Қавлаи таъолӣ : إни фии халқи алсмоўоту алأрзи ибни умр дар пеши Оиша сидиқа шуд гуфт : ё Оиша ! аз он корҳо ва саргузаштҳои расӯл ( с ) ки мардумро шигифт ояду хира сар кунад яке бо ман бигӯӣ . Оиша гуфт : ё ибни умр ! корҳои расӯл ( с ) ҳама онаст ки мардумро шигифт ояд , ва аз он дармонд чун башнавад . Дар ҳуҷрау навбати ман буд , шабӣ дар ҷомаи хоби хуфта бмн гуфт : ё Оиша ! аўФтд ки марои дастурии диҳии имшаб то худоиро ибодат кунам ва бо зикри ваии пардозам . Гуфтам : ё расӯли аллоҳ ҳар чанд қурби туу ҳавои ту дӯст дорам , аммо турои бончаҳ май гӯйӣ дастурӣ додам . Пас бархест ва вузӯӣ баровард ва дар намоз шуд , он гуҳи қуръон хондан гирифт , ва гиристан бар вай афтод , чандон бигирист ки хоки замин аз ашки вай тар шуд , то буқати субҳи барин сифат буд . Пас балол омад то ӯро аз намози бомдод огоҳӣ диҳад , вайро дид ки нҳмор мегирист . Гуфт : ё расӯли аллоҳи ин ҳама гиристан чарост ? на гноҳонти гузаштау оянда омирзидаанд ?

Гуфт : ё балол ! أи Флои акўни ъбдои шкўро ? пас бандаи сипоси дори ним ? ё балол ! чаро нигарем ?у имшаби ин ояти бмн фурӯ фиристоданд : إни фии халқи алсмоўоту алأрзу ихтилофи аллилу алнҳор . . . Илои охири алоёт ё балоли ?вили лмни қрأҳоу лами итФкри фӣҳо ! алии бен абии толиб ( ъ ) гуфт : расӯли худо ( с ) чун намози шабро бархестӣ дар осмони нгрстии ин оят бар хондӣ : إни фии халқи алсмоўоту алأрз то онҷо ки гуфт : Фқнои азоби алнор . Ва бхбрӣ дигар меояд ки :ашад ояи фии алқуръони алии алҷни ҳзаҳи алоиаҳи إни фии халқи алсмоўоту алأрз . Мегуяд : дар офариниши осмону замин , ва шуд омад шабу рӯз аз пас якдигар , ин биҷои он ва он биҷои ин , нишонҳоеасту ибратҳоеи худовандони хирадро , ҳамонаст ки ҷой дигар гуфт : иқлби аллоҳи аллилу алнҳори إни фии злки лъбраҳи лأўлии алأбсор , гуфтаанд ки : шаби фарои пеши рӯзи доштан дар зикр аз баҳр онаст ки шаб асласт ,у рӯз аз он берун оварда ,у фарои пай он дошта , бҳкми он оят ки гуфт ъзи ҷалола :у ояи ?лаами аллил нслх манеҳ алнҳор Эй наназъ ва нахарҷ манеҳ алнҳор . Ибн аббос гуфт : Қурайши пеш ҷуҳудон шуданд , гуфтанд : Мӯсо ( ъ ) бшмо чаҳ нишон оварад бар далолати ваҳдонияти аллоҳу набуввати хеш ? гуфтанд : Асоу яди Байзо . Бпиш тарсоён шуданд гуфтанд : бо исо ( ъ ) чаҳ буд аз длоӣли набувват ? эшон ҷавоб доданд ки : кони ибрии алأкмаҳу алأбрсу яҳёи аламутӣ . Пас бар Мустафо ( с ) омаданд . Гуфтанд : ё Муҳамад ! моро низ нишоне бояд ,у нишони он хоҳем ки раби Алъоламин ин кӯҳи сафо бозар кунад ! аллоҳи бҷўоби эшон ин оят фиристод : إни фии халқи алсмоўоту алأрзи алоиаҳ .

