Қавлаи таъолӣ : кули нафаси зоиқаи аламут эй худовандӣ ки бандагонати ҳама фонӣанд ва ту боқӣ ! эй худовандӣ ки рҳигонти ҳама брсиднӣанд ва ту бӯданӣ ! будӣ ту ва кас набӯд ! Бамонеи ту ва кас намонад ! ҳама мақҳуранд ва ту қаҳҳор ! ҳама маъмуранд ва ту ҷаббор ! ҳама маснӯъанд ту кирдигор ! ҳама мурданӣанд ва ту зиндаи поянда ! ҳама рафтанӣанд ва ту худовандии гморндаҳ , ва бо ҳамаи тоўндаҳ .

Муошири алмуслимӣн ! ин сарои фонии манзил гоҳасту гузаргоҳ ! нигаред то дил дар он набандед ,у ором гоҳ насозед , бурид маргро бҷону дил истиқбол кунед ,у ҳаёти он ҷаҳонӣу Наими ҷовдонӣ талаб кунед , ва мо ҳзаҳи алҳёҳи алднёи إлои лаҳву лаъибу إни ?илдори алохраҳи ?лаии алҳиўони луи конўои иълмўн . Ту имрӯз бичишам бедорӣ дар кору ҳол худ нанигарӣ !у соз рафтан бадаст наёрӣ ? то он соъат ки оби ҳасрату дареғ гирд дидат дар ояд !у ғубори марг бар изор мишкӣнат нишинад ! ва он рӯй арғавонӣ заъфаронӣ шавад !

Қол алнабӣ ( с ) : « ани алъбди лиъолҷи крби аламуту сакароти аламут ,у ани мафосилаи ислми баъзҳо илои баъз , иқўл : алейк ассаломи тФорқнӣу аФорқки илои явми алқёмаҳ » !

Мискини одамӣ ки ҳамеша хештанро назорагӣ дидааст ! пиндорад ки ҳамеша ҳамчунин хоҳад буд ки назораи марг дигарон мекунад , ва худ намирад . Мустафо ( с ) аз ӣнҷо гуфт : кأни аламути алии ғайринои кутуб ,у кأн алҳақ фӣҳо алии ғайринои ваҷаб ,у кأни аллазӣнаи ншиъи ман алأмўоти сафари ъмои қалили алинои роҷъўн , нбўӣҳми أҷдосҳм ,у нأкли тросҳм , кأнои мхлдўни бъдҳм !

Агар худро медарёбӣу тадбири кор хеш мекунӣ роҳат онаст ки дар аҳволи гузаштагону сирати рафтагони азин ҷаҳонёну ҷаҳони дорон ки буданд андеша кунӣ ,у имрӯз дар саранҷоми кори эшоннигарӣ , онон ки кибр палангон доштанд , он яке қаср қайсарӣ месохт , ва он дайгарии малики сулаймон май ҷуст , ва он золимӣ аз ҷигари ятемон кабоб мекард , ва он дайгарӣ ки аз хӯни муфлисон шароб мехӯрд , гулӣ буданд дар шўрстони дунёи шукуфта , ногоҳ змҳрири марг аз мҳби баромаду оризи рахшони эшонро торик гардонид . Пас аз онкӣ чун гули бшкФтнд аз бор бирехтанд , ва дар гул бихуфтанд .

Ва ба қол алнабӣ ( с ) : أи мо раъйати алмأхўзини алии алъзаҳ !у алмзъҷини баъди алтмأнинаҳ , аллазӣнаи ақомўои алии алшбҳот ,у ҷнҳўои илои алшҳўот , ҳатто аттҳми русули рбҳм , Флои мо конўои амлўои адркўо ,у лои илои мо Фотҳми рҷъўо , қдмўои алии мо ъҷлўо ,у нзмўои алии мо хлФўо ,у лами иъни алндм ,у қади ҷуфти алқлм , агар касеро дар дунё аз марги эминӣ будӣ , он каси расӯли худо будӣ ки аз зрити одами ҳеҷ касро он қурбату зулфати бадаргоҳ аҳадят набӯд ки вайро буд . Бо ин

Ҳамаи раб Алъоламин гуфт : ва мо ҷълнои лбшри ман қблки алхлди أи Фإни мати фаҳми алхолдўну Мустафо ( с ) гуфт : азои Аштади ҳузни аҳдкми алии ҳолки Флизкрнӣу лиълми ании қади ҳлкт .

Ва хабар дурустаст аз ибн умр гуфт : расӯли худо ( с ) хост ки касеро ба Яман фиристад гуфт : ё мъшри алмҳоҷрину алонсор ! аикми интдби илои алимн ?

Абӯи бикр садиқ бархест . Гуфт : أно ё расӯли аллоҳ . Расӯли худовандӣ иҷобат накард , дигари бораи ҳамон сухан гуфт . Умр бархест , ҳам иҷобат наёфт , сдигри бор боз гуфт он сухан , маоз ҷабал бархест , то расӯл ( с ) гуфт : анати лҳо ё маоз !у ҳаии лак , он гуҳи ъамомаи хеши бхўост , ва бар сари ваии ниҳоду фаро роҳ кард , расӯлу ҷамоатӣ аз муҳоҷиру ансори бтшииъ бо вай берун шуданд , маози рокиб буду расӯл ( с ) пиёда мерафт ,у маозро васият мекард , маоз гуфт : ё расӯли аллоҳ чунаст инки ту пиёда рӯй ва ман савор бошам ?

