст , яъне ки : ӯ дар хӯни валади одам шудааст . Барин таъвил навен на аслӣаст ва бар вазн феълонаст чун аташон . Дигари ваҷҳи иштиқоқи он аз « штўн »аст . Араб гӯйанд : « навай штўн » эй баъӣда ва барин таъвил навен аслӣаст ва бар вазн « Фиъол » .

Ва « рҷм » дар қуръон бар вуҷӯҳаст , яке куштан , яке давр кардан , яке берун кардан , яке бгмони гуфтан , яке нкўҳидну раҷими ин ҷо аз ду ваҷҳаст : яке аз берун карданаст ки гуфтанд ӯро : Фохрҷи минҳои Фإнки раҷим . Ва дигар аз нкўҳиднасту лаънати шнўонидну бади ном кардан ки гуфт вайро : мзмўмоу алзми алъиби ин рҷм ки айбаст , забон заданаст . Чунон ки дар аҳкоми ислом « рҷм » санг заданасту куштан .

Фтқблҳои рабҳо бқбўли ҳасани алоиаҳ . . . Ин иҷобати дъоءи модар Марямаст , то онҷо ки гуфт : « ҳусно » мегуяд : бпзирФти онро худованди он пазируфтании некӯ ,у брўёнид ӯро ба наботи некӯ . Яъне бар салоҳу сдоду маърифату тоъати худоӣ .

Қабул масдараст бар вазни Фъўли чунон ки взўءу таҳуру влўъу вқўд . Ва анбот суханӣ равонаст дар миёни араб дар кор парвардани фарзанд . Ва кФлҳои закариёи қроءаҳи кӯфӣ мшддасту закариёи мқсўр , эйу кФлҳои аллоҳ закариё мегуяд : вайро бдоштни фарои закариё ( ъ ) супурд ,у боқӣ бтхФиФ хонанду зкрёءи ммдўд , ва маънӣ онаст ки закариёи Марямро бдоштни бпзирФту сҳи фии алхбр « аноу коФли алитими фии алҷнаҳи кҳотину ашори босбъиаҳ »

Ва закариёи пайғомбарӣ буд аз худованди ъзу ҷли боҳилли шом дар он замон , ва аз фарзандони сулаймони бен Довӯд ( ъ ) буд . Клбӣ гуфт : чун Марям аз модар ҷудо шуд , модар ӯро дар хирқае печиду бмсҷди байт алмуқаддас фиристод , пеши аҳбору донишмандони эшон ,у раису меҳтари аҳбори закариё буд . Гуфт : ман ӯро баргирам , ва ман бдошт ӯ аввалии терм ки хоҳар ӯ наздик ман аст бизанӣ . Аҳбор гуфтанд : агар ӯро бхўишону қаробат боз мегузоштандӣ , ҳечкас буии наздиктар аз модар вай набӯд , буии бгзоштндӣ . Пас ботФоқи қуръаи бзднду саҳми закариёи бқръаҳ берун омад , буи таслим карданд . Закариё рафт ва аз баҳри ваии ғурфае бсохти чунон ки бнрдбони поя бар он ғурфа мешуданд , ва ӯро дар он ғурфа бинишонад . Инаст ки раб Алъоламин гуфт : клмои дахли алайҳои закариёи алмҳроб .

Миҳроб номӣаст шарифтар ҷойроу гиромитар чун ғрФҳо , ва кӯшкҳо . إзи тсўрўои алмҳроб . Ин миҳроби кӯшк Довӯдасту мҳориб мқосираст . Ва гуфтаанд ки : миҳроб масҷидаст . Ва масҷиду намозгоҳ аз баҳри он миҳроб гӯйанд , лкўнаҳи мавзеи муҳорибаи алнФсу алшитон .

Клмо дахл мегуяд : ҳар гуҳ ки закариё бар Марям дар шудӣ , дар он миҳроби ваҷди ъндҳои рзқо . Бнздики вай рӯзе ёфтӣ . Дар тафсир овардаанд ки дар тобистони миваи зимистонӣ тоза ёфтӣ , ва дар зимистони миваи тобистонии тоза . Қол ё Марям ! гуфт : эй Марям ! أнии лаки ҳозои ин туро аз куҷост ? анӣ дар луғати араби ду чиз буд : бмънии Киев буд , чунон ки гуфт : أнии яҳё . Ва бмънии ман أини чунон ки ин ҷо гуфт : أнии лаки ҳозои қолати ҳў ман ъанд аллоҳ Марям гуфт : ин аз наздик худост .