Ривоят кардаанд аз ибни аббос дар офариниши осмону замин , ки раби алъзаҳи ҷли ҷалолаи аввали нурии бёФриди пас зулматӣ , ва он гуҳ аз он нури ҷавҳарии сабзи бёФриди чандон ки ҳафт осмон ва ҳафт замин , он гуҳи он ҷавҳарро бар худ хонд , ҷавҳар аз ҳайбату сиёсати ндоءи ҳақ бар худ бгдохт , обии гашти музтариб ва ларзанда , ва то бқёмти ҳам чунон музтариб хоҳад буд . Ин об ки ту май бинӣ ки дар равиш худ меларзад ва меҷунбад аз ҳайбату сиёсати он ндоء ҳақаст . Пас раби Алъоламин бодро бёФриду об бар пушти бод бақадрат бдошт , пас арши азими бёФрид ва бар оби ниҳод , Фзлки қавлаи ъзу ҷл :у кони аршаи алии алмоء . Пас аз оби оташ падед оварад , то об бар ҷӯшед ва аз он духонӣ бар омаду кафӣ бар сар оварад . Раби алъзаҳ аз он духони осмони бёФрид ва аз он кафи замини бёФрид . Ихтилофаст миёни уламо ки аввали кадоми офарид ?у дуруст тар онаст ки аввали ҷавҳари замини офарид , пас қасд осмон кард , ва осмонҳоро бёФрид . Чунон ки гуфт ъзу ъло : сами астўии إлии алсмоءи Фсўоҳни сабъи самовот . Пас аз он заминро дҳӣ кард , чунон ки дар қуръонаст :у алأрзи баъди злки дҳоҳо . Ва дар хабари ибн аббосаст : сам назул ббтни вҷи Фдҳиҳо , эй бастҳо ,у тамомии ин хабар дар сӯра албқраҳ биоварадаем . Ва осмонҳо ки офариди ҳафт офарид ,у замини ҳафт , чунон ки онҷо гуфт : аллоҳи алзии халқи сабъи самовот ва ман алأрзи мслҳн

Ҳамаи зибри якдигари офарид , бар ҳиأти санавбар , ҳар чаҳ болотар фарохтар , ва ҳар чаҳ зертар тангтар , осмони ҳафтум фарохтараст ки бартар аз ҳамаи осмонҳост ,у замини ҳафтум тангтараст ки зери ҳамаи зминҳост . Ва гуфтаанд : осмони ҳафтум бар ранг зумуррадаст сабз , номи он олия ,у тасбеҳи суккони он : субҳони рабии алأълӣ . Ва осмони шашум бар ранги ёқӯти сурх , номи он арш ,у тасбеҳи суккони он : субҳони алзии лои ибқии алои виҷҳа . Осмони панҷуми брнги зару номи он ҳиқўм ,у тасбеҳи аҳли он : « субҳони рбнои алъзим » . Осмони чаҳоруми брнги сими сипед , номи он азилўну тасбеҳи аҳли он : « сбўҳи қуддуси рбнои арраҳмони лои илоҳи алои ҳў » . Осмони сиўми брнги шабаҳ , номи он моъўн ,у тасбеҳи аҳли он : « субҳони алҳии алзии лои имўт » . Осмони дувуми брнги миси номи он қудуму брўоитии қидўм ,у тасбеҳи аҳли он : « субҳони зии алмалику алмлкўт » . Баъзе уламо гуфтаанд : зери осмони дунёи ҳафт фалакаст , фалаки аввали қамари рост , қамар аз онҷои тобад , бурҷии бадви рӯзу сик рӯзӣ гузорад . Фалаки дувуми Зуҳраи рости бурҷӣ ба ҳафдаҳ рӯз гузорад . Фалаки сиўми Уториди рости бурҷӣ ба бист ва шаш рӯз гузорад . Фалаки чаҳоруми офтоби рости бурҷии басӣ рӯз гузорад . Фалаки панҷуми миррӣхи рости бурҷии бчҳл ва панҷ рӯз гузорад . Фалаки шашуми муштарии рости бурҷӣ бсолӣ гузорад . Фалаки ҳафтуми фарохтарин афлокасту зери осмони дунёст , Зуҳал аз онҷои тобад ,у Зуҳал гарон равост , ҳар рӯзи ду дақиқа равад , бурҷии бадви сол ва ним гузорад , фалаки басии соли барад ( ? ) . Ва ин хилофи қавл мунаҷҷимонаст ки мигўинд : ҳафт осмонанд , гӯйанд вроءи ин ҳафт фалак , фалак ҳаштумаст ки онро фалак алоФлок гӯйанд , ва ин наздики аҳли ҳақи арш азимаст ,у болоءи ин яке дигари мигўинд ва онро фалаки алосири михўоннд ,у мигўинди муҳаррик афлокаст ,у бнздики аҳли ҳақи онкии эшон фалаки алосир михўоннд худост ҷли ҷалола ,у ъзи кбрёؤаҳ ,у азми шаъна .

