Чун ғайбати бохаҳ аз хона ӯ дароз шуд ҷуфт ӯ дар изтироб омаду ғаму ҳайрату андӯҳу зҷрти бадв роҳ ёфт ,у шикояти худ бо ёрӣ боз гуфт . Ҷавоб дод ки : агар айбӣ накунӣу маро дарон муттаҳами ндоритро аз ҳол ӯ бёгоҳонм . Гуфт : эй хоҳар , дар сухани ту чигуна рибт ва шабаҳат тавонад буд , ва дар ишорати ту тӯҳмату бачаи тоўили сӯрати бандад ? гуфт : ӯ бо бўзнаҳ эй қаринии гарми оғоз ниҳодааст ва , дилу ҷон бар суҳбат ӯ вақф карда ,у маваддат ӯ аз васлати ту иваз май шимурд ,у оташи фироқи ту боби висол ӯ таскинӣ медиҳад . Ғам хӯрдан суд надорад , тадбирии андеш ки мутазаммин фироқ бошад . Пас ҳар ду ройҳо дар ҳам бастанд . Ҳеҷ ҳиялату тадбири эшонро воҷибтар аз ҳалок бўзнаҳ набӯд . Ваов худ бошорти хоҳари хондаи бемори сохту ҷуфтро истидъо кард ва аз нотавонӣ эълом кард .

Бохаҳ аз бўзнаҳи дастурии хост ки бахона раваду аҳди мулоқот бо аҳлу фарзанд тоза гирданд . Чун онҷо расед занро бемор дид . Гирди дили ҷўбӣу тлтФи баромад ва аз ҳар навъи чоплусӣу тўдд дар гирифт . Албата илтифотӣ нанамуду бҳичи тоўил лаб накушод . Аз хоҳар хоҳанда втимор дор пурсед ки : мӯҷиби озору сухан ногуфтан чист ? гуфт : беморӣ ки аз дору навмед бошад ва аз алоҷи маъюси дил чигуна рухсати ҳадис кардан ёбад ? чун ин боб башнавад ҷазаъҳо намӯду ранҷур ва пурғам шуд вагуфт : ин чаҳ доруаст ки дар ин диёр наметавон ёфт ва биҷаҳад ва ҳиялат барон қодир наметавон шуд ? зӯдтар бигӯед то дар талаби он бпўиму давр ва наздик биҷӯему агрҷону дили базл бояд кард дареғ надорам . Ҷавоб дод ки : ин навъи дарди раҳм , муъолиҷати он бобат занон бошад , ва онро ҳеҷ дору наме тавон шинохти магари дили бўзнаҳ . Бохаҳ гуфт : он куҷо бадаст ояд ? ҷавоб дод ки : ҳамчунинаст ,у туро бад-ӣн хондем то аз дидори бозпасин маҳрӯм наМонӣ ,у алои ин бечораро на умед хуфт боқӣаст ва на роҳати сиҳҳати мунтазир . Бохаҳ аз ҳади гузаштаи ранҷур ва мтлҳФ шуду ғамноку мутиасифи гашт , ва ҳарчанд ваҷҳ тадорук андешед мухлисӣ надид . Тамаъ дар дӯсти худ баст ва бо худ гуфт : агар ғдр кунам ва чандон савобиқи дӯстӣу сўолФи ягонагиро мӯҳмали гузорам аз мардӣу мурувват бе баҳраи гирдам , ва агар бркрму аҳди саботи варзаму ҷониби худро аз всмти макру мнқсти ғдри сиёнати намоями зан ки имод дайнасту ободонии хонау низоми тан дар гирдоб хавф бимонад . Аз ин ҷинси тааммулии бикраду соъатӣ дар ин тараддуду тҳизи ббўди охири ишқи зан ғолиб омаду рой бар дору қарор дод , ки шоҳини вафои сабки сангин буд .

Ва пайғомбар гуфт алайҳи ассаломи ҳбки алшии ءи иъмӣу исм . Ва донист ки то бўзнаҳро ди рҷзираҳи ниФгнди ҳусӯли ин ғарази мутааззиру толиби он мтҳиз бошад .

