Қавлаи таъолӣ : мо кони лбшри أни иؤтиаҳи аллоҳи алкитоби алоиаҳ . . . Ҷалилу ҷаббор , худованди бузургвор , кирдигори номи дор , ҷли ҷалола ,у азми шаънаи пеш аз эҷоди олам ,у пеш аз халқи одам , бълми қадим худ донист ки аз фарзандони одами сазовори набувват ва вилоят кист ?у аҳли муҳаббату шоиста рисолат кист ? аллоҳи أълми ҳайси иҷъли рисолата .

Онро ки дар азали доғи маҳҷӯрии ниҳод ,у рақам бехабарӣ кашид имрӯзи маъсӯму рости роҳ чун шавад ? ва онро ки ройгонӣ давлат доду роҳи сидқу исмати фарои пеши ниҳоди имрӯз бероҳу бади ҳол чун буд ? пас чаҳ сӯрати бандад ва чун бўҳми даройад ? ва ҳаргиз набӯд ки Мустафо ( с ) гузидау исо ( ъ ) навохтаи баъд аз каромати набувват ,у таъӣди исмат ,у қӯти рисолати пой аз рақам баргиранду халқро гӯйанд : кўнўои ъбодои лии ман дуни аллоҳ .

Раби Алъоламин иҳкми ихтиёри азалӣу анояти сармадӣ аз баҳри эшон ҷавоб дод , ва ниёбат дошт ки эшон ин нгўинд , ва локин гӯйанд : кўнўои раббонӣин эй кўнўои ман алмхтсини биллоҳи аллазӣнаи всФўои бқўлаҳ :у азои аҳббтаҳи канти самъаи алзии исмъ бау Басраи алзии ибср ба . Раббонӣон бар мазоқи аҳл маърифат эшонанд ки худоиро ягона шаванд дар таҷреди қасд , ҳам дар сиҳҳати таваккул , ҳам дар насими инс . Қадам аз ду гетии баргирифта ,у дасти блтФи меҳр мавло зада , ва чаҳор такбир дар сифот хеш карда .

Нафасӣ доранд фонӣ ! дилӣ доранд ташна ! нафасии сӯхта ! сиррии бъшқи афрӯхта ! ҷонии борзўи овехта !

Ҳимматашон аз дунёи ма ! муродашон аз биҳишти ма ! оромашон аз ҳафт осмон ва аз замини ма ! гӯш дошта то офтоби меҳр кӣ бар ояд ?у моҳ рӯй давлат кӣ дар ояд !у насими саодат кӣ дамад !у ёдгори азалӣ кӣ бар диҳад !

Ва гуфтаанд ки : раббонӣон эшонанд ки ихтисос доранд ба аллоҳ ки бони ихтисоси нисбат бо вай баранду боўсоФ ӯ мавсуф шаванд ,у бохаллоқ ӯ бароянд , чандон ки бандагӣ эшон бартобад ,у ниҳоди эшон ҷой дорад . Ва ин қавл аз он хабар барграфтанд ки Мустафо ( с ) гуфт : « тхлқўои бохаллоқи аллоҳ » ,у қоли алайҳи ассалом : « ани аллоҳи таъолии кзои хлқо , ман тхлқи бўоҳди минҳои дахли алҷнаҳ » .

Аҳл илм гуфтанд : тафсири ин ахлоқи маъонии навад ва на ном худост ки бандаро дар равиши хеши бони маъонии гузар бояд кард то бўсол аллоҳ расад , пери хуросони абӯи алқосми гургонеи раҳма аллоҳ гуфт : банда то дар таҳсили ин маъонӣу ҷамеъи ин авсофаст ҳануз дар роҳаст , бмқсди норасида , ва дар равиш худаст кашиш ҳақ ноёфта , то дар маърифатаст аз маърифати бози монда , ва то дар талаб муҳаббатаст аз маҳбӯб бехабар шуда .

Бузургиро пурседанд ки бандаи бмўлӣ кӣ расад ? гуфт он гуҳ ки дар худ бирасад .

Пурседанд ки дар худ чун бирасад ? гуфт : талаб дар сар матлӯб шаваду маърифат дар сари маърӯф . Гуфт шарҳӣ беафзой , гуфт : аз тан забон монаду бас ! ва аз дил нишон монаду бас ! вази ҷон аён монаду бас ! самъ баравад шунӯда монаду бас , дил баравад намӯда монаду бас , ҷон баравад бӯда монаду бас .

Ва қили маънии қавлаи кўнўои раббонӣин эй мутахасассини биллоҳи ғайри мултафитин илои алўсоӣт , кأбии бикри лмои қоли ҳайни мот алнабӣ ( с )у азтрбти асрори оммаи аннос : « ман кони иъбди мҳмдо ( с ) ?фони мҳмдои қади мот , ва ман кони иъбди аллоҳи ?фони аллоҳи таъолии ҳии лои имўт » .

Ва إзи أхзи аллоҳи мисоқи алнабӣин алоиаҳ . . . Дар ҳамаи қуръони ҳеҷ оят нест дар баёни фазилати Мустафо ( с ) тамомтар азин оят ки вайро хосаст , касро дар он ширкат на . Раби Алъоламин ду аҳд гирифт аз халқи хеш , ва ду паймони ситад аз эшон : яке онкии паймони ситад аз ҳамаи халқ бар худоӣу кирдигории хеш . Чунон ки гуфт :у إзи أхзи рбки ман банӣ одами алоиаҳ .

Дигари онкӣ : паймони ситад аз Фриштгону пайғомбарон бар набуввати Муҳамад ( с )у нусрат додани вай , чунон ки гуфт :у إзи أхзи аллоҳи мисоқи алнабӣин . . . Ва ин ғоят ташрифасту камоли тафзил ки номаш бо номи хеш бузург кард ,у қадараш бо қадари худ бардошт . Пеш аз вуҷӯди Муҳамад ( с ) бчндини ҳазор сол фармон омад ки : ё Ҷабраил ! ман дӯстӣ хоҳам офарид , номи ваии Муҳамад ( с ) , сутӯдау навохтаи ман , ном ӯ қарини номи ман , қадар ӯ бардошта лутфи ман , тоъат дошт ӯ тоъати ман , қавл ӯ ваҳии ман , атбоъ ӯ дӯстии ман .

ё Ҷабраил ! бо ман аҳд кардӣ ки буии имони оре ва ӯро нусрат кунӣ , инаст ки гуфт : лтؤмнн бау лтнсрнаҳ . Ҷабраил гуфт : худовандо ! аҳд кардам ки бо ӯ даст яке дорам ва нусрат кунаму буи имон оварам . Худоӣ гуфт ё Ҷабраил ! ҳам барин аҳд бошӣ ва хилоф накунӣ . Гуфт : худовандо !у крои Зуҳра он бошад ки туро хилоф кунад ? он гуҳ гуфт : ё Микоил ! ту бар аҳди Ҷабраил гувоҳ бош , ва он гуҳи ҳам чунон аҳд гирифт бар Микоил ,у Ҷабраилро гуфт : ту бар аҳди мкоӣил гувоҳ бош , ва бо исрофилу ъзроӣили ҳамин аҳд гирифт .

Пас ки одам ( ъ )ро бёФриди ҳамин аҳд гирифт бар одам ,у одами дрпзирФт . Ва зон пас одам бо шис бигуфту шиси дрпзирФт ,у ҳиллами ҷрои қрнои баъди қарн . Инат каромату фазилат ! ва инат мартабату манзалат ! кро бошад фазли бад-ӣни тамомӣ ?у кори бад-ӣни Низомии кро буд ?

Нест дори алмалики ҷузи рухсору зулфи Мустафо