Аллазӣнаи изкрўни аллоҳи қёмоу қъўдо ривоят кунанд аз алии бен абии толиб ва аз ибни аббос ки : зикри ӣнҷо намозаст , ва маънӣ онаст ки эшон ки намоз кунанд бпои истода , пас агар натавонанд узриро , намоз кунанд нишаста , пас агар натавонанд бпҳлўи хуфта , инаст ки раб Алъоламин гуфт : қёмоу қъўдоу алии ҷнўбҳм , ва бар вифқи ин тафсири Мустафо ( с ) гуфт умрони ҳсинро : « сли қоӣмоу ани лами тсттъи Фқоъдо , ?фони лами тсттъи феълии ҷанб » .

Дигари муфассирон бар онанд ки : ин зикр забонасту сифат эшонаст ки пайваста бар мудовимати худоиро ёд кунанд , ки одамии азин се ҳол холӣ нест , ё бар пойаст ё нишаста ё хуфта , яъне баҳамаи ҳолу ҳамаи вақт зокираст ,у зикри фаровони калиди саодат бандагонаст ,у сабаби пирӯзии ҷовдон , комаи қоли аллоҳи ъзу ҷлу азкрўои аллоҳи ксирои лълкми тФлҳўн .

Ва ани маози бен ҷабали қоли қоли расӯли аллоҳ ( с ) : аксрўои ман зикри аллоҳи алии кули ҳоли ?фонаи лӣси ман амали аҳби илои аллоҳу лои أнҷии ллъбди ман кули сиӣаҳи фии алднёу алохраҳи ман зикри аллоҳ . Қолўо :у лои алқтоли фии сиблати аллоҳ ? Фқол : лӯлои зикри аллоҳи лами иؤмри болқтоли фии сиблати аллоҳ ,у луи аҷтмъи анноси алии мо амрўои ман зикри аллоҳи мо кутуби аллоҳи алқтоли алии аннос ,у зикри аллоҳи лои имнъкми ман алқтол , бали ҳўи Авни лаками алии злк , Фқўлўо : лои илоҳи алои аллоҳ , Фқўлўо : аллоҳи Акбар ,у қўлўо : субҳони аллоҳ ,у қўлўо : алҳмди ллаҳ ,у қўлўо : табораки аллоҳ ,у анҳни хумси лои иъдлҳни шайъи ء ,у қол : тӯбои лоқўоми иҳсбҳми анноси мҷонини лксраҳи зикри аллоҳ ,у қол : ман аҷзи мнкми ани аллили ани икобдаҳ ,у бухли болмоли أни инФқаҳ ,у ҷубни ани алъдўи أни иҷоҳдаҳ , Фликсри зикри аллоҳ ,у қол : алғФлаҳи фии слос : алғФлаҳи ани зикри аллоҳ ,у алғФлаҳи Фимои байни тулӯъи алФҷри илои тулӯъи алшмс ,у алғФлаҳи ани أни иғФли алрҷл ҳатто иркбаҳи аддӣн ,у қол : ман слии алғдоаҳи сами қъди изкри аллоҳ ҳатто ттлъи алшмси ҷаъли аллоҳи байнау байни алнори стро . Ва қол : иқўли аллоҳи ъзу ҷл : ё ибни одам ! азкрнии баъди салоаи алФҷри соъаҳ ,у баъди салоаи алъсри соъаҳ , акФки мо байни злк .