Дар ҳоли зарурот мубоҳаст ҳаром

Бад-ӣни азимати бнздики бўзнаҳ боз рафт . Ва иштиёқи бўзнаҳи бадӣдор ӯ ҳарчӣ содиқ тар гашта буду низои бмшоҳдт ӯ ҳарчӣ ғолибтар шуда . Чндонкаҳ бар вай афганд андаки сукӯн вслўтӣ ёфт ва гарм бипурсед , ва аз ҳоли фарзандону ъширт асткшоФӣ кард . Бохаҳ ҷавоб дод ки : ранҷи мФорқти ту бар ман чунон муставле шуда буд ки аз инси висоли эшон тафарруҷӣ ҳосил наомад , ва аз танҳои туу инқитоъ ки бӯдааст аз атбоъи вошёъи ҳргаҳи мёндишидми умр бар ман мнғс май гашту сФўти айши ман кудурат май пазируфт ; ва акнӯн чашм дорам ки икромии воҷиби дорӣу хонау фарзандони марои бадӣдори хеши ороста ва шодмона кунӣ то манзалати ман дар дӯстии ту ҳамгинонро муқарар шавад ,у ақрабоу пайвастагони марои мубоҳотӣу мФохртӣ ҳосил ояд ,у таомӣ ки сохта ояд пеши ту оранди магари баъзе аз ҳуқуқи макорими ту гзордаҳ шавад .

Бўзнаҳ гуфт : зинҳор то дили бад-ӣни маъонии нигарони надорӣу ҷониби маро бо хештани бад-ӣни мўолоту мўохот фазилатӣ нашиносӣ , ки аътдоди ман бмкорми ту зиёдатасту эҳтиёҷи ман бӯдоади ту бештар , чаҳ ман аз ъширту вилояту хадаму ҳашам дурафтодаам . Ва малику маликро на бохтёр падрӯд карда . Ҳарчанд малики хурсандӣ , биҳамдиллоҳ ва манеҳ , собит тарасту муошират бе мнозъти мҳнотр . Ва агар пеши азин насими ин роҳати бдмоғи ман расида будӣу лиззати фароғату ҳаловати қаноати бкоми ман пайваста будӣ ҳаргиз хештан бидон малик бисёр табаъати андаки манфиати олӯдаи нгрдонидмӣ ,у самти ин ҳайрати брмн сахт нашудӣ .

Ва бо ин ҳама агар на онстӣ ки эзади таъолии бмўдту суҳбати ту бар ман миннатӣ тоза гардониду мавҳибати муҳаббати ту дар чунин ғурбатӣ арзонӣ дошт маро аз чанголи қроқ ки берун оварадӣ ва аз дасти машаққати ҳиҷрон ки бстдӣ ? пас бад-ӣни муқаддамоти ҳақи ту бештарасту лутфи ту дар ҳақи ман фаровонтар . Бад-ӣни мўўнти втклФи муҳтоҷи нестӣ ; ки дар миёни аҳли муруввати сафои ъқидт муътабараст , ва ҳарчӣ азон бугзарад вазнӣ наёрад , ки анвоъи ҷонварон бе собиқаи маърифат бо ҳам нишин дар таому шароби мувофиқат май намоянд , ва чун азон бипардохтанд аз як дигар фориғ оянд ,у бози дӯстонро агарчӣ баъди алмшрқин иттифоқ уфтад селоати эшон ҷузи биёади як дигар сӯрат набандад ,у роҳати эшон ҷуз ба хаёли як дигар мумкин нагардад дар иўбаҳи висол хуш мебошанду бромид хаёл бихоб май гроинд .

Ва ихтилофи дуздони бхонҳо аз ваҷҳи дӯстӣ ва мқорбт нест , аммо барои ғаразии чандон ранҷ баргиранд вагоҳу бегоҳи тҷшм воҷиб доранд . Вони кас ки дорбозӣ кунад агар дӯстон дарон нашносанд аз саъии ботили эҳтирози савоби бенанд . Агрхўоҳӣ ки бзёрти аҳл ту оем ва дарон мубодирати мтъини шимурам май дон ки ҳадиси гузаштани ман аз дарё мутааззираст .