Ин қадар аз фазойили малик ки толӣ дайнаст тақрир афтод , акнӯн шмтӣ аз маҳосини адл ки подшоҳонро сминтар ҳлитӣу нафистар мавҳибатӣаст ёд карда шавад , ва дарон ҳам ҷониби эҷозу ихтисорро бръоит расонида ояд бъўни аллоҳу тисираҳ . Қоли таъолӣ : ёди Довӯди анои ҷълноки Халифаи фии аларзи Фоҳкми байни анноси болҳқ . Довӯдро , слии аллоҳи алайҳ , бо манқибати набуввати бад-ӣни иршоду ҳидоят махсӯс гардонид , на ба ронкаҳ дар сирати анбиёи ҷузи некӯкории сӯрати бандад , аммо таровати хилофати бҷмоли инсофу муъаддилат мутаъаллиқаст . Ва дар қасаси хонда омадааст ки яке аз мункирони набуввати соҳиби шариъати ин оят башнавад ки : ани аллоҳи ёмри болъдлу алоҳсону аитоءи зии алқрбӣу инҳии ани алФҳшоءу алмнкру албғӣ , иъзкми лълкми тзкрўн , мутаҳайири гашт ва гуфт : тамомии ончӣ дар дунё барои ободонии олам бакор шаваду аўсоти мардумонро дар сиёсати зоту хонау табаъ хеш бидон эҳтиёҷ уфтад , Маслан нФози кори деҳқони ҳам беарзон мумкин нагардад , дар ин оят биёмадааст ,у кадоми эъҷози азин фаротар , ки агар махлуқи хостӣ ки ин маъонӣ дар иборати оради басии коғази мустағриқи гаштӣу ҳақи сухан бар ин ҷумла гзордаҳ нашудӣ ; дар ҳол имон оварад ва дар дайни манзалат шариф ёфт . Ва возеҳи фармон ки бар мулозимати се хислати писандида мқсўраст ва наҳй ки бар муҷонибат аз се феъли накӯҳидаи муштамил пӯшида намонаду бтқриру аизоҳи он ҳоҷат набошад . Ва дар тарҷумаи суханони Ардашери Бобак , хФФи аллоҳ анҳу овардаанд ки : ломлки болрҷол ,у лорҷоли алои болмол ,у ломоли алои болъмораҳ ,у лои аммораи алои болъдли волсёсаҳ , маънӣ чунон бошад ки : малик бемард мзбўт намонад ,у мард бемол қоим нагардад ,у мол бадаст наёяд ,у иморат бе адли сиёсат мумкин нашавад . Ва бар ҳасби ин сухан ме тавон шинохт ки олати ҷаҳон гирӣ моласту кимиёии моли адл ва сиёсатаст . Ва Фоиأаҳ дар тахсӣси адлу сиёсат ,у тарҷеҳи он бар дигари ахлоқи мулӯк , онаст ки абвоби макориму анвоъи ъўотқро бешак ниҳоятӣаст , ва расӣдан он бхосу оми таазур зоҳир дорад , влкни манофеи ин ду хислати кафеи мардумонро шомил гардад ,у давру наздики ҷаҳонро азон насиб бошад , чаҳ иморати навоҳӣ ,у мазиди иртифоъоту тавотури дахлҳо ,у эҳёии мӯот ,у трФиаҳи даравишон ,у тамҳиди асбоби маишату касби арбоби ҳарфат ,у амсолу ахўоти он , бъдл мутаъаллиқаст ,у амни роҳҳо ,у қамъи муфсидон . Ва забти масолик ,у ҳифзи мамолик ,у заҷри мутаъаддӣон , бсёсти манӯт ,у ҳичизи бақои оламро аз ин ду боби қавӣ тар нест . Ва низ кадоми накукориро ин манзалат тавонад буд ки муслеҳон осӯда бошанд ва муфсидон молидаа ? ва ҳар гоҳ ки ин ду тарафи бўоҷбӣ риоят карда ояд камоли комгорӣ ҳосил ояд , ва дилҳои хосу ому лашкарӣу раияти брқоъдаҳи ҳаво влоқрор гирад ,у дӯсту душман дар рбқаҳи тоъату хизмат ҷамъ шаванд ва на дар замири заъифони озории сӯрати бандад , ва на гардани кашонро маҷол тамарруд монад ,у зикри он дар офоқ соир шавад ,у кисвати подшоҳӣ мтрз гардад ,у рҳинаҳи давом дар зимни ин бадаст ояд . Ин клмтӣ чанд мӯҷаз аз хасоиси малику давлат ,у маҳосини адлу сиёсат , тақрир уфтад , акнӯн рӯй бадгар ағроз оварда шавад , валлоҳи алмўФқи лотмомаҳ , бмнаҳи вусъаи ҷўдаҳ .