Ва итФкрўни фии халқи алсмоўоту алأрзи миқдод асвад гуфт : дар пеши бӯ ҳрираҳ шудам , шунидам аз вай ки расӯли худо ( с ) гуфт : « тафаккури соъаҳи хайри ман ибодаи сана » .

Гуфто : ва дар пеши ибн аббос шудам шунидам аз вай ки гуфт : расӯли худо ( с ) гуфт : « тафаккури соъаҳи хайри ман ибодаи сабъи синӣн » .

Гуфто : пас дар пеши абӯи бикр садиқ шудам , шунидам аз вай ки мегуфт : самъати расӯли аллоҳи иқўл : тафаккури соъаҳи хайри ман ибодаи сабъин сана .

Миқдод гуфт : ин бар ман мушкил шуд . Пеши Мустафо ( с ) шудам ,у қисса бо вай гуфтам . Мустафо ( с ) гуфт : сдқўои Фимои қолўо , он гуҳи хост ки таҳқиқи он бо ман намояд , абӯи ҳрираҳро бихонад , гуфт : ё боҳрираҳи Фимои зои ттФкр ? Фқол : фии халқи алсмоўоту алأрзу ихтилофи аллилу алнҳор . Фқоли расӯли аллоҳ : тФкрки хайри ман ибодаи сана .

Он гуҳи ибни аббосро бихонад , гуфт : ё ибни аббоси Фимои зои ттФкр ? қол : фии аламуту ҳавли алмтлъ . Қол : тФкрки хайри ман ибодаи сабъи синӣн .

Он гуҳи бӯи бикрро бихонад , гуфт : ё абои бикри ту тафаккур бача кунӣ ?

Гуфт : ё расӯли аллоҳ чун аз аҳволу аҳўоли қиёмат бар андешам , ва он сиёсату анвоъи уқубат ки аллоҳи таъолии осӣону муҷримонро сохтааст бо худ андеша кунам , ки чаҳ будӣ агар аллоҳи таъолии марои шахсе азим додӣ дар қиёмат , чунон ки дӯзахро бмн пар кардӣ , то ваъдаи вай рост шудӣ ! ва ин бечорагони бадбахтонро аз оташу уқубати брҳонидӣ ! расӯл худо гуфт : ё абои бикри тФкрки хайри ман ибодаи сабъин сана .

Рбнои мо хилқати ҳозои ботиллои ӣнҷо мзмрӣаст , яъне :у иқўлўни рбнои мо хилқати ҳозои ботилло , эй хлқои ботилло , яъне хилқатаи длилои алии ҳкмтку камоли қдртк .

Сбҳонк эй тнзиҳои лаки ман أни ткўни хлқтҳмои болботл .

Фқно эй асрФи ънои азоби алнор . Ҷое дигар гуфт : рбнои асрФи ънои азоби ҷаҳаннам . Ин дуоҳоеаст ки раби алъзаҳи мؤмнонро май дромўзд , ва мегуяд : маро чунин хонед ,у бмни тақарруб чунин кунед . Рбнои إнки ман тдхли алнори Фқди أхзитаҳ аз « хазӣ »аст ва хазӣ расвоӣасту хорӣ , ва гуфтаанд аз « хзоит »аст ,у хзоит шармсорӣаст , яъне ки муъмини осиро шармсор кунаду кофарро расво ва хор кунад . Саид мсиб гуфт : ин хусусан коФронрост ки ҳаргиз аз дӯзахи беруни нёинд , маъноаи анки ман тхлди алнори Фқди ахзитаҳ эй аҳлктаҳ , ва мо ллзолмин яъне алкФор « ман أнсори имнъўнҳми ман азоби аллоҳ .

Рбнои إннои смънои мнодё . . Яъне мҳмдо ( с ) ,у қили ҳўи алқуръони идъўи илои алоямон ,у злки шҳодаҳи أни лои илоҳи алои аллоҳ ,у أни мҳмдои абдау расӯла . Қтодаҳ гуфт ки : аллоҳи таъолӣ хабар дод аз муъминони инсу муъминони ҷин ки чаҳ гуфтанд ? муъминони ҷинро гуфт : Фқолўои إнои смънои қроно аҷабо иҳдии إлии алршди Фомно ба . Инсро гуфт : рбнои إннои смънои мнодёи инодии ллإимони أни омнўои брбкми Фомнои рбнои ФоғФри лнои знўбноу куфри ънои сиӣотно эй :у астари ънои знўбнои бқбўли алтоъот ҳатто ткўни куффораи лҳо .