Фқол : ё маоз ! анмои أҳтсби хатоёии ҳзаҳи фии сиблати аллоҳ , он гуҳ ӯро васият кард бтқўӣу сидқ ,у адоءи амонат ,у тарки хиёнат ,у амри маърӯф , ва наҳй мункир ,у мурооти ҳамсояу ятему беваи зан , ва маҷоласт фуқаро , ва навохт зуъафо . Ва амсоли ин суханони фаровони бргФт , ва насиҳат кард . Он гуҳ гуфт : ё маоз ! чунон дон ки то бурузи растохези мо бар ҳам нарасем ,у якдигарро на байнем . Ин бигуфт он гуҳ видоъ карду бозгашт .

Маоз рафт то ба снъоءи Яман , чаҳордаҳи моҳи онҷо буд . Шабии хуфта буд , ногоҳ ҳотифӣ овоз дод ки : ё маози Киеви иҳнӣки алъишу Муҳамади фии сакароти аламут ! маоз гуфт : тарсону ларзон бо ваҳшату ҳайрат аз хоб даромадам , пиндоштам қиёмат бархесту олами зеру зибри гашт , гуфт охири дили худро таскин кардам гуфтам ин намӯда шайтонаст , калима аъўз бигуфтам . Шаб дигар наДоӣ шунидам аз он қавитару азимтар ки : ё маоз ! Киеви иҳнӣки алъишу Муҳамади байни атбоқи алтроб ? ! маозро яқин шуд ки Мустафо ( с ) шарбат марг чашид . Даст бар сари ниҳод , ва бонг баровард ки « ё мҳмдоаҳ » пас барон мркўбӣ ки дошт нишасту рӯз дар шабу шаб дар рӯзи пайваст дар рафтан , то онҷо расед ки се марҳала ба Мадина буд . Дар миёнаи шаб аз чапи роҳ овозӣ шунид касе мегуфт : ё илоҳи Муҳамади аълами мъозои бأни мҳмдои қади зоқи аламут ,у Форқи алднё .

Маоз гуфт : « ё аиҳо алҳотФи фии ҳзаҳи аллил ! ман анати рҳмки аллоҳ ? қол : أнои аммори бен ёсир ,у ҳозои китоби абии бикри илои маози болимн , лиълмаҳи бأни мҳмдои қади зоқи аламут ,у Форқи алднё .

Маоз гуфт : ё аммор агар Муҳамад ( с ) аз миён рафт пас корсозу ғмгсори заъифону ятемону бева занон кист ? ё аммор ! баҳақи Муҳамад ( с ) ки бигӯӣ асҳоби Муҳамад ( с )ро чун гузоштӣ ? ва чунанд пас аз вай ? аммор ҷавоб медиҳад : « трктҳми кأнҳми лои роъии лҳо » . ё аммор ! баҳақи Муҳамад ( с ) ки бигӯӣ то Мадинаро бевай бар чаҳ сифати бгзоштӣ ?

Аммор ҷавоб дод : « трктҳоу ҳаии азиқи алии аҳлҳо ман алхотм » . Чун бнздикии Мадинаи расиданди пери заниро диданд бо чанд сари гўспнд ки бчро дошт , ва он гиристан маоз диду зикри Муҳамад ( с ) ки бисёр мекард , пер зан гуфт : ё абди аллоҳ ! аммо мҳмдои Флми арра ,у локини раъйати абнтаҳи Фотима ( ъ ) тбкӣу тқўл : « ё абтоаҳи илои Ҷабраили тнъоаҳ ! анқтъти ънои ахбори алсмоء ! ё абтоаҳи лои инзли алўҳии алино ман ъанд аллоҳ абадан !у раъйати улёи ибкӣ ,у иқўл : ё расӯли аллоҳ . Ва раъйати алҳсн ва алҳусайн ( ъ ) ибкёну иқўлон :у аҷдоаҳ ,у аҷдоаҳ .

Маози ҳам чунон мерафт бамӣонаи шаб дар Мадина шуд бадари ҳуҷраи Оиша ва дар мезад .

Оиша гуфт : кист ки бар дар мост дар миёнаи шаб ? маоз гуфт : أнои ходими расӯли аллоҳ ( с ) .

Оиша гуфт : ё афва ! аФтҳии лходми расӯли аллоҳ . Чун дар бикшод ,у якдигарро таъзият доданд , маоз гуфт ё Оиша ! Киеви ваҷдати расӯл аллоҳ ъанд шудаи вҷъаҳ ? Оиша гуфт : рӯ аз Фотима бипурс ки ман тоқат гуфтан надорам ! маози бадари ҳуҷра Фотима рафт , ва гуфт : أнои маози ходими расӯли аллоҳ ( с ) , чун Фотимаи хост ки дар бигушоед ҳасан ( ъ ) гуфт : « ё аммоа хзинии мък ҳатто аъзии мъозои бўФоаҳи ҷаддӣ » .

Пас Фотима ( ъ ) қисса дар гирифту вафот вай гуфт . Ва фии злки ҳадиси машҳури изкри фии ғайри ҳозои алмўзъи ани шоءи аллоҳи таъолӣ .