Ҳиндӯ гуфт : ҳичизи бнздики аҳли хирад дар манзалати дӯстии натавонад буд . Ва ҳркҷои ъқидтҳои бмўдти оростаи гашт агар дар ҷону мол бо як дигар мўосо равад дарон анвоъи такаллуфу тнўқ тақдим уфтад ҳануз аз вуҷуб қосир бошад . Аммо мифтоҳи ҳамаи ағрози китмон асрораст ва ҳар роз ки солӣ дарон мрҳм нашавад ҳроинаҳ аз шёът масӯн монад ,у боз онкӣ бигӯаш сеюмӣ расед бешабаҳат дар афвоҳ уфтад , ва беш инкор сӯрат набандад . Ва мисоли он чун абр баҳорӣаст ки дар миён осмон бипароканад вбҳри тарафи қитъа Эй бимонад , агар касе азон эълом диҳад бзрўрт ӯро тасдиқи воҷиб бояд дошт , чаҳ инкори он дар ваҳм ва хирад нагунҷад . Ва маро аз дӯстии ту чандон масаррату ибтиҳоҷ ҳосиласт ки ҳеҷ чиз дар мувозина он наёяд , аммо агар касеро барин итилоъ уфтад бародарии мо чунон ботил гардад ки талофӣ он бимолу матоъ дар имкон наёяд ки малики мо дурушти хуйу хирад ингорашаст , бргноаҳи андаки уқубат бисёр фармоед , чун гуноҳ бузург бошад пӯшида намонад ки чаҳ равад .