Ва тўФнои маъаи алأброр ва ҳам алأнбёءу алأўлёء , яъне : тўФнои фии ҷмлтҳм ҳатто тҳшрнои мъҳму фии змртҳм .

Рбноу отнои мо въдтнои алии рслк эй алии алснтҳми ман алнсри лно ,у алхзлони бъдўно . Мегуяд : бори худоёи ончии моро ваъда додӣ бар забони пайғомбарон ки мؤмнонрои нусрати даҳум ,у кофаронро мақҳур ва мхзўл кунам , ва қуръон бидон нотиқ ки إнои лннсри рслноу аллазӣнаи омнўои фии алҳёҳи алднё . Ҷое дигар гуфт : кони ҳқои ълинои насри алмؤмнин

, худовандо ! ин ваъдаи нусрат ки моро додӣ мнҷз кун ,у аълоъи калимаи ҳақро аъдоءи дайни мақҳур ва мхзўл кун .

Он гуҳ гуфт : إнки лои тахаллуфи алмиъод худовандо ! донам ки ту ваъда хилоф накунӣ , локини моро сабр нест , ҳар чаҳ кунӣ зуд кун . Пас раби Алъоламин ин бе сабрии мؤмнонро узр биниҳод , гуфт : одамиро шитобандаи офаридам , аз онаст ки месабр накунад , комаи қоли ъзу ҷл :у кони алإнсони ъҷўло , халқи алإнсони ман аҷҷали сأрикми оётии Флои тстъҷлўн .

Рӯй инси бен молики қоли қоли расӯли аллоҳ ( с ) : « ман ваъдаи аллоҳи ъзу ҷли алии амали сўобои Фҳўи мнҷзаҳи ?ла , ва ман ваъдаи алии амали ъқобои Фҳўи болхёр » .

Яке аз абӯи Амр ъло пурсед ки : аллоҳи таъолии ваъда хилоф кунад ? ҷавоб дод ки накунад хилофи ваъда , пурсед ки : ваъид хилоф кунад ? ҷавоб дод ки : кунад . Гуфт : чаҳ маъниро чунинаст ? гуфт : хилофи ваъдаи нишон айбаст ,у аллоҳ аз айб покасту муназзаҳ ,у хилофи ваъиди изҳор карамаст ,у аллоҳи таъолӣ аз ҳамаи карямони Каримтар , ва аз ҳамаи бахшояндагони бахшояндатар ,у фии маъноаи аншд :

Фостҷоби ?лаами рбҳми қоли алҳсн ( ъ ) : мо золўои иқўлўни рбно ! рбно ! ҳатто астҷоби ?лаами рбҳм .

Ва рӯй ани ҷаъфари алсодқ ( ъ ) қол : ман ҳузнаи амри Фқоли хумси мароти рбно , наҷоҳ аллоҳи ммои ихоФу أътоаҳи мо ?ераад . Қили ?ла :у Киев ? Фқрأ : аллазӣнаи изкрўни аллоҳи қёмоу қъўдои илои қавла , إнки лои тахаллуфи алмиъод .

Қоли Усмони бен ъФон : ман қрأи фии лайла : إни фии халқи алсмоўоту алأрзи илои охирҳо , кутубати ?лаи бмнзлаҳи қиёми лайла .

Фостҷоби ?лаами рбҳми ин « Фо » Фоء ҷавобаст , ва ин истиҷобати ҷавоби он қавл мзмраст ки : иқўлўни рбно . . . أнии лои أзиъи амали омили ин насби ҳамза аз баҳр онаст ки тафсир иҷобатаст . Мегуяд : посух кард эшонро худованди эшон , ки ман зойеъ накунам кирдори ҳеҷ коргарро , яъне чун кирдори некӯ буд бсФти шойистагӣ .

