Ва ҷўни зар аз сӯрох бардоштанду зоҳиду меҳмон қисмат карданд ман медидам ки зоҳид дар харитае рехт ва зирболин биниҳод . Тамаъ дар бастам ки чизе азон бозорм . Магари баъзе аз қӯти ман бқрори асл боз шаваду дӯстону бзозри боз ба дӯстӣу суҳбати ман майл кунанд . Чун бихуфт қасд он кардам . Меҳмони бедор буд чӯбӣ бар ман зад . Аз ранҷи он пои кашони бозгаштаму бшкм дар сӯрох рафтам ва таваққуфӣ кардам то дарди бёромид . Он ози марои бозбронгихту бори дигари беруни омадам . Меҳмони худ мутарассид буд , чӯбӣ бар торак ман зад чунонкӣ аз пой даромадаму мадҳуши биФтод . Бисёр ҳиялат боист то бсўрох боз рафтам ва бо худ гуфтам :

Ва бҳқиқти дарди он ҳамаи захмҳо ҳамаи молҳои дунё бар ман мбғз гардонид Фўи ранҷи нафасу заъфи дили ман бдрҷтӣ расед ки агар ҳамли он брпшт чарх ниҳанд чун кӯҳи бёромд , вагар сӯзи он дар кӯҳ уфтад чун чархи бигардад .

Ва дар ҷумлаи маро муқарар шуд ки муқаддамаи ҳамаи балоҳоу пеши оҳанги ҳамаи офатҳо тамаъаст , ва куллӣ ранҷу табаъати аҳл олам бидон бениҳоятаст , ки ҳирси эшонро Аннан гирифта мегирданд , чунонкии уштури модаро кӯдаки хирад бҳрҷонб мекашад . Ва анвоъи ҳавлу хатару мўўнти ҳзру машаққати сафар барои донгона бар ҳариси осонтар ки дасти дароз кардан барои қабзи моли брсхӣ . Ва бтҷрбт метавон донист ки ризои бқзоу ҳасани мсобрт дар қаноати асли тавонгарӣу умдаи срўрёи сет .

Ва ҳукамо гуфтаанд « икФики нсибки шҳи алқўм . » ва ҳеҷ илм чун тадбири рост , ва ҳеҷ парҳезгорӣ чун боз бӯдан аз касби ҳаром , ва ҳеҷ ҳасб чун хуши хуӣ , ва ҳеҷ тавонгарӣ чун қаноат нест .

Ва сазовортар меҳнатӣ ки дарон сабр карда шавад онаст ки дар дафъи он саъии намӯдан мумкин набошад . Ва гуфтаанд « бузургтар некуӣҳо раҳмат ва шафқатаст ,у сармояи дӯстии мўосо бо асҳоб ,у асли ақл шинохтан бӯданӣ аз нобӯданӣу самоҳати табъи бомтноъи талаби он . »у кори ман батадрӣҷ бдрҷтӣ расед ки қонеъ шудаму бтқдири осмонии розии гаштам .

Взрўрт аз хона зоҳид бидон саҳро нақл кардам . Ва кабӯтарӣ бо ман дӯстӣ дошт , вмҳбт ӯ раҳнамои маваддат зоғ шуд , онгоҳи зоғ бо ман ҳоли лутфу муруввати ту боз гуфт ,у насими шамоили ту аз бӯстони мФоўзт ӯ бмн расед ,у зикри макорими ту мстҳсу мутақозии садоқату зиёрати гашт , ки бҳкоити сифати ҳамон дӯстӣ ҳосил ояд ки бмшоҳдти сӯрат

Ва дар ин вақт ӯ бнздик ту меомад , хостами бмўоФқт ӯ биёяму бсъодти мулоқоти ту мўонстии талабам ва аз ваҳшати арабати бози раҳам , ки тнҳоӣии корӣ саъбаст , ва дар дунёи ҳеҷ мўонстии талабам ва аз ваҳшати ғурбати бози раҳам , ки тнҳоӣии корӣ саъбаст , ва дар дунёи ҳеҷ шодӣ чун суҳбат ва маҷоласт дӯстони натавонад буд ;у ранҷи мФорқт борӣ гаронаст , ҳар нафасро тоқати таҳаммул он набошад ;у завқи мўослти шарбатии гўорндаҳи сет ки ҳар кас азон ншкибд .

Ва бҳкми ин таҷориб равшан мегардад ки оқилро аз ҳтоми ин дунё бкФоФ хурсанд бояд буд , ва бидон қадар ки ҳоҷоти нафсонӣ фурӯ намонад қонеъи гашт , ва он нек андакаст , қӯтӣу масканӣ , чаҳ агар ҳамаи дунёи ҷумлаи як дунёро бахшанд фоида ҳамин бошад ки ҳўоиҷ бидон мадфуъ гардад , ва ҳар чаҳ азон бугзарад аз анвоъи неъмату таҷаммули ҳамон шаҳвати дилу лиззати чашм боқӣ монад ,у бегонагонро дарон ширкат тавонад буд . Ман акнӯн дар ҷавори ту омадаму бдўстӣу бзозрии ту мубоҳот май намоям ва чашм медорам ки манзалати ман дар замири ту ҳамин бошад .