Гуфтаанд ки : Ҷабраил меоварад аз осмон . Он гуҳ гуфт : إни аллоҳи ирзқи ман ишоءи бғири ҳисоб . Муҳтамиласт ки ин ҳам аз қавли Марям буд . Маънӣ онаст ки : дарин ҳеҷ шигифтӣ нест ки моро аз ғайб рӯзӣ мерасад ки худои доранда ва рӯзӣ гумораст , онро ки хоҳад рӯзӣ медиҳад аз хазонаи фарохи бикрами фарох , бемӣўнт ва беқиёс .

Рӯй ани ҷобири бен абди аллоҳ : « ани расӯли аллоҳ ( с ) ақоми аёмои лами итъми тъомо , ҳатто шқи злки алайҳ , ФтоФи фии манозили азўоҷаҳи Флм иҷд ъанд воҳидаи мнҳни шиӣо , Фотии Фотимаи Фқол : ё буния ! ҳилли ъндки шиӣои оклаҳи фонии ҷоӣъ . Фқолт : лоу аллоҳи бобии анату уммӣ , Флмои харҷи ман ъндҳои расӯли аллоҳи си беъсати إлиҳои ҷораи рғиФину бзъаҳи лаҳм , Фохзтаҳи минҳои Фўзътаҳ , фии ҷФнаҳи лҳоу ғтти ъндҳоу қолату аллоҳи лоؤсрни баҳои расӯли аллоҳ ( с ) алии нафасӣ ва ман ъндӣ ,у конўои ҷмиъои муҳтоҷин илои шбъаҳи таом , Фбъсти ҳусно ӯ ҳсинои илои расӯли аллоҳи Фрҷъи илоҳо , Фқолти бобии анату уммӣ , қади атонои аллоҳи бшии ءи Фхбأтаҳи лак , ФкшФти ани алҷФнаҳи Фозои ҳаии ммлўءаҳи хбзоу лҳмо , Флмои ?назарети илоҳо урфати анҳо биркаи ман аллоҳи ъзу ҷл . Фҳмдти аллоҳу слти алии набӣаи с . Фқоли алайҳи ассалом : ман ин лак ё буния ! Фқолти ҳў ман ъанд аллоҳи إни аллоҳи ирзқи ман ишоءи бғири ҳисоб . Фҳмди аллоҳу қол : алҳмди ллаҳи алзии ҷълки шабиҳаи саййидаи нсоء банӣ Исроил , ?фонҳо канти азои ризқҳо аллоҳи шиӣои Фсӣлти анҳо қолати ҳў ман ъанд аллоҳи ани аллоҳи ирзқ . . . Ва баъси расӯли аллоҳи илои алӣ ( ъ ) сами акли расӯли аллоҳ ( с )у Фотимау алӣу алҳсн ва алҳусайну ҷамеъи азўоҷ алнабӣ ( с )у аҳли байтаи ҷмиъо ҳатто шбъўои қолати Фотимау бақиятаи алҷФнаҳи комаи ҳайу аўсъти минҳои алии ҷамеъи ҷиронӣ ,у ҷаъли аллоҳи ъзу ҷли фӣҳо биркау хиро .

Қавла : ҳнолки дуои закариёи рабаи ҳнолки балоаму кофи ҳноки бкоФ ва белоам ,у ҳно белоам ва бекоф ҳар се бмънӣ самаст . Араби онро бештар дар мавзе ҳайн ниҳанд . Мегуяд : ҳам бар он ҷой ва ҳам дар он ҳангом ки закариё ъ мива тоза дид на дар ҳангоми хеш ва донист ки он аз қудрат фарох худовандаст ва на аз ҳангоми табъ , тамаъ афтод ӯро бФрзнд ,у зан ӯ ъоқр буд ки на зоӣид . Бо худ гуфт : ки ӯ ки мива тавонад офарид беҳангом , фарзанд тавонад оварад аз ъоқр . Дар он ҳангоми закариё ъ худованди хешро хонд гуфт : раби ҳби лии ман лднк . . . Лд ,у лдӣу лдн ҳар се бмънӣ ъандаст .