Чунон ки ҷой дигар гуфт : إнои лои нзиъи أҷри ман أҳсн амалан . Зёъу залол дар луғат якеаст . Ман зикри أўи أнсии бъзкми ман баъзи сабаби нузули ин ояти он буд киам слмаҳ гуфт : ё расӯл аллоҳ чунаст ки аллоҳи таъолии ҳамаи зикр мардон мекунад дар ҳиҷрат ,у зикр занон намекунад ? раби Алъоламин ин ояти бҷўоб вай фиристод ки : музди ҳеҷ коргар зойеъ накунам аз мардон ва аз занони шумо ки муъминонед ,у маънии бъзкми ман баъз онаст ки : шумо ҳама аз икдигроид , якдигарро бародарону хоҳарон ,у якдигарро ҳамдинон ,у якдигарро хуишон . Яъне хешӣ дар дайн , ва дар нусрат , ва дар мўолот , чунон ки ҷое дигар гуфт :у алмؤмнўну алмؤмноти бъзҳми أўлёءи баъз . Ва гуфтаанд : маънӣ онаст ки : ҳукми ҳамагон дар савоб яксонаст .

Фолзини ҳоҷрўоу أхрҷўои ман дёрҳми ин Мустафо ( с )асту муҳоҷираи алأўлии онон ки мушрикони эшонро аз Макка берун карданд .

Ва أўзўои фии сиблатӣ яъне фии тоъатӣу динӣ , ин собиқон мусулмононанд .

Ва қотлўоу қтлўои ин омма муҳоҷиронанд . Қроءаҳи Ҳамзау алксоӣӣ «у қтлўоу қотлўо » яъне қатли бъзҳму қотили ман бқӣ манеҳам . Ва қил : фӣаи азмор « қад » , эй :у қтлўоу қади қотлўо . ?маккейу шомӣу қотлўоу қтлўо мшдд хонанд , яъне : анҳми қтъўои фии алмъркаҳ . Боқӣу қотлўоу қтлўо бтхФиФ хонанд , эй : қотлўо ҳатто қтлўо .

ЛأкФрни анҳуам сиӣотҳми алоиаҳ , рӯй абди аллоҳи бен ъмир , қол : самъати расӯли аллоҳ ( с ) иқўл : ани аллоҳи ъзу ҷли идъўи явми алқёмаҳи болҷнаҳ , Фтأтии бзхрФҳо ва зинатҳо , Фиқўли алрб : ин ибодии аллазӣнаи қотлўои фии сиблати аллоҳ ,у аўзўои фии сиблатӣ ,у ҷоҳдўои фии сиблатӣ ?

Адхлўои алҷнаҳи бғири ҳисобу лои азоб . Фтأтии алмлоӣкаҳи Фисҷдўну иқўлўн : нҳни нсбҳи аллилу алнҳор , ва нақудс лак , ман ҳؤлоءи аллазӣнаи осртҳми ълино ? Фиқўли алрб : ҳؤлоءи ибодии аллазӣнаи аўзўои фии сиблатӣ . Фтдхли алайҳими алмлоӣкаҳу тқўл : саломи алайкуми бмои сбртми Фнъми уқбои ?илдор .

Лои иғрнки мухаффаф . Қроءт рўисаст аз ёқӯб , лои иғрнки қроءти омма қроءаст , ва ҳар чанд ки хитоб бо пайғомбараст аммо муроди бойен умматаст , эй : « лои иғрнкми аиҳо алмؤмнўн » , муъминони умматро мегуяд : нигар то шумо фирефта нашавед бонкаҳи кофарон дар шаҳрҳо мигрднди боЯманӣу бархӯрдорӣ ! ин бон гуфт ки баъзе муъминони мушрикони арабро диданд бо тнъму тафарруҷ ки дар шаҳрҳо мегаштанд ва бозаргонӣ мекарданд , ва хуш мезистанд босонӣу фарохӣу роҳат , гуфтанд : чунаст ки душманони худоу расӯл ( с ) чунинанд ? ва мо ки мؤмноним ба бекомӣ ва бе Муродии рӯзгори басари мибрим ?

Раби Алъоламин ороми дили эшонро ин оят фурӯ фиристод , ва ҳамонаст ки ҷой дигар гуфт : Флои иғррки тқлбҳми фии алблод .

