Қавлаи таъолӣ : ё أиҳои аллазӣнаи омнўои лои ткўнўои колзини кФрўо . . . Алоиаҳ ҳам навохтаст ва ҳам сиёсат ! ҳам каромат ва ҳам иҳонат . Муъминонро кароматасту кофаронро иҳонат .

Дӯстонро навохтасту душманонро сиёсат . Мегуяд : эй шумо ки муъминонед фармони моро гардани ниҳодагон ,у дӯстии моро бҷону дили хоҳон , чун кофарон мабошед ,у хуии эшон мгирид ,у роҳи эшон ?марвид ! эшон бегонагонанд ва шумо ошноён , эшон рондагонанд ва шумо хондагон . Эшон ҳизб шайтонанду шайтонро меҳмон : أўлӣки ҳизби алшитони أлои إни ҳизби алшитони ҳам алхосрўн . Шайтони эшонро мехонд то бдўзх кашаду бком худ кунад , إнмои идъўои ҳизбаи ликўнўои ман أсҳоби алсъир . Ва шумо ки муъминонед ҳизби хдооид ,у худоро меҳмон ! имрӯз аз онҷо ки ирфону фардо дар фирдавси ҷовдон ! أўлӣки ҳизби аллоҳи أлои إни ҳизби аллоҳи ҳам алмФлҳўн . Аллоҳи шуморо мехонд бдъўт то бинавозад бмғФрту раҳмат , идъўкми лиғФри лаками ман знўбкм ва шуморо раҳмату мағфират ба аз ҷаҳон ва ҳар чаҳ дар ҷаҳон . Инаст ки раб Алъоламин гуфт : лмғФраҳи ман аллоҳу раҳмаи хайри ммои иҷмъўн . Ва ин бас аҷаб нест ки муъминонро бФзли худ бмғФрти худ расонад . Азин аҷаб тар онаст ки дӯстонро блтФи худ ба ҳазрати аҳадяти худ барад . Инаст ки гуфт таъолӣу тақаддус :у лӣни мтми أўи қтлтми лإлии аллоҳи тҳшрўн . Азои кони алмсири илои аллоҳи тоби алмсири илои аллоҳ , тӯбои лмни кони масираи илои аллоҳ ,у ҳдсиаҳи фии аллоҳ ,у ҷлисаҳи ҳўи аллоҳ ,у аллоҳи лои илоҳи алои аллоҳ !

Фбмои раҳмаи ман аллоҳи лнти ?лаам эй Сайиди содот ! эй меҳтари коинот ! Кариму меҳрбонӣ , латифу раҳим бар ҳамагонӣ , ҳамаро бар сунани савоб май ронӣ , ҳамаро бар моидаи иззат май хуоне ,у бсъодт ҷовдона мерасонӣ . Ятемонро чун падарӣ , беваи занонро чун шавҳарӣ . Ошноро навозандае ,у бегонаро роҳи намоянда . Ҷаҳонёнро айни раҳматӣ , рҳигонро сабаби кароматӣ . эй Сайид ! ин ҳама ҳаст ,у нигар то худро на бинӣ ! вази мктсбот худ ндонӣ , кони ҳамаи моӣим , ва мо будем , ва мо навохтем , ва мо сохтем , ва туро барон доштем ,у бхўши хуии бдоштим . эй меҳтар ! бо муъминону дӯстон ҳамчунин мебош , ҳам бойени меҳрбонӣ ва ҳам бойени хўшхўиӣ ,у ахФзи ҷноҳки лмни атбъки ман алмؤмнин .

Аммо бо кофарону мунофиқони лухтии дурушттар шӯ , ва бо эшон ҷиҳод кун . ё أиҳо алнабӣ ҷоҳади алкФору алмноФқину ағлзи алайҳим . Басои Фрқо ки миёни ҳабиб ва миён кулемаст ! ҳабибро бдрштӣ фармуд дар кофарон , ва боз хонд аз мдоҳнт , ки дар хуии ваии ҳамаи рФқу лин буд . Ва кулемро бзд ин гуфт : Фқўлои ?лаи қўлои линои бнрмӣ ва рФқ фармуд , ва боз хонд ӯро аз ҳадату ғилзат ки дар вай буд .

Сами қол :у луи канти Фзои ғализи алқлби лонФзўои ман ҳўлк ё Сайид ! агар ту ёрони худро шароби тавҳиди сарф , бе омиғи ҳзўзи диҳӣ , бигурезанд , ва низ гирд ту нигараданд . ё Сайид ! ҳавсилаи эшон бар нтобад ончии ҳавсила ту бартобад . Касе ки шому чошташи бҳзрти аҳадят буд дигаронро бо вай чаҳ баробарӣ буд ва чаҳ муносибат ? ! Сайиди салавоти аллоҳи алайҳ аз худ ин хабар дод ки : лсти коҳдкм , азл ъанд рабии итъмнӣу исқинӣ . Вақте дигар мегуфт : лии маъаи аллоҳи вақти лои исънии фӣаи малики муқаррабу лои набии мурсал .

Мустафо ( с ) халқро ин адаби дайн дар омухт ва гуфт : « клмўои анноси алии қадари ъқўлҳм » .

Бо ҳар касе сухан бақадр ақли ваии гўӣид , ва ончӣ барнатобад бар вай манеҳед .

ФоъФи анҳуам эй Сайид ! тақсирӣ ки кардаанд дар ҳақи ту ва дар кори ту , афв кун аз эшон ,у фарои гузор . Ва бончаҳ тақсир карданд дар адоءи ҳуқуқи мо , ту эшонро шафиъ бош , ва аз мо омурзиши хоҳ .

ФоъФи анҳуам ишорат бҷмъаст аз баҳри онкӣ ҳукмаст ва ҳоким худост бҳқиқт ,у расӯл бар табаъият .

Ва астғФри ?лаами ишорат бтФрқтаст ки мақоми тзлл ва убудийятаст , инаст суннати худованди ъзи кбрёӣаҳ бо анбёءу авлиёъ , гуҳи эшонро дар ҷамъ дорад гуҳ дар тафарруқат . Ҷамъ бетафарруқат куфраст ,у тафарруқат бе ҷамъи ширк . Ҷамъи айн ҳақиқатасту тафарруқати роҳи убудийят . Он кас ки ин ду хислат дар вай муҷтамаъ шуд бар ҷодаи суннат ва ҷамоат афтод , ва бар тариқату шариъати мустақӣми гашт .

Ва шоўрҳми фии алأмр ё Сайид ! аҳволи рўндгони дарин роҳ мухталифаст : яке муқассираст азу афв кун . Яке тоӣбаст аз баҳри ваии омурзиши хоҳ . Яке мутӣъаст бо вай мушовират кун .

Фإзои азмати Фтўкли алии аллоҳи азмро ҳақиқатӣаст ,у мояи ҳақиқати он дурустӣ муродаст . Ва ҷамъи дил , мояи он салобатаст дар дайн ,у ғайрат бар أмр ,у истиқомати вақт . Ва азмро се қисмаст : яке азми тавба , дигари азми хизмат , сдигри азми ҳақиқат . Ва бноءи ҳама бар таваккуласт . Ва таваккулро аслӣасту шартӣу смртӣ : асли он яқинасту шарти он имон ,у ҳўи алмшори илайҳи бқўлаҳи таъолӣ :у алии аллоҳи Фтўклўои إни кантами муъминину самараи он муҳаббати ҳақи ъзу ҷл ,у злки фии қавлаи таъолии إни аллоҳи иҳби алмтўклин .

Устоди абӯи алӣ дқоқ гуфт : таваккулро се ртбтаст : аввали таваккул , пас таслим , сеюм тафвиз . Таваккул бдоитаст , таслими васотат ,у тафвизи ниҳоят . Таваккули сифат авомаст , таслими сифати хавос , тафвизи сифати хоси алхос . Таваккули сифат анбёءаст алии алъмўм , таслими сифати иброҳӣм ( ъ ) алӣ алхусус ,у тафвизи сифати хотами алнабӣин Мустафо ( с ) алии ахас алхусус . Соҳиби таваккули гӯш бар ваъда ҳақ дорад . Соҳиби таслим бо илми ҳақ ором дорад . Соҳиби тафвизи бҳкми аллоҳ ризо диҳад . ӯ ки бо таваккуласт толиб атоаст , ӯ ки бо таслимаст мунтазир лқоءаст , ва ӯ ки бо тафвизаст дар маҷмаъи рӯҳу райҳони осӯда рзоءаст . Инаст ки раб Алъоламин гуфт :у ризвони ман аллоҳи أкбри злки ҳўи алФўзи алъзим .