Қавлаи таъолӣ :у лои тؤмнўои إлои лмни табаъи динкми баъзе муфассирон гуфтанд : ин хитоби худоӣ бо мусулмононаст , ва навохт аҳли маърифат ва имонаст ,у миннат ниҳодани худоӣ дар дайни ислом бар эшонаст . Ва он гуҳи ин хитобро ду тариқаст : аз як рӯй хитобаст бо оммаи муъминони ин уммат , ва аз як рӯй хитоби ъорФонсту хавоси аҳли тариқат . Ваҷҳ аввал онаст ки : ё мъшри алмуслимӣн гумон мабаред ва устувор мадоред ки касеро он диҳанд ки шуморо доданд , чун дайни исломи динӣ на , ва шуморо доданд . Чун қуръони китобӣ на , ва шуморо доданд . Чун Муҳамад ( с ) пайғомбарӣ на , ва шумо рост . Чун каъбаи қиблае на , ва шумо рост . Чун моҳи рамазони моҳӣ на , ва шумо рост . Чун рӯзи одинаи рӯзӣ на , ва шумо рост . Ҳамаи шаръҳо мансӯхи шаръи шумоу ҳамаи ақдҳо мансӯхи ақди шумо , ҳамаи камоли дайну шариъату ҷамоли ҳақиқату тариқат дар аҳди шумо . Ва злки фии қавлаи таъолӣ : алиўми أкмлти лаками динкму أтммти алайкуми неъматӣу разӣати лаками алإсломи дино .

Акнӯн шукри ин неъмат баҷо оред ,у маъбуди худро сипос дорӣ кунед ва фармон бурид . Фармон инаст ки :у лои тؤмнўои إлои лмни табаъи динкм . Ҷуз бо ҳам дайнони хеши мўолоти мгирид ,у ҷуз бо муъминон бародарӣ макунед , ва аз бидинону бегонагон карона гиред . Ҳамонаст ки гуфт :у лои тркнўои إлии аллазӣнаи злмўои Фтмскми алнору қоли таъолӣ : лои тҷди қўмои иؤмнўни биллоҳу алиўми алохри иўодўни ман ҳоди аллоҳу расӯла ва он гуҳи ин неъмату каромати ҳама аз маъбуд худ байнед , ва ӯро миннат доред , ва бо ӯ сабабӣ дар миёни мёрид , ва ширк магӯӣед ки ин ҳидояту ғўоит ва ин бартарӣу Фрўтрии ҳама аз фазл ва адл ӯст , ҳамаи бородт ва ҳукм ӯст . Қул إни алҳдии ҳудои аллоҳ . Қул إни алФзли беди аллоҳ .

Ваҷҳ дигар онаст ки : ин хитоби ъорФонст , ва навохт муҳибонаст , мегуяд : « лои тФшўои асрор алҳақ илои ғайри аҳла » . Рози дӯстӣ бо кас магӯӣед ,у сари дарвешӣ бар ноаҳлон изҳор макунед ,у чеҳраи ҷамоли ҳақиқатро бурқаъи тъзз фурӯ гузоред , то ҳар дидаи номаҳрам бадв нанигарад :

Шблиро бо ҳақи розӣ буд дар миён , гуфт : бори худоё ! чун буд ки ҳусайни Мансурро аз миёни мо бар гирифтӣ ? гуфт : розӣ буи додаму сиррӣ бо вай намудем бнооҳлон берун дод , буии он фурӯд оварадам ки дидӣ .

Фармон дар омад ки : ё Муҳамад ( с )у троҳми инзрўни إлик ва ҳам лои ибсрўн .

Ту пиндорӣ ки Утбау шебау валиди бен муғирау бӯи ҷаҳли туро май бенанд ? куллану лмо ! эшон дида номаҳрам доранд шоистаи шавоҳиди ҷамол ту наянд ! бигзор то шаванд . Гӯшаи дили хеш боишон машғӯли мадор , якеро балолу салмону сҳиби пардоз ки мақбули шавоҳиди мамлакату мрФўъи даргоҳи аҳадят эшонанд . ё Муҳамад ( с ) ту тасарруф аз миён бурдор , ҳукми моро қобил бош ,у неъмати моро шокир . Ин тахсӣси ҳидояту мавҳибати маърифат , кори илоҳят моаст ,у хосияти рубубияти мо . Инаст ки раб Алъоламин гуфт : ихтси брҳмтаҳи ман ишоء , эй бнъмтаҳи ихтси ман ишоء , Фқўми ахтсҳми алорзоқ ,у қавми ахтсҳми бнъмаҳи алохлоқ ,у қавми ахтсҳми бнъмаҳи алъбодаҳ , ва охирин бнъмаҳи алородаҳ ва охирин бтўФиқи аззоҳир , ва охирин бтҳқиқи алсроӣр , ва охирин бътоءи алأбшор , ва охирин блқоءи алосрор .

Иқўли аллоҳи таъолӣу қавла алҳақ :у إн тъдўо наамма аллоҳи лои тҳсўҳо ,у ихтси брҳмтаҳи ман ишоء .

Мубҳам фароҳам гирифту касро муайян накард , то умеди дорон дар умед бифзоианд ,у тарсндагон дар тарс бимонанд ки бандаро дар мақоми ибодату тоъат ба аз аўмиду тарси ҳоле на бинӣ , ки раби Алъоламин бандагонро дарин ду ҳол бстўд гуфт : « ирҷўни раҳматау ихоФўни уқоба » .

Ва низ танбеҳ мекунад ки банда агар чаҳ дар тоъати бғоит кӯшиш расад ,у шарти бандагии бтмомии биҷои орад , охири аламри он буд ки раҳмаи аллоҳ ӯро раҳанд . Ва фии злки мо

Рӯй ан алнабӣ ( с ) : « лои идхли алҷнаҳи аҳади баъамала , қилу лои анат ё расӯли аллоҳ ? қол :у лои أнои алои ани итғмднии аллоҳи брҳмтаҳ . »