Он гуҳ гуфт : матоъи қалили ӣнҷо замирӣаст , эй мо итқлбўни фӣаи матоъи қалил ва мислаи қавлаи ъзу ҷл : қул матоъи алднёи қалил ,у қол алнабӣ ( с ) : мо алднёи фии алохраҳи ало мисли мо иҷъли аҳдкми асбъаҳ фӣ ?илем Флинзри Бами ирҷъ ? !

Ва қол ( с ) : мо алднёи фии мо мзии минҳои алои кмсли сўби шқи боснин ,у бқии хитаҳ , алои факони злки алхити қади анқтъ .

Сами мأўоҳми ҷаҳаннаму бӣси алмҳод . эй бӣси алмстқри алзии имҳдўни илайҳ .

Локини аллазӣнаи атқўои рбҳми алоиаҳ « локин » клмтӣаст дар мавзеи астсноء , дар он мавзеаст ки порсӣ гуяд борӣ .

?лаами ҷиноти тҷрии ман таҳтҳо алأнҳори холидин фӣҳо нзло ман ъанд аллоҳ назул номӣаст пешини чизе ки дар манзили нозилро ҳозир кунанд .

Сами қол : ва мо ъанд аллоҳи хайри ллأброр яъне : хайри ?лаами ман матоъи алкФор , ҳамонаст ки онҷо гуфт :у албоқӣоти алсолҳот хайр ъанд рбки сўобо , мо ъндкми инФд ва мо ъанд аллоҳи боқ ,у раҳмати рбки хайри ммои иҷмъўн ,у алохраҳи хайри лмни атқӣ ,у лдори алохраҳи хайри ллзини атқўои أи Флои тъқлўн .

Қоли умри дахлати алии расӯли аллоҳ ( с ) Фозои ҳўи мзтҷъи алии раммоли ҳасири лӣси байнау байнаи фарроши қади асар алрмол биҷунба , мткӣои алии всодаҳи ман адм , ҳшўҳои лиФ . Қиллат : ё расӯли аллоҳи адъи аллоҳи Флиўсъи алии амтк , ?фони Форсу алрўми қади вусъи алайҳим ва ҳам лои иъбдўну аллоҳ , Фқол : أўФии ҳозои анат ё ибни улхитоб ? ! аўлӣки қавми аҷҷалати ?лаами тиботҳми фии алҳёҳи алднё . Ва фии рўоиаҳи أхрӣ . « أмои трзии أни ткўни ?лаами алднёу лнои алохраҳ » .

Ва إни ман أҳли алкитоби алоиаҳи ибни аббосу ҷобиру инс ва қтодаҳ гуфтанд : ин оят дар шаъни наҷҷошӣ фурӯд омад малики ҳабаша . Ҷабраил омад Мустафо ( с )ро аз марги вай хабар кард , расӯл ( с ) бгўрстони бақиъ берун шуд , бо ёрони вай , раби Алъоламин ҳиҷоб аз пеши дидаи Мустафо ( с ) бардошт , то аз Мадинаи базмин ҳабаша нигараст , ва он сарир ки ҳайкали наҷҷошӣ бар он буд бидид , бар вай намоз кард бчҳори такбир , он гуҳ аз баҳри ваии омурзиши хост ,у ёронро гуфт ки аз баҳри вай омурзиш хоҳед . Мунофиқон гуфтанд ин чист ки бар ълҷии ҳабашии насронӣ ки на бар дайн вайаст намоз мекунад ? пас раби Алъоламин ин оят фиристод дар шаъни вай , ва гувоҳӣ дод боямон вай . Ато гуфт : чиҳил мард аз аҳли Наҷрон аз банӣ алҳрси бен каъб ва сӣ ва ду мард аз замини ҳабаша ва ҳашт мард аз рӯм бар дайни исо ( ъ ) буданд . Пас ба Мустафо ( с ) имон овараданд , раби Алъоламин дар шаъни эшон ин оят фиристод . Ибни ҷриҳу ибн зайд гуфтанд : дар шаъни абди аллоҳ Хазраҷӣ омад абӯи Юсуфи эмом банӣ Исроилу гувоҳи аллоҳ ки раби Алъоламин дар ҳақ вай гуфт : қул кафии биллоҳи шҳидои бинӣу бинкм ва ман ъндаҳи илми алкитоб , ва кам касеро дар қуръони чандон оятҳои мдиҳаст макшуфу мубин , ки верост .