Зуррияи тайибае нслои мборко , тқё , рзё , ҳамонаст ки ҷой дигар гуфт :у аҷълаҳи раби рзёи إнки самиъи алдъоء эй мҷиби алдъоء . Кқўлаҳи таъолӣ : إнии омнти брбкми Фосмъўн эй Фоҷибўнӣу кқўлҳми самъи аллоҳи лмни ҳамдае аҷоб .

Рӯй ан алнабӣ ( с ) қол : ?имаи раҷули моту тарки зуррияи тайибаи аҷрии аллоҳи алайҳ мисли аҷри ъмлҳми лои инқси ман аҷўрҳми шиӣо .

Фнодтаҳи алмлоӣкаҳи Ҳамзау ксоиии Фнодиаҳ бёء хонанд бар тақдими феълу малоика ҳар чанд ки ҷамъаст , ин ҷо Ҷабраил хоҳад . Араб раво доранд касеро ки раису меҳтар қавм бошад ки аз ваии хабари блФзи ҷамъ боз диҳанд . Чунонк раб Алъоламин гуфт : аллазӣнаи қоли ?лаами аннос дар тафсираст ки бойени носи абӯи Сафёни бен ҳарб хоҳад буд . Фнодтаҳи алмлоӣкаҳу ҳўи қоими ислии фӣ алмҳроб мегуяд : Ҷабраил овоз дод закариё ( ъ )ро , ва ӯ бар пой буд , намоз мекард дар миҳроб . Ин миҳроби масҷиди байт алмуқаддасаст . « ани аллоҳ » бксри алифи қроءаҳи шомӣу Ҳамза . Ибшрки бтхФиФи қроءаҳи Ҳамза ва ксоиӣ мегуяд : худои туро шод мекунад ба писарии номи ваии яҳё ( ъ ) . Ва дар сӯра Марямаст ки ҳаргизи пеш аз вай яҳё наёфаридем . Муфассирон гуфтанд : « саммии яҳёи лони аллоҳи эҳёи қалбаи болоямону алнбўаҳ » яҳё аз ҳаёааст ,у ҳаёаи ҳақиқии ҳаёа диласт ,у ҳаёаи дили бнбўт ва имонаст . Ва яҳёро ҳам набувват буд ва ҳам имон . Ва гуфтаанд ки : яҳё ном карданд ӯро ки аллоҳи бълми қадим худ донист ки аз дунёи шаҳид берун шавад ,у раби Алъоламин шаҳидонро зиндагон хонд : бал أҳёء ъанд рбҳми ирзқўн .

Рӯй ан алнабӣ ( с ) қоли ман ҳўони алднёи алии аллоҳи ани яҳёи бен закариёи қтлтаҳи амрأаҳ .

Ва қили саммии яҳёи лони аллоҳи таъолии эҳё ба ъқри ИМА . Ва қили лона , эҳёаи болтоъаҳ ҳатто лами иъси қту лами иҳми бмъсиаҳ .

Қоли расӯли аллоҳ ( с ) мо ман аҳади алои илқии аллоҳи ъзу ҷли қади ҳам бхтиӣаҳ ӯ амалҳо алои яҳёи бен закариёи ?фонаи лами иҳму лами иъмлҳо .

Мсдқои насби алии алвасф , ӯ улҳол « бклмаҳи ман аллоҳ » ва ин бклмаҳро се маънӣаст : яке онаст ки ибшрки биҳиии бклмаҳи ман аллоҳ яъне ки ин бишорат суханӣаст аз худованди ъзу ҷл . Дигар ваҷҳ онаст ки : худои туро бишорат медиҳад ба писарӣ аз зани ъоқр бклмаҳ кун сдигр маънӣ онаст ки : мсдқои бъисии бен Марями анаи ибни Марями ман ғайри أбу анаи абди аллоҳу расӯла . Гӯйанд : аввал касе ки бъисии бен Марям имон овараду бнбўту рисолати вай иқрор дод , яҳё буд . Яҳёи басаи соли ма аз исо буд , ва ҳар ду писари хола якдигар буданд . Исо аз Марями бинти умрони зоду яҳё аз ҳнаҳи бинти умрон . Ва гуфтаанд : мсдқои бклмаҳи ман аллоҳ маънӣ онаст ки : яҳё аз ъоқри зодаи қудрати худоиро гувоҳаст . Исои анро аз модар бе падари зода .

Рӯй : ани амрأаҳи закариёи أтти Марями лайлаи тзўрҳо , Флмои фатҳати албоби алтзмтҳо . Фқолти амрأаҳи закариё ё Марями ашърти ании ҳаблӣ : қолати Марям . Ашърти ании аизои ҳомили қолати амрأаҳи закариёи фонии ваҷдати мо фии батнии сҷди лмои фии бтнку злки қавла : мсдқои бклмаҳи ман аллоҳу сидо

Дар наъти яҳё ( ъ ) мегуяд : бори худоӣ меҳтарӣаст Каримтар худои ъз ва ҷл гуфтаанд : ки се чизи шарт сиёдатаст : илму ҳаламу тақво . То ин се хислати баҳами нёинд дар як шахс , истеҳқоқи сиёдати Марвро собит нашаваду қили алсиди алсоӣси лсўоди аннос эй мъзмҳму лиҳозои иқоли Сайиди алъбду лои иқоли Сайиди алсўб . Ва ҳсўро ҳсўр онаст ки бизанон нарасаду гирд эшон нагардад , ва Фъўласт бмънии фоил , яъне ҳаср нафса , ани алшҳўот , ва гуфтаанд : Фъўласт бмънии мафъӯли кона , маҳсӯри ънҳн эй мамнӯъи маҳбӯси ънҳни ман қабл аллоҳи ъзу ҷл .

Ва набиё ман алсолҳини ин солеҳ дар қуръони пайғомбаронро ҷоиҳост . Порсии он « шоиста »аст . Чунонк гӯйӣ : фалони ислҳи лиҳозои аламр

Рӯй абӯи ҳрираҳи қол : самъати расӯли аллоҳ ( с ) : кул банӣ одами илқии аллоҳи бзнби қади азнбаҳи иъзбаҳи аллоҳи ани шоء ӯ ирҳмаҳ , алои яҳёи бен закариёи ?фонаи кони сидоу ҳсўро ва набиё ман алсолҳин .

Қоли раби алоиаҳ . . . Муфассирон гуфтанд : закариё ( ъ ) ин хитоб бо Ҷабраил кард ва гуфт : ё Сайидӣ ! أнии икўни лии ғулому қади блғнии алкбри марои фарзанд чун буд ?

Ва перӣ бмн раседу пӯстам бар устихони хушк шуда аз перӣ . Гӯйанд : сад ва бист солаш аз умри гузашта буд ,у зан ӯро навад ва ҳашт сол . Ва ин сухан на бар сиблат инкор гуфт , бал чун раби Алъоламин дар офариниши халқи ҳукм чунон кардааст бар умум ,у одати чунон ронда ки аз марди перу зани ъоқр фарзанд наёяд , закариё ( ъ ) хост то бидонад ки ин фарзанди эшонро чун дар вуҷӯд хоҳад омад ҳам дар ҳоли перӣу заъф ? ё эшонро биҷӯонеу қӯти шабоби бози бараду фарзанди орад , ё аз занӣ дигар хоҳад буд ? ё бар тариқии дигари берун аз одати офариниш умум хоҳад буд ? ! пас ин савол аз кайфияти вуҷӯд фарзанд рафт , на аз асли вуҷӯд . Баъзе уламо гуфтанд : ин сухан ки аз вай рафт , на савол буд балки астъзоми неъмати худои ъзу ҷл буд , чунон ки араб гӯйанд , чун шуғлии азиму неъматии бузург падед ояд : « ман лии бкзо , ва ман أини лии кзо ? » яъне ман азин ки бошам ?

Ва чаҳ бошам ? ва аз куҷои аҳли ин неъмат шавам ? пас Ҷабраил аз пайғоми худои вайро ҷавоб дод : кзлки аллоҳи иФъли мо ишоء . Маънӣ онаст ки : ин фарзанди турои ҳам дар ҳоли заъф ва перӣ диҳад , ва аз камоли қудрати вай давр нест ки офариниши худои ин фарзандро ҳамчун офариниш аллоҳаст онро ки хоҳад ва ҳар чаҳ хоҳад . Яъне ки агар таъаҷҷуб мекунӣ дарин кори пас таъаҷҷуб кун дар ҳамаи ихтироъоту ибдоъоти аллоҳ ки он ҳама бар як нсқаст аз рӯй қудрат .

Қавла : қоли раби аҷъли лии ояи закариё ( ъ ) аз он пас нишони хост ки вақти ҳамли ин фарзанд кӣ буд ? ва чаҳ нишон дорад ? то дар шукру сипоси дорӣ ва ибодат бифзоем қоли оитки أлои такаллуми анноси салосаи أёми إлои рмзои ин рамзи ҳамон ваҳйаст ки ҷой дигар гуфт : Фأўҳии إлиҳм . Ва маънӣ ҳар ду дарин қисса ишоратаст ӯро .

Гуфтанд : шарт онаст ки бо аҳли худ мубошират кунӣ дар ҳоли тҳру нишон ҳамл онаст ки се рӯзи сухан бо мардум натавонӣ гуфтан , магари ишоратии бадаст ё басару забон , ҳам чунон биҷой бехирс ва бемараз . Баъзе уламо гуфтанд : он забон бастани вай аз сухан бо мардумони уқубатӣ буд ки раби Алъоламин буии хост ки баъд аз онкии бмшоФҳаҳ бо фиришта сухан гуфта буд оят ва аломат мехост . Қавмии дигари бъкс ин гуфтаанд ва он онаст ки : закариё ( ъ ) аз раби алъзти қрбтӣу ибодатии хост то он биҷои оради шукри неъмати иҷобати дуоро , раби алъзти вайро фармуд ки ҷумлагии хеши се рӯз дар кори ибодату тасбеҳу зикр мо кун , ва бо мардум сухан магӯӣ , он турои шукр неъматасту пазируфтаи мо .

Ва азкри рбки ксирои ин далеласт ки забони вай аз тасбеҳи намозу зикри худо баста набӯд . Ва сбҳи болъшӣу алإбкори тасбеҳ номӣаст ҳамаи суханонро ки бон худоӣ ситоянд , ҳар чанд ки истеъмоли он бештар дар субҳон аллоҳ равад . Ва сбўҳи пок беайбаст Мустафо ( с ) гуфт : ҳеҷ рӯз набӯд , ки на мунодӣ Нидо кунад : « аиҳо алхлоӣқи сбҳўои алмалики алқдўс » Оиша гуфт : Мустафо ( с ) дар суҷуд гуфтӣ : « сбўҳ , қуддус , раби алмлоӣкаҳу алрўҳ » .

Ривоятаст аз абди алъзизи бен абии Довӯд , гуфт : рӯзии Мустафо ( с ) дар Мадина бо ёрон нишаста буд , ёрон бкўҳӣ нагиристанд ва гуфтанд : ё расӯли аллоҳ « мо аъзами ҳозои алҷбл ! » чаҳ азимаст ин кӯҳ ! расӯл ( с ) гуфт : ҳечкас аз шумо дар биҳишт нашавад , то чандон ки ин кӯҳаст вайро амал набӯд . Ёрони ҳама дилтанг шуданду сар дар пеш афканданд , ва аз он гуфт хеш пушаймон шуданд ки мо чаро он гуфтем то ин шунидем ? расӯл худо гуфт : « молии أрокми маҳзунин ? »

Чаҳ будаст маро ки шуморо дилтанг май байнам ? эшон гуфтанд : кошкӣ моро ин назар ва ин гуфт набӯдӣ ! яъне ки ин дшхўор корӣаст амали фаровон бояд то чндонки бойен кӯҳ барояд . Расӯл ( с ) гуфт : дилтангӣ макунед , ин осонтар аз онаст ки шумо пиндоред .

На шумо май гўӣид : « субҳони аллоҳ » ! ин гуфт шумо аз он азим тарасту тамомтар ! дар рӯзгори умр ( рз ) мардиро ҳад мехӯрдан мезаданд . Он мард дар миёна зарб гуфт : « субҳони аллоҳ » умр ( рз ) фаро ҷаллод гуфт : « дъаҳ , ?фони алтсбиҳи лои истқри алои фии қалби муъмин » . Ва рӯй ани улё ( ъ ) қол : « субҳони аллоҳи калимаи аҳбҳои аллоҳ ва разӣҳо ва қолҳо лнФсаҳу аҳби ани иқоли ?ла ,у лами тқли алои лрбно ва илоҳо иФзъи алхлоӣқ , » болъшӣу алإбкори абкор дар бомдод шуданаст ва ин ҷои бмънӣ бикрааст , масдари биҷои исми ниҳод , чунонк гуфт : Фолқи алإсбоҳ . Асбоҳи бмънӣ субҳаст , масдари биҷой исм гуфт , ӣнҷо ҳамчунонаст . Араб аз вақти офтоби баромадан то бчоштгоаҳ бикра гӯйанд , ва аз вақти офтоби фурӯ шудан то порае аз шаб бугзарад , ъшӣ гӯйанд .

Ва муроди бойени ду калима на онаст ки : то закариё ( ъ ) дар тасбеҳу намози баҳри ду тарафи рӯз ихтисор кунад , балки давоми зикр ва ибодат хоҳад , дар ҳамаи авқоти шбонрўзи бойени се рӯзи махсӯс .

Рӯй ани абии алдрдоء ( рз ) қол : « ё аиҳо аннос ! азкрўои ллаҳи изкркм , мо ман абди иқўли лои илоҳи алои аллоҳи алои қоли аллоҳи таъолии сидқи абдии лои илоҳи إлои анои вҳдӣ . Ва мо ман абди иқўл : алҳмди ллаҳ , алои қоли аллоҳи таъолии сидқи абдӣ , манӣ бдأи алҳмду илои иъўду анои аҳқ ба . Ва мо ман абди иқўл : аллоҳи Акбари алои қоли аллоҳи таъолии сидқи абдии анои Акбари кули шайъи ء ,у лои шайъи ءи Акбари манӣ . Ва мо ман абди иқўли субҳони аллоҳу бҳмдаҳи алои қоли аллоҳи таъолии сидқи абдии субҳонӣу бҳмдӣ , манӣ бдأи алтсбиҳу илои иъўд . Ва ҳаии лии холсо . Ва мо ман абди иқўли лои ҳавлу лои қувваи алои биллоҳ , алои қоли аллоҳ . Сидқи абдӣ , лои ҳавлу лои қувваи ало бе . Сили абдии тؤт . »

Рӯй ани яҳёи бен закариё ( ъ ) мари алии қабри донёл алнабӣ ( ъ ) Фсмъаҳ ,у ҳўи фии алқбр , иқўл : « субҳони алзии тъззи болқдраҳу албқоء , қаҳри алъбоди болмўту алФноء , қоли Фсмъи сами мзӣ .

Фнодӣ ба мноди ман алсмоء : ё яҳё ! анои алзии тъззти болқдраҳу қаҳрати алъбоди болмўт , астғФрти ?лаи алсмоўоту аларз ва ман Фиҳн . Ва рӯй ан алнабӣ ( с ) қол : أи лои адлкми алии калимоти ҳни афзали алкломи алои алқуръон ?у ҳни ман алқуръони хФоФи алии аллсон , сқоли фии алмизон , ирзини арраҳмону итрдни алшитон , субҳони аллоҳу алҳмди ллаҳу лои илоҳи алои аллоҳу аллоҳи Акбар .

Ва ани абии зри қол : қоли расӯли аллоҳ ( с ) : « алии кули нафаси кули явми талъати фӣаи алшмс садақа манеҳ алӣ нафса » . Қиллат : ё расӯли аллоҳ ! ман ин нтсдқу лӣси лнои амвол ? қол : «у ани ман абвоби алсдқаҳи алслоаҳу алткбиру алтҳмиди ллаҳ ,у субҳони аллоҳ ,у лои илоҳи алои аллоҳ ,у аллоҳи Акбару астғФри аллоҳ » қол : «у қабзи ълиҳни малики Фҷълҳни таҳти ҷиноҳау съди бҳн . Флои тмри алии ҷамъи ман алмлоӣкаҳи алои астғФрўои лқоӣлҳн ҳатто тҷии ءи баҳои ваҷҳи арраҳмони ъзу ҷл . »