Қавлаи таъолӣ : إн мисли исо ъанд аллоҳи кмсли одам . . . Ин оят аз як рӯй ишорат бақадрат худоӣ дорад , ва аз як рӯй ишорати бтхсису ташрифи исо ( ъ )у одам ( ъ ) . Аммо тахсӣси эшон зоҳираст . Ва баён қудрат онаст ки : дар офариниши исоу одам боз намӯд ки худои қодир баҳр камоласт ,у қудрат ӯ бекасб ва беаҳтёласт .

Тавоноӣ ӯ беаҷз ва безаволаст ,у пояндагӣ ӯ дар иззату қудрат бегаштан ҳоласт .

На худ дар васфи қудрат балки дар ҳамаи авсофи қиўм ва мутаъоласт . Ҳар чаҳ хоҳад кунад , ва тавон он дорад ки аз нутфаи мурдаи гоҳи одамӣ зинда кунад , вази бегонаи мурдаи гуҳи ошно зинда кунад . Азин аҷабтар ки аз хоки мурдаи одами сафии орад , ва аз Марям бе падари исо ( ъ ) пайдо кунад , миёни ин ва он худои худ пайдо мекунаду қудрати худ бхлқ менамояд . Он чист ки дар ақл маҳоласт ки на дар таҳти қудрати зў алҷлоласт ? он чист аз маъдӯм ки на аллоҳ бар он қодир бар камоласт ? махлуқро қодир гӯйанд локин бар сиблати муҷози қудрат ӯ касбӣ , баъзе тавонад ва баъзе на ,у худои баҳри чиз қодираст : дар маъдӯми чунон ки дар мавҷӯд , дар мустаҳили чунон ки дар маъқӯл , дар хайр ва дар шар , ва дар тоъат ва дар исён .

Қоли аллоҳи табораку таъолӣу халқи кули шайъи ءи Фқдраҳи тқдиро . Яке аз бузургони дайни худоиро ъзу ҷл сано кард ва гуфт : ё ман иқдру локинаи иғФр , ё ман иълму локинаи иҳлм , ё ман ибсру локинаи исбр . Ин сано аз он хабар барграфт ки : « ани ҳамлаи алърши смониаҳ . Арбаъаи тсбиҳҳм : субҳони аллоҳи адади ҳлмаҳи баъди илма ,у арбаъаи тсбиҳҳми субҳони аллоҳи адади афваи баъди қудрата .

Қавла : алҳақ ман рбки Флои ткни ман алммтрин ё Муҳамад ( с ) нигар то дар гумон науфтӣ ки моро дар қудрати эҷоди шарик ва анбоз нест , ва моро дар он бкси ҳоҷат ва ниёз нест ,у ҷузи мо касро қудрати эҷоду ихтироъ сазо нест .

Яке аз перони тариқат дар муноҷот гуфт : худовандо ! кори он кас кунад ки тавонаду атои он кас бахшад ки дорад , пас раҳе чаҳ дорад ва чаҳ тавонад ? чун тавонои ту кро тавонист ? ва дар сноءи ту кро забонаст ? ва бе меҳри ту крои сарвар ҷонаст ?

Қавла : Фмни ҳоҷки фӣаи ман баъди мо ҷоءки ман алълм эй меҳтар ! ин бегонагон бо ниҳоди хароб ,у ҷаҳл беандоза ,у ақли мдхўл , эшонро чаҳ сирӣ кунад ин ояти эътибору қиёс ки барояшон хондӣ аз роҳи эъҷоз ? ин ояти мубоҳала бар эшон хон , ва пас бар эшон қаҳру сиёсати мо гӯши дор . Мустафо ( с ) гуфт : оташи омада бар ҳавои истода агар эшон мбоҳлт кардандӣ дар ҳама рӯй замин аз эшон яке нмондӣ . Ва асҳоби мубоҳалаи панҷ кас буданд Мустафо ( с )у Заҳро ( ъ )у Муртазо ( ъ )у ҳасан ( ъ )у ҳусайн ( ъ ) . Он соъат ки бсҳро шуданд расӯли эшонро бо паноҳ худ гирифт ,у гилӣм бар эшон пӯшонед , ва гуфт : « аллоҳам ! ани ҳؤлоءи аҳлӣ »

Ҷабраил омад ва гуфт : « ё Муҳамад !у анои ман аҳлкм »

, чаҳ бошад ё Муҳамад агар маро бипазирӣ ва дар шумори аҳли байти хеши оре ? , расӯл ( с ) гуфт : « ё Ҷабраилу анати мно » , он гуҳи Ҷабраили бозгашт ва дар осмонҳо минозид ва фахр мекард ва мегуфт : « ман мислии ?у анои фии алсмоءи тоؤси алмлоӣкаҳу фии аларзи ман аҳли байти Муҳамад ( с ) » яъне чун ман кист ? ки дар осмони раиси Фриштгонм , ва дар замин аз аҳли байти Муҳамад ( с ) хотами пиғомбронм .

Қавлаи таъолӣ : إни ҳозои лаҳви алқсс алҳақ ин қуръони суханӣ покаст ,у каломии росту дуруст , каломи бори худои азиз , сухани офаридагори ҳакими азиз . Ва каломаши азиз ,у расӯлаши азиз . Иззати худро гуфт :у إни аллоҳи лаҳви алъзизи алҳким . Иззати каломро гуфт :у إнаҳи лктоби азизу иззати расӯлро гуфт : лақади ҷоءкми расӯли ман أнФскм азиз мегуяд : бандаи ман ар китобам азизаст эмом туаст ,у расӯлам азизаст шафиъ туаст , вари худ азизами худои туам . Чандини ҳазор соласт то бандагонро миоФринм , эшон дар ман осӣ ва кофар мешаванд , марои зану фарзанди мигўинд , ва аз гуфт носазои эшон дар иззати ваҳдонияти мо нақсоне наомад . ё Муҳамад ( с ) то турои брсолт бхлқ фиристодам , чандини ҳазор кофарон бар ҳасади ту берун омаданд ,у турои соҳиру шоири хонданд ,у маҷнӯну коҳини хонданд , ва дар иззати рисолати ту ҳеҷ нуқсон наомад . Ва то ин қуръон бтў фиристодам чандон мулҳидону занодақа қасд карданд ки дар он таънӣ кунанду айбии оранд , ҳам эшон мтъўни гаштанд , ва дар иззати каломи мо айб наомад . Муъминони азизи кардагон мананд ки гуфтаам :у ллаҳи алъзаҳу лрсўлаҳу ллмؤмнин . Шаётини қасди имон эшон карданд то брбоинд натавонистанд , ҳар чанд ки васваса карданд локини бтъбиаҳи имон роҳ набурданд , ин ҳама бидон кардам ки худ азизам ва эшонро азиз кардам : иззатии фии алўлоиаҳ ,у ъзаҳи расӯлии фии алкФоиаҳ ,у ъзаҳи каломии фии алоъҷозу алҳҷаҳ ,у ъзаҳи алмؤмнини фии алруъояу алнсраҳ .

Қул ё أҳли алкитоби тъолўои إлии калимаи сўоءи бинноу бинкм аз рӯй таҳқиқи ин хитоб бо аҳл тавҳидасту мурӣдони роҳи ҳақиқат . Мегуяд : шумо ки имрӯзи соликони мнҳҷ сидқед агар хоҳед ки фардои сокинони мақъад сидқ бошед , нигар то мазҳаби иродати хеш аз хошоки русум сиёнат кунед ,у бисоти вақти хеш аз кдўроти башарият фишонда доред ,у машраби ҳиммат аз ғубори ағёр пок гардонид . Як дил , як иродат ва як ҳиммат бошед ман асбҳу ?лаи ҳам воҳиди кФоаҳи аллоҳи ҳамӯами алднёу алохраҳ .

Инаст ки гуфт :у лои итхзи бъзно баъзан أрбобои ман дуни аллоҳ бо ҳар парокандаи дилии баҳри кӯе фурӯ машавед . Нафаси аммораро фармон мабаред , ҳўоءи мазмумаро мпрстиду лои ттхзўои إлҳини аснин , إнмои ҳўи إлаҳи воҳид .