Ва إни ман أҳли алкитоби лмни иؤмни биллоҳ ва мо أнзли إликм яъне алқуръон ва мо أнзли إлиҳм яъне алтўриаҳу алонҷил , « хошиъин » эй мутавозеъин ллаҳи ъзу ҷл , лои иштрўни боёти аллоҳи смнои қлило эй ързои исирои ман алднё , кФъли алиҳўди ммои асобўои ман сФлтҳм , ман алмокл , ман алтъом ва алсмор ъанд алҳсод .

أўлӣки ?лаам أҷрҳм ъанд рбҳми إни аллоҳи сариъи алҳсоби фӣаи салосаи ақвол : аҳадҳо азои ҳосби ҳосби ҳсобои исиро ,у ассонии сариъи алхбри иҷозии баҳисоби алъамал ,у алсолси ҳофизи аъмоли алъбод , лои идхли алайҳи фии злки мо идхли алии алмҳосби ман алтзкиру алғлт , ҷли аллоҳи ани злк .

ё أиҳои аллазӣнаи омнўои асбрўо . . . Ин сабраст бар гузордан аҳкоми шаръ , ва фармонҳои ҳақ , ва бар мқосоти анвоъи бало ки бородаҳу тақдир ҳақ бабанда расад ,у ҳақиқати он тарк ?шкевӣаст ,у сидқи ризо ,у қабули қазои бҷону дил , ва манеҳ

Қавла ( с ) ҳикояи ани аллоҳи ъзу ҷл : « ман лами исбри алии блоӣӣ ,у лами ишкри нъмоиӣ ,у лами ирзи бқзоиӣ , Флитлби рибои сўоӣ » .

Ва собрўои ин сабраст дар қаттоли мушрикон ,у кўшидн дар дайни ҳақ ,у нусрати мусулмонон . Ва робтўои маънӣ « мробтаҳ » онаст ки лашкари мусулмонон дар сғрҳои куффори аспон сохта доранд , бар охирҳо баста , то азои куффор аз мусулмонон боз доранду нусрати дайни исломро бакӯшанд . Аз рабт гирифтаанду маънӣ « рабт » бастанасту устувор кардан , ва ман работи алхили трҳбўн ба адуи аллоҳ азинаст . Пас ҳар касе ки дар сғр нишинаду дайни ислом бпоӣ дорад , боқомати ҳарб ё бозҳори ҳуҷҷат , ӯро « мробт » гӯйанд агар чаҳ мураккаб ва хайл надорад .

Қоли расӯли аллоҳ ( с ) : « ман робити иўмои фии сиблати аллоҳи ҷаъли аллоҳи байнау байни алнори сабъи хнодқ , кули хандақи минҳои сабъи самовоту сабъи арзин .

Ва қол ( с ) : работи явму лайлаи хайри ман сиёми шаҳру қиёма ,у ани моти ҷирии алайҳи амалаи алзии кони иъмлаҳ ,у аҷрии алайҳи ризқа .

Ва гуфтаанд : маънӣ « мробтаҳ » муроқибаасту интизор , яъне интизори алслоаҳи баъди алслоаҳ . Ва далели барин қавли хабари Мустафо ( с )аст .

Қол ( с ) : أи лои ахбркми бмои имҳўи аллоҳ ба алхтоё ,у ирФъ ба алдрҷот ? қолўои балӣ ё расӯли аллоҳ ! қол : асбоғи алўзўءи алии алмкораҳ ,у ксраҳи алхтأи илои алмсоҷд ,у интизори алслоаҳи баъди алслоаҳ , Фзлкми алрбот .

Ва атқўои аллоҳ эй : фии кули мо амркм ба ,у нҳокми анҳу , Фмни феъли Фқди أФлҳ , Фзлки қавлаи лълкми тФлҳўн .

Рӯй абӯи ҳрираҳи анҳу : ани расӯли аллоҳ ( с ) кони иқрأи ъушри оёти ман охири оли умрони кули лайла .