Зоғ гуфт : Кебеки анҷӣрӣ бо ман ҳамсоягӣ дошту миёни мо бҳкми муҷовирати қавоиди мсодқт муаккад гашта буд . Дар ин миён ӯ роғибтӣ афтод ва дароз кашид . Гумони барадам ки ҳалок шуд . Вапас аз муддати дароз харгӯш биёмад ва дар маскан ӯ қарор гирифт ва ман дар он мухосаматии нпиўстмӣ . Икчндӣ бигузашт , Кебек анҷӣр бозрасед . Чун харгӯшро дар хона хеш дид ранҷур шуд ва гуфт : ҷой бипардоз ки азон манаст , харгӯш ҷавоб дод ки ман соҳиб қабзам . Агар ҳақии дорӣ собит кун . Гуфт : ҷой азон манаст ва ҳуҷҷатҳо дорам . Гуфт : лобуди ҳукмии адл бояд ки сухан ҳар ду ҷониб башнавад ва бар муқтазии инсофи кори даъвии бохри расонад . Кебек анҷӣр гуфт ки : дар ин наздикӣ бар лаби оби гурбаи исти мутааббид , рӯз рӯза дораду шаб намоз кунад , ҳаргиз хӯнӣ наризаду аизои ҳайвонӣ ҷоиз нашимурд . Ва ифтор ӯ бробу гё мқсўр мебошад . Қозии азуи одил тар нахоҳем ёфт . Наздик ӯ рӯем то кори мо фасл кунад . Ҳар ду бидон розии гаштанд ва ман барои назора бар асар эшон бирафтам то гурбаи рӯзаи дорро бубинаму инсоф ӯ дар ин ҳукм мшоҳдт кунам . Чндонкаҳи соӣми алдҳри чашм баришон Фгнду брдўпои рости бистод ва рӯй бмҳроб оварад ,у харгӯши нек азон шигифт намӯд . Ва таваққуф карданд то аз намоз фориғ шуд . Тҳит бтўозъ бигуфтанд ва дар хост ки миёни эшон ҳукм бошаду хусумати хонаи брқзити муъаддилати бпоёни расонад . Фармуд ки : сӯрати ҳоли бозгўиид . Чун башнавад гуфт : перӣ дар ман асар карда сету ҳавоси халали шойиъи пазируфта . Ва гардиши чарху ҳаводиси даҳрро ин пешааст , ҷавонро пер мегирданду перро ночиз мекунад .

Наздик тар Эйеду сухани баланд тар гуед . Пештари рафтанду зикри даъвӣ тоза гардонид . Гуфт : воқиф шудам ,у пеши азонкаҳ рӯй бҳкми орми шуморо насиҳатӣ хоҳам кард , агар бигӯаш дил шунавед самароти он дар дайну дунёи қрти айн шумо гардад , ва агар буруҷаи дигар ҳамл уфтад ман бории бнздики диёнату муруввати хеш маъзӯр бошам , Фқди аъзри ман анзр . Савоб онаст ки ҳар дутан ҳақ талабед , ки соҳиби ҳақро Музаффар бояд шимурд агарчӣ ҳукми бхлоФи ҳавоӣ ӯ нФоз ёбад ;у толиби ботилро мхзўли пиндошт агарчӣ ҳукми брўФқи мурод ӯ равад , ани алболтли кони зҳўқо . Ва аҳли дунёро аз матоъу молу дӯстони ин ҷаҳони ҳичиз малик нагардад магари кирдори нек ки барои охират мдхр гардонанд . Ва оқил бояд ки наҳиммат дар касби ҳтом фонӣ набандад ,у ҳиммат бар талаби хайри боқӣ мқсўр дорад ,у умру ҷоҳи гетиро бмҳли абри тобистону нузҳати гулистон бесаботу давоми шимурд .

Ва манзалати молро дар дил аз дарҷати санг реза нагузаронад , ки агар харҷ кунад бохр расад ва агар зхирт созад миёни он вснгу суфол тафовутӣ намонад ,у суҳбати занонро чун мори афъии пиндорад ки азуи ҳеҷ эмин натавон буд ва бар вафоӣ ӯ кӣса Эй натавон дӯхт ,у хосу ому давру наздики оламёнро чун нафаси азизи худ шиносад ва ҳарчӣ дар боб хеш напасандад дар ҳақи дигарон нпиўндд . Аз ин нмти дмдмаҳу афсун баришон медамид то бо ӯ алиф гирифтанду омну фориғ бетҳрзу тсўни пештари рафтанд . Бики ҳамла ҳар дуро бигирифт вбкшт . Натиҷаи зуҳди вои сри салоҳи рӯзаи дор , чун дахлаи хабису табъ макор дошт , бар ин ҷумлаи зоҳири гашт .