Қавлаи таъолӣ :у лои тҳсбни аллазӣнаи қтлўои фии сиблати аллоҳи أмўотои бали أҳёءи алоиаҳ :

Илоҳии зиндагии мо бо ёди тест ,у шодии ҳама бо ёфт тест , ва ҷон онаст ки дар шинохти тест ! пер тариқат гуфт : зиндагони се касанд : яке зиндаи бҷон , яке зиндаи бълм , яке зиндаи баҳақ . ӯ ки бҷон зиндааст зинда бқўтасту ббод ! ӯ ки бълм зиндааст зинда бмҳрасту биёад ! ӯ ки баҳақ зиндааст зиндагонии худ бадви шод ! илоҳии ҷон дар тангар аз ту маҳрӯм монад мурда зиндонӣаст , ва ӯ ки дар роҳ ту бомед висоли ту кушта шавад зиндаи ҷоўдонист !

Оре ! дӯстонро захм хӯрдан дар кӯии дӯст бФол некӯаст ! дар қимори хонаи ишқи эшонро ҷон бохтани одат ва хуаст .

Ҳон ,у ҳон , нигар ! то аз ҳалоки ҷон дар роҳи дӯсти андешӣ ! ки ҳалоки ҷон дар вФоءи дӯсти ҳқо ки шарафаст ,у шарти ҷон дар қиёми баҳақи дӯстӣ талафаст !

Он шӯридаи вақти шблии раҳма аллоҳ гуфт : ман кони фии аллоҳи талафаи кони аллоҳи халафа .

Бохтани ҷон дар вФоءи дӯстӣ давлатӣ ройгонаст ! ки дӯст ӯро биҷой ҷонаст ! агар сад ҳазор ҷони дории Фдоءи ин васл кунӣ ҳқо ки ҳануз ройгонаст .

Ошиқии бҳқиқти дарин роҳ чун ҳусайни Мансури ҳаллоҷи брнхост , васли дӯсти бозуввор ба ҳавои тФрид парон дид . Хост то сайд кунад , дасташ бар нарасед , басараш фурӯ гуфтанд : ё ҳусайн ! хоҳӣ ки дастат бар расад сари вои зери пой на ! ҳусайни сари вои зери пои ниҳод , ба ҳафтуми осмони бргзшт .

Нигар ! то ин чунин ҷавонмардону ҷонбозон ки азин сарой раҳил кунанд , ту эшонро мурда нагӯйӣ ки гавҳари зиндагонии ҷузи дили эшонро маъдан наомад ,у оби ҳаёаи ҷуз аз чашмаи ҷони эшон равон нагашт . Раб Алъоламин мегуяд : бал أҳёء ъанд рбҳми ирзқўни алайҳими рдоءи алҳибаҳи фии зилоли алонс , ибстҳми ҷамолаи мара ,у истғрқҳми ҷалолаи ахрӣ .

Маърӯфи крхии якеро май шасти он кас бихандед ! маърӯф гуфт : оҳ ! пас аз мурдагии зиндагӣ ? ! вай ҷавоб дод ки : дӯстон ӯ намиранд , « бали инқлўни ман дори илои дор » . Чигуна меринд ,у иззат қуръон гуяд : бал أҳёء ъанд рбҳми ирзқўн ?

Шоданду хуррам , осӯда аз андӯҳу ғам , бо фазл ва бо нъм , дар равзаи инс бар бисоти карам ! қадаҳи шодӣ бар дасти ниҳодаи дамодам ! инаст ки раб Алъоламин гуфт : истбшрўни бнъмаҳи ман аллоҳу фазлу أни аллоҳи лои изиъи أҷри алмؤмнин .

Аллазӣнаи астҷобўои ллаҳ ва алрасул ман баъди мо أсобҳми алқрҳи эшон ки фармони худоу расӯлро гардан ниҳоданд , ва аз ишқи дайн , ҷони азизи хеши ҳадафи тир душман сохтанд .

Ҷон базл карда ,у тани сиблат ,у дили фидо , ва он ранҷ ва он хастагии бҷон ва дил харида ! сиррӣ сиқтӣ гуфт : ҳақи ъзи ҷалола дар хоб чунон намӯд маро ки гуфтӣ : ё сиррӣ ! халқро бёФридм , лухтии дунёи диданд дар он овехтанд ! лухтии балои диданд дар биҳишт ва офият гурехтанд лухтӣ аз балои ниндишиднди меҳнати бҷону дил боз гирифтанд ,у неъмати висол мо хостанд . Фмни антм ? шумо аз кадом гуруҳед ? ва чаҳ хоҳед ? сиррӣ гуфт : ҷавоб додам ки : «у анки тааллум мо наред » .

Гуфт : ё сиррии лосбни алайкуми алблоءи сабои бҷлоли қадари мо ки тозӣонаи бало бар сари шумо фурӯи гузорам !у Осиёи меҳнат бар саратони бгрдонм . Сиррӣ гуяд : аз сари нури маърифати болҳоми раббонӣ ҷавоб додам : أи лӣси алмблии анат ? ризндаҳи нисори бало бар сармо на ту хоҳӣ буд ?