Қавлаи таъолӣ : ва мо Муҳамади إлои расӯл . . . Муҳамад ( с ) ҳар чанд сутӯдау гузида аз миёни ҳама мардумонаст ,у навохтаи худои ҷҳонёнст , қутби ҷаҳону чароғи замин ва осмонаст . Садру бадари олам , муқтадои халқ , меҳтари коинот ,у хотами пиғомбронст , бо ин ҳама башараст , марг бар ваии раво ,у фано дар ваии равон , чанде ки буданд дар ҷаҳон , азин пайғомбарони ҳамаи рафтанд . На ҳақ нопидо шуд на аллоҳро зиён .

Ҳақ аз ҳамаи бози мондау аллоҳи бкмоли ъзи хеши нигаҳи доранда .

Аз рӯй ишорати хитоб бо аҳл таҳқиқ меравад ки камоли иззати мо мустағнӣаст аз лами икни сами кон . Худовандии моро аз набӯд басӣ буд пайвандӣ дар наёяд . Ваҳдонияти моро мўҷдӣ дар менабояд . Ҳастӣ моро муқаввии дрнбоид . Кбрёءи моро иззати мо шиносад , иззати моро аҳадят мо донад .

Ва сҳи фии алхбри أнаҳи ъзи ҷалолаи иқўл : « ё ибодии луи أни аўлкму охркму анскму ҷнкми конўои алии атқии қалби раҷули мнкми лами язди злки фии мулкии шиӣо ! ё ибодии луи أни аўлкму охркму анскму ҷнкми конўои алии аФҷри қалби раҷули мнкми лами инқси злки ман мулкии шиӣо » .

Қавла : أи Фإни моти أўи қатли анқлбтми алии أъқобкми алоиаҳ . Ин оят далолат кунад бар шарафи садиқи Акбар ки чун Мустафо ( с )ро азин сарои ҳукми беруни бурданд ,у талъати набувват ӯро мураккаб марг фиристоданд . Ва ҳазрати илоҳяти бнъти иззати он талъатро аз мураккаби марг дар рабӯд , ва дар кнФ аҳадят гирифт , аҳли тафарруқат дар изтироби афтоданд , ва дидҳошон дар ҳиҷоб шуд . Магари басирати садиқи Акбар ки Мустафо ( с ) нуқтаи ҷамъро дар сидқи вай мусаҷҷал карда буд , бойени хабар ки « хилқату أхии абӯи бикри ман тинаҳи воҳидаи Фсбқтаҳи болнбўаҳи Флми израҳ ,у луи сбқнии баҳои мо кони изрнӣ » .

Лои ҷурм чун умри теғ бар кашид ва гуфт : ҳар ки гуяд ки : Мустафо ( с ) бамурд сараш баргирам , абӯи бикр ки қадами сидқ ӯ дар доӣраҳи ҷамъи мустаҳкам буд , бмнбр бар омаду бонг бар умр зад ва бар дигарон , ки : « ман кони иъбди мҳмдои ?фони мҳмдои қади мот , ва ман кони иъбди илоҳи Муҳамади ?фонаи ҳии лои имўт » . Ъзимо ! худоё ! ҷборо ! крдгоро , ки ҳама ӯст ! буд халқони бдошт ӯ ! нобӯди эшон бҳкм ӯ ! бқоءи оламёни бородт ӯ ! Фноءи одамиёни бмшит ӯ ! боқӣ ҳамешау зиндаи поянда ӯ ! кули шайъи ءи ҳолки إлои виҷҳа » .

Қавла : ва мо кони лнФси أни тмўти إлои бإзни аллоҳи алоиаҳ . Нафасҳо онаст ки аллоҳи шимурд , зиндагӣҳо онаст ки ваии сохт . Аҷалҳо онаст ки ваии ниҳод . Рӯзӣҳо онаст ки вай дод . На афзуд ва на кост ! инаст сухани рост ! якеро бо дунё дод , яке бо уқбои яке бо мавло . Ва ҳар якро мурод худ бидод . Дунёдорро гуфт : ва ман ирди савоби алднёи нؤтаҳи минҳо . Уқбои ҷӯйро гуфт : ва ман ирди савоби алохраҳи нؤтаҳи минҳо , бози мавлои ҷӯёнро аз ҳар ду ҷудо кард . Ва эшонро шокирон хонд ва гуфт :у снҷзии алшокрини ҷзоءи эшон дар иродат эшон нест ки эшонро худ иродат нест . Иродати эшон Фдоءи иродати ҳақ буд .

Ба Мӯсо ( ъ ) ваҳй фиристод ки : ё Мӯсо ! хоҳӣ ки баҷоеи рисӣ , муроди худ Фдоءи муроди азалӣ мо кун ,у иродати худ дар боқӣ кун . Пери тариқати ҷунайд вақте дар асноءи муноҷот аз ҳақ дархостӣ кард , басараш Нидо омад ки : « ё ҷунайди хули бинӣу бинк » миёни ман ва ту май даройӣ ? ман худ донам ки туро чаҳ созад . Ва чаҳ бакор ояд ?

Ончӣ фиристам бипазир , ва ончӣ фармоем бикун . Пас чун бандаро хостӣ набӯд , раби Алъоламин вайро ба аз он диҳад ки банда хоҳад , чунон ки дар хабараст : « ман шуғлаи зикрии ани мсأлтии аътитаҳи афзали мо аътии алсоӣлин » .

Фотоҳми аллоҳи савоби алднёу ҳасани савоби алохраҳ дар савоби охират « ҳасан » гуфт : яъне некӯаст он савоб , ва дар савоби дунё он нагуфт . Аз баҳри онкии савоби охират пояндаасту савоби дунёи гузаранда , он бӯданӣаст бар давом беофат , ва беФтнт . Ва ин бариданӣаст ани қариб , ҳам бо офат ва ҳам бо меҳнат .

Ва аллоҳи иҳби алмҳснини ин Муҳсинони он шокроннд ки дарин оят гуфт .

Ва ҷазо ки онҷо ишорат кард муҳаббатаст ки ин ҷо баён кард . Ва эҳсон онаст ки Мустафо ( с ) гуфт бҷўоби Ҷабраил : « ани тааббуди аллоҳи кأнки туроа » .

Эҳсони сифати мроқбонст ,у ҳоли воҷдонст ,у мақом розӣонаст ,у нишон дӯстонаст . Муҳаббати худои эшонро шиор ,у ёди аллоҳи эшонро дсор ,у меҳри аллоҳи эшонро нисор , нисорӣ ки бар рӯй ҷони гӯйӣ нигораст ,у дарахти шодӣ аз вай бабораст ,у ҷонро хуш